سروده‌اي از آيت الله العظمي صافي گلپايگاني

ما را ز کورش و کي و جم اعتبار نيست

فخري به داريوش و به اسفنديار نيست

مرده است دور رستم و سيروس و کيقباد

ما را به جاهليت آن دوره کار نيست

در سايه محمد و آل محمديم

برتر از اين براي بشر افتخار نيست

ابناي دين و سوره توحيد و کوثريم

بر دل ز کفر و شرک و شرارت غبار نيست

اسلام، اعتقاد و نظام و هويت است

هر کس نداشت در دو جهان رستگار نيست

اندر دژ ولايت و حصن امامتيم

مانند اين حصار به گيتي حصار نيست

ما امت عدالت و صلح و اخوتيم

در ما نفاق و شيطنتِ ديو سار نيست

از جاهليت مجوس نگيريم رسم و راه

ما را به جز ولايت مهدي (ع) شعار نيست

اعلام «ان اکرمکم» باشد اين پيام

در کيش ما به رنگ و نژاد اعتبار نيست

گر مدعي تلاش به توهين ما کند

با او بگو که از تو جز اين انتظار نيست

تو باش و هفت خوان و خرافات و ترّهات

راهي که مي‌ روي ره پروردگار نيست

زنده است دين احمد (ص) و قرآن و اهل بيت (ع)

اکمل از آن طريق سوي کردگار نيست

يارب رسان امام زمان منجي جهان

فرّخ، زمان او که در آن، کار عار نيست

پر مي‌ کند ز عدل به امر خدا زمين

بهتر ز عصر دولت او روزگار نيست

آئين دين مداري و تقوي شود رواج

رسم فساد و شرب مدام و قمار نيست

مؤمن عزيز گردد و کافر شود ذليل

مرد خدا به دوره او خوار و زار نيست

بخش مهدويت تبيان

شاعر: حضرت آيت الله العظمي صافي گلپايگاني