رهاورد نور (7)

کاربران گرامی سلام . اکنون همراه شما و با کاروان قرآن به رهاورد نورانی دیگری رسیدیم.آری امروز بر خوان و سقره الهی مهمان هستیم یعنی سوره"مائده". به همین مناسبت آیات پایانی سوره که در آن هم کلمه "مائده "به کار رفته است و هم به داستان حواریون با حضرت عیسی (علیه السلام) می پردازد را با هم  باز خوانی می کنیم .به امید آنکه بر سر سفره طعام آسمانی در این ماه با حضور قلب  و معرفت  بنشینیم و دیگر بر  نخیزیم و چه سفره جاودانی خدا گسترده است!

آیات پایانی سوره از آیه 110 تا 120 به داستان حضرت عیسی (ع) ونعمت های گوناگونی که خدا به ایسان ارزانی داشته مانند:تایید از جانب روح القدس ،سخن گفتن در مهد، آموزش کتاب آسمانی تورات و انجیل و حکمت ،اعطای معجزاتی چون ساختن پرندگان گلی و دمیدن روح  و پرواز آن به اذن خدا و دفع شر و سخنان ناروای بنی اسرائیل که ایسان را ساحر می خواندند،می پردازد.

در ادامه جریان در خواست خوان و غذای آسمانی توسط حواریون بیان می گردد.

إِذْ قَالَ الْحَوَارِیُّونَ یَا عِیسَى ابْنَ مَرْیَمَ هَلْ یَسْتَطِیعُ رَبُّكَ أَن یُنَزِّلَ عَلَیْنَا مَآئِدَةً مِّنَ السَّمَاء قَالَ اتَّقُواْ اللّهَ إِن كُنتُم مُّؤْمِنِینَ «112» قَالُواْ نُرِیدُ أَن نَّأْكُلَ مِنْهَا وَتَطْمَئِنَّ قُلُوبُنَا وَنَعْلَمَ أَن قَدْ صَدَقْتَنَا وَنَكُونَ عَلَیْهَا مِنَ الشَّاهِدِینَ «113»قَالَ عِیسَى ابْنُ مَرْیَمَ اللَّهُمَّ رَبَّنَا أَنزِلْ عَلَیْنَا مَآئِدَةً مِّنَ السَّمَاء تَكُونُ لَنَا عِیداً لِّأَوَّلِنَا وَآخِرِنَا وَآیَةً مِّنكَ وَارْزُقْنَا وَأَنتَ خَیْرُ الرَّازِقِینَ «114» قَالَ اللّهُ إِنِّی مُنَزِّلُهَا عَلَیْكُمْ فَمَن یَكْفُرْ بَعْدُ مِنكُمْ فَإِنِّی أُعَذِّبُهُ عَذَابًا لاَّ أُعَذِّبُهُ أَحَدًا مِّنَ الْعَالَمِینَ «115»

[ و یاد كنید ]زمانى كه حواریون گفتند : اى عیسى بن مریم ! آیا پروردگارت می  تواند براى ما سفره اى كه غذا در آن باشد از آسمان نازل كند ؟ ! گفت : اگر ایمان دارید ، از خدا پروا كنید . «112» گفتند : می خواهیم از آن بخوریم و دل هاى ما آرامش یابد ، و بدانیم كه تو [ در ادعاى نبوتت ] به ما راست گفته اى ، و ما بر آن از گواهان باشیم . «113» عیسى بن مریم گفت : خدایا ! اى پروردگار ما ! براى ما از آسمان سفره اى پر از غذا نازل كن تا عیدى باشد براى اهل زمان ما و نسل آینده ما ، و نشانه اى از سوى تو ; و ما را روزى بخش كه تو بهترین روزى دهندگانى . «114» خدا فرمود : من مسلماً آن را بر شما نازل می  كنم ، پس اگر كسى از شما بعد از آن كافر شود [ و به انكار نبوّت عیسى و معجزه اش برخیزد ] بى تردید او را عذابى خواهم كرد كه هیچ یك از جهانیان را آن گونه عذاب نكنم . «115»

نکات:

اگر دراین آیات دقت کنید به مظلومیت و تنهایی حضرت عیسی (ع) در میان بنی اسرائیل پی می برید.همانگونه که حضرت موسی (ع) نیز در میان بنی اسرائیل تنها بود ورنجهای پایان ناپذیری را چشید و کشید.به عبارت "ربک" دقت کنید .حوارین گویا هنوز خدا  را به توانایی و مالکیت زمین و آسمان نشناخته اند و می گویند ای عیسی واقعا خدای تو می تواند چنین کاری بکند؟!گر چه مفسران  شیعی و به ویژه علامه طباطبایی کوشیده اند تا حواریون را در دین استوار نشا ن دهند اما همگی می پذیرند که در نوع در خواستشان رکاکت و بی نزاکتی دیده می شود که مستحق توبیخ الهی هستند.

و چه رنجی کشید حضرت موسی (ع)هنگامیکه خداوند دستور جهاد به بنی اسرائیل داد. به حضرت موسی این قوم همواره بیابنگرد آواره گفتند:ای موسی اذهب انت و ربک فقاتلا  انا ههنا قاعدون تو با خدایت دوتایی بروید  وبجنگید ما همین جا نشسته ایم!!

نتیجه آنکه حضرت عیسی دعا کرد و از خدا خواست.اما در این در خواست و اجابت دو نکته اساسی  و ظریف قابل توجه است:

1-حضرت عیسی (ع) از خدا دزخواست عیدی کرد.عیدی چیزی است که عود و بازگشت دارد.این بازگشت را ه نشانه بزرگی برای مسیحیان تفسیر می کنند و هم آنکه در بازگشت و رجعت حضرت عیسی (ع) به همراه امام زمان(عج)این سفره طعام آسمانی به دست مبارک امام (عج) باز گشوده می گردد.

2-اگر خداوند نعمت بزرگی را آشکارا به تو داد و قدر ندانستی مطمئن باش خود را در معرض عذاب قرارداده ای.

آخرین آیه سوره نیز به جمع بندی و نتیجه گیری از تمامی مطالب می پردازدکه

فرمانروایى آسمان‏ها و زمین و آنچه در میان آنهاست از آن خداوند است، و او بر هر كارى تواناست

امید آنکه بر سر آن خوان موعود همراه با امام موعود بنشینیم.