مرغ کیوی
مرغ کیوی
مرغ کیوی پرنده‌ای است که قادر به پرواز نیست و زیستگاه آن بوته زارها و علفزارهای نیوزلند است.با اینکه کشور نیوزلند پرنده های بومی کم نظیری دارد که تقریبا،فقط در این کشور یافت میشوند اما میتوان گفت که کیوی از همه معروفتر است و به عنوان سمبل(نماد) این کشور شناخته شده است.
كیوی از نظر جثه به اندازه‌ی یك مرغ رشد می‌كند.جثه‌ی نوع ماده‌ی این پرنده بزرگتر از نر است.
این پرنده دم ندارد و بال‌های ضعیفی دارد که به هیچ وجه مناسب پرواز نیست.با وجود ظاهر بی دست و پایش می تواند به هنگام دویدن از انسان پیشی بگیرد.هوشیاری و پاهای سه انگشتی و سریع كیوی از عوامل بقاء این پرنده هستند.
این پرنده به جای پر،موهایی درشت و زبر دارد و بدن اش،ماده ای چرب برای حفاظت از این موها تولید میکند که بویی شبیه به بوی قارچ یا آمونیاک دارد و باعث میشود که کیوی طعمه شکارچیان شود.
کیوی پوزه ی درازی مانند زائده دارد که برای مکیدن حشرات و مواد غذایی دیگر مانند میوه ها استفاده می شود. سوراخ‌های بینی كیوی در انتهای نوك بلند و باریك پایینی او قرار دارند. این پرنده با كمك حس بویایی عالی و نوك قابل انعطاف خود از كرم‌ها و حشرات تغذیه می‌كند.
کیوی‌ها معمولا خجالتی هستند و شب‌ها از لانه خود بیرون می‌آیند.آنها در اطراف منقار خود،موهایی همچون موی اطراف گونه و چانه گربه دارند.احتمالاً این موهای فوق العاده حساس، به پرنده کمک می کند تا مسیر خود را در شب پیدا کنند.
الگوی پرهای کیوی ، پوششی موثر است و به پرنده اجازه می دهد تا در تاریکی یا علفها و سرخسها ناپدید شود.
گونه‌های مختلف پرنده کیوی با توجه به محیط های مختلف زندگیشان، انواع پرهای متفاوتی دارند که عبارتند از: کیوی خال‌دار بزرگ، کیوی خال‌دار کوچک، کیوی قهوه‌ای اوکاریتو (رووی)، توکوئِکا، کیوی قهوه‌ای نورث آیلند (در نیوزلند).
بهترین زمان تخم‌گذاری از اواخر زمستان تا تابستان است. پرنده‌ی نر لانه را در كنده‌های توخالی، زیر ریشه‌ی درختان، سوراخ‌های طبیعی و تونل‌های زیرزمینی می‌سازد. در بیشتر لانه‌ها یك یا دو عدد تخم وجود دارد. تخم‌ها صاف و به رنگ كرم یا سبز مایل به سفید هستند. در مقایسه با جثه‌ی پرنده‌ی ماده، تخم كیوی تا حدودی بزرگتر از تخم سایر پرندگان است. یك تخم كیوی ممكن است وزنی در حدود یك چهارم وزن مادرش داشته باشد.
پس از اینكه اولین تخم گذاشته شد، پرنده نر مسئولیت خوابیدن روی تخم‌ها و نگهداری از لانه را بر عهده می‌گیرد. خوابیدن روی تخم در حدود یازده هفته طول می‌كشد اما اگر پرنده‌ی ماده تخم دیگری بگذارد. پرنده‌ی نر باید زمان بیشتری را برای این كار صرف كند. به دلیل ترك نكردن لانه مگر در مواقع ضروری، ممكن است وزن پرنده‌ی نر به میزان یك سوم وزن اولیه‌اش افزایش پیدا كند.
كیوی جوان هنگام بیرون آمدن از تخم پرهایی زبر و بلند مانند پرنده‌های بالغ دارد. والدین كیوی، جوجه‌ی جوان را تغذیه نمی‌كنند اما او به واسطه ذخیره‌ی فراوان محتویات نطفه در شكمش زنده می‌ماند. جوجه‌ی كیوی برای قوی شدن، شش تا ده روز در لانه می‌ماند و پس از آن همراه پرنده‌ی نر به جستجوی غذا می‌رود. این پرنده در حدود بیست سال عمر می‌كند.
ترجمه:رحیمه زرگر
بخش کودک و نوجوان تبیان
مطالب مرتبط:
خونخوار آفریقایی، موش می‌خورد!