آخرین وصیت

زمین دیگر بزرگی آن همه عظمت را در این مقام راستین تاب نمی‏آورد.

آخرین لحظه‏ها از زیستن امام صادق(علیه‏السلام) به روی خاک، از صفحه زمان عبور می‏کرد که زمزمه‏ای عارفانه از زبانی که هماره معطر به ذکر خدا بود، اهالی خانه را به خویش فراخواند.

ساعتی دیگر، خانه پر شد از دوستان و آشنایانی که همه حواس خودشان را به شنیدن سخن امام آورده بودند و امامی که همه توان خود را در بیان این جمله ریخت:

«شفاعت ما شامل حال کسی که به نماز بی‏اعتنا باشد، نخواهد شد... .»

لحظه‏ای بعد، چشمان فرو بسته امام به روی دنیا بود و آغوش باز خداوند، به روی او.