سرفه‌هاي مردم سينه سوخته!

جانبازان شيميايي سردشت اسير گرد‌و‌غبار سمي

 «سردشت» شهر غريبي است با سرگذشتي غريب! گذشته اين شهر را سراسر عشق فرا گرفته است. سردشت شهر عاشقان سينه سوخته‌ است. سينه‌هايي سوخته از ظلم و از جنگ. اين شهر اولين شهر دنياست که با بمب شيميايي مورد حمله قرار گرفت و بمباران شد

«سردشت» شهر غريبي است با سرگذشتي غريب! گذشته اين شهر را سراسر عشق فرا گرفته است. سردشت شهر عاشقان سينه سوخته‌ است. سينه‌هايي سوخته از ظلم و از جنگ. اين شهر اولين شهر دنياست که با بمب شيميايي مورد حمله قرار گرفت و بمباران شد.

بمب‌هايي که پيام‌آور بخل و کينه دشمن بود. سردشت شهري است در جنوب غربي آذربايجان غربي که چهل و پنج هزار نفر جمعيت دارد. مردم سردشت خاطرات تلخي از همسايه‌شان دارند. اين شهر تنها پنج کيلومتر با عراق فاصله دارد.

سردشت با طبيعت بکر و جنگلي، شهر زيبايي است. شهري پر از طبيعت! اما زخم‌هاي شيميايي دوران جنگ، حتي لذت چشيدن اين زيبايي‌ها را هم از مردم اين شهر گرفته است. شهري محروم با بيش از 3هزار جانباز شيميايي که بر اين اساس تقريباً در هر خانه‌اي يک جانباز شيميايي زندگي مي‌کند. اين است که از خانه‌هاي سردشت بوي عشق به مشام مي‌رسد.

اما انگار مصيبت‌هاي همسايه عرب براي اين شهر تمامي ندارد. چند روزي است که در آستانه بيست و دومين سالگرد حمله شيميايي رژيم بعث عراق به سردشت هواي اين شهر سوغات گردو غبار از عراق مي‌آورد و تنفس را براي ساکنين سينه سوخته اين شهر بيش از پيش سخت مي‌کند. غلظت بالاي ريزگردهاي سمي در سردشت تنفس را براي جانبازان اين شهر و زندگي را براي خانواده‌هايشان دشوار کرده است.

از طرف ديگر کمبود امکانات درماني و پزشکي نيز مزيد بر علت شده و شرايط را براي کمک رساني به اين جانبازان سخت‌تر کرده است. سردشت اينک شهر مهجوري است که با مراکز درماني تخصصي نيز کيلومترها فاصله دارد.

چنين است که اين روز‌ها نفس در سردشت سنگين‌تر از گذشته شده و زخم‌ سينه اين جانبازان شيميايي تازه مي‌شود.

وضعيت آلودگي هواي سردشت به حدي است که صالح عزيز پور رئيس انجمن حمايت از مصدومان شيميايي سردشت در گفت‌وگو با خبرگزاري مهر گفت: هيچ‌ يک از جانبازان شيميايي سردشتي نمي‌توانند از خانه خارج شوند و تمامي محفظه‌هاي اتاقها را پوشانده‌اند تا گرد و غبار وارد خانه نشود.

وي افزود: متأسفانه جانبازان شيميايي که وضعيت حادتري دارند در صورت تشديد عوارض نمي‌توانند به سرعت خود را به اورژانس برسانند زيرا نزديکترين محل درمان در هفت کيلومتري شهر است که خدمات تخصصي ريه هم ندارد و جانباز براي درمان تخصصي بايد 130 کيلومتر ديگر طي کند تا خود را به مرکز استان آذربايجان برساند.

با اين وصف به نظر مي‌رسد که هرچند در گذشته تمهيداتي براي خدمت رساني بهتر به سردشت در نظر گرفته شد اما اين ميزان از امکانات براي شهري که تعداد کثيري از جانبازان شيميايي را در دل خود جاي داده است کافي نبوده و اينک در لحظه‌هاي بحراني جوابگوي مشکلات مردم مظلوم و رنج کشيده اين شهر نيست. از طرف ديگر نبايد فراموش کرد که تاکنون چيزي نزديک به 528  زن در سردشت احراز جانبازي شدند که در حال حاضر قطعاً تحمل شرايط براي آنها سخت‌تر از ديگر جانبازان خواهد بود.

هرچند که عدم توجه مناسب به وضعيت زنان جانباز سردشت نيز ماجراي جديدي نيست. پيش از اين فرماندار اين شهر اعلام کرده بود که در ارتباط با وضعيت جسمي بانوان و احتمال انتقال عوارض از زنان باردار به جنين تحقيقاتي صورت نگرفته است، زنان جانباز با انواع نارسايي مواجه‌اند ولي با وجود کثرت تعداد مدعيان بررسي انجام نشده است.

اما جداي از وضعيت زنان در شرايط حساس کنوني وضعيت يک هزار و 200 نفر از جانبازان که بالاي 25 درصد جانبازي دارند بيش از ديگران بغرنج و خطرناک گزارش شده است.

در همين راستا حسن فتاحي جانباز 70 درصد شيميايي که در شهرستان سردشت ساکن است در حالي که سرفه‌هاي خشکش امانش نمي‌داد از وجود گرد و غبار در سردشت از ابتداي سال 90 گلايه داشت و افزود: الان چندين ماه است که وضعيت ريه جانبازان شيميايي سردشت مناسب نيست و به دليل دوري راه تا مرکز استان مجبوريم با اين وضعيت کنار بياييم.

وي گفت: نزديکترين مرکز درماني ما تنها دکتر متخصص داخلي دارد و هيچ اطلاعي از وضعيت ريه جانبازان شيميايي سردشت ندارد.

فتاحي گفت: الان چندين روز است که به علت غلظت بالاي گرد و غبار نتوانسته‌ام از خانه خارج شود و سرفه‌هاي شديد توان گفت‌وگو را از من گرفته است.

اين در حالي است که در گذشته يک کلينيک تخصصي براي جانبازان شهرستان سردشت احداث شده بود که در حال حاضر بر اساس پيگيري‌هاي تهران امروز به دلايل نا معلوم غير فعال بوده و کمکي به شرايط بحراني جانبازان آسيب ديده از گرد و غبار نمي‌کند.

برهمين اساس محمد کاظمي فرماندار سردشت در گفت‌وگو با خبرگزاري‌ها با بيان اينکه مهار ريزگردها تخصص ما نيست گفته است: اين مشکل بايد از سوي سازمان محيط زيست برطرف شود و مسئولان بايد بدانند که سردشت نخستين قرباني ريزگردهاست و سلامت جانبازان شيميايي اين شهر در خطر است.

وي افزود: فرمانداري سردشت برنامه‌هاي زيادي را براي بهبود وضعيت جانبازان شيميايي در دستور کار خود قرار داده که در حال اجرايي کردن آن هستيم ولي حل مشکل گرد و غبار از عهده ما خارج است.

از طرف ديگر حسن عباس‌نژاد مديرکل حفاظت محيط زيست آذربايجان با اشاره به اينکه پديده ريزگردهاي عربي حاوي ذرات ريز سمي هواست گفته است: آذربايجان غربي به طور متوسط 100 روز در سال با پديده ريزگرد مواجه است و طي 40 روز در سال شاخص «psi» هواي استان به بيش از حد استاندارد رسيده است. همچنين از اين 40 روز هواي ناسالم، چهار روز آن براي تمام آحاد جامعه مضر است.

حال بيش از هر چيز و حتي قبل از آنکه در پي يافتن مقصر اين شرايط باشيم نياز است که به سردشت کمک کنيم. سردشت اين روز‌ها يک بار ديگر به همت و کمک ساير ايرانيان نياز دارد. اين شهر يک شهر عادي نيست. سردشتيان قطعا بيش از اين‌ها انتظار دارند. ساکنان سوخته اين شهر سبز اکنون چشم به ما دارند. عجيب است که فراموش مي‌کنيم سردشت را! ساده گذشتن از سردشت گذشتن از جانبازان شيميايي، گذشتن از هشت سال دفاع مقدس است.

منبع : تهران امروز