آشنایی با قرآن کریم
خداوند به فرشتگـان فـرمـود کـه می خواهد انسان را بیافریند و جانشین خود در زمین قرار دهـد. فـرشتگـان که دوست داشتند خودشان این مقام را به دست آورند، پرسیـدنـد: آیـا مـی خواهی کسی را در زمین جانشین کنی که فساد و خونریزی کنـد در حـالـی که ما فقط تو را ستایش می کنیم؟ و خداوند فرمود: من چیزی می دانـم کـه شما نمی دانید.
به نام خداوند بخشنده ی مهربان
سوره ی بقره، قسمت سوم
فاسقان چه کسانی هستند؟
در آیه‌ی قبل خواندیـم کـه فقـط فـاسقـان بـا مثال های قرآن گمراه می شوند. فاسقان چـه افـرادی هستنـد؟ و چـه نشـانـه هایی دارند؟ خداوند حکیم، آنان را این گونه معرفی می فرمـایـد:
آیه‌ی۲۷
چگونه به خداوند کافر می شوید؟!
انسان هیچ نبود; خداوند مهربان به او زندگی بخشید و تمام چیزهایی را که مـورد نیـازش بـود در آسمـان هـا و زمین آفرید. در قرآن می خوانیم:
چگونه به خـداونـد کـافـر مـی شـویـد در حالی که بی جان بودیـد و او بـه شمـا جـان بخشیـد.
بـاز شمـا را مـی میـرانـد سپس زنده می کند; آن گاه به سویش باز می گردید. اوسـت کـه آن چـه را در روی زمین است همه را برای شما آفرید. سپـس بـه آسمـان پـرداخـت و هفت آسمان را استوار ساخت و او به هر چیزی داناست.
آیات۲۸ و ۲۹
من چیزی می دانم که شما نمی دانید
خداوند به فرشتگـان فـرمـود کـه می خواهد انسان را بیافریند و جانشین خود در زمین قرار دهـد. فـرشتگـان که دوست داشتند خودشان این مقام را به دست آورند، پرسیـدنـد: آیـا مـی خواهی کسی را در زمین جانشین کنی که فساد و خونریزی کنـد در حـالـی که ما فقط تو را ستایش می کنیم؟ و خداوند فرمود: من چیزی می دانـم کـه شما نمی دانید.
خالق یکتا، آدم را آفرید و از روح خود در او دمید. حقایـق و اسرار عالم هستی را به او آموخت تا بتواند بـا استفـاده از ایـن علـم، تکـامـل پیدا کند. نام گذاری اشیا و موجودات را به او آموخت تا در نوشتن و سخـن گفتن آن نام ها را به کار گیرد. سپس به فرشتگـان فـرمـود کـه اسـم اشیـا و موجودات را بگویند. فرشتگان پاسخ دادند کـه بـه جـز آن چـه خـداونـد بـه آنان تعلیم داده، چیزی نمی دانند. آن گاه خداوند از آدم خـواسـت تـا اسـم موجودات را بگوید.
در مورد آفرینش آدم در قـرآن چنیـن مـی خـوانیـم:
و آنگاه که پروردگارت به فرشتگان گفت: من در روی زمین جـانشینـی قـرار می دهم، گفتنـد: آیـا کسـی را در آن جـا قـرار مـی دهـی کـه در آن فسـاد و خونریزی کند؟
در حالی که ما بـه ستـایـش تـو تسبیـح مـی گـوییـم و تـو را تقدیس می کنیم. گفت: من چیزی می دانم که شما نمی دانیـد. و تمـام اسـم ها را به آدم آموخت. سپس آن ها را به فرشتگان عرضه کـرد و گفـت: اگـر راست می گویید اسامی این ها را بگویید. گفتند: منزهی تـو. مـا چیـزی جـز آن چه به ما آموخته ای، نمی دانیم. فقـط تـو دانـا و حکیمـی. گفـت: ای آدم، آنان را به اسم هایشان آگاه کن. هنگامی که آنان را به اسـم هـایشـان آگـاه ساخت، گفت: آیا به شما نگفتم که من غیب آسمان ها و زمین را می دانـم و آن چه را آشکار و پنهان می کنید می دانم.
آیات۳٠ الی ۳۳
همه‌ی فرشتگـان سجـده کـردنـد، جـز ابلیـس
هنگـامـی کـه خـداونـد مهربان، انسان را آفرید، به فرشتگان دستور داد تا همگی برای آدم سجـده کنند. همه‌ی فرشتگان سجده کردند، جز ابلیس که سرپیچی کرد.
خداونـد، ابلیس را از بهشت راند و ابلیس قسم یاد کرد که تا قیامت، دسـت از گمـراه کردن آدم و فرزندانش برنـدارد. خـداونـد مهـربـان بـه آدم فـرمـود: «تـو و همسرت در بهشت زندگی کنید و در آن، از هر چه می خـواهیـد بخـوریـد، ولی نزدیک درخت ممنوعه نشوید که در این صورت از ستمکاران خواهیـد شد و بدانید که ابلیس دشمن شماست. مواظب باشید که فریبتان ندهـد و از بهشت بیرونتان نکند.»
اما شیطان به آنـان نـزدیـک شـد و آنـان را وسـوسـه کرد و گفت: پروردگارتان شما را از خوردن میوه‌ی این درخت نهـی کـرده است; زیرا اگر از آن بخورید، تبدیل به فرشتگانی می شوید و برای همیشـه در بهشت زندگی خواهید کرد. آن گاه سوگند یاد کـرد کـه مـن خیـرخـواه شما هستـم. سـرانجـام آدم و همسـرش، میـوه‌ی آن درخـت را خـوردنـد. از سوی پروردگار مهربان ندا رسید که مگر به شما نگفتم کـه از ایـن درخـت نخورید و مگر نگفتم که شیطان، دشمن آشکار شماست؟ گفتند: پروردگارا ! ما به خود ستم کردیم. ما را ببخش. اگر ما را نبخشی و بر مـا رحـم نکنـی، حتما از زیانکاران خواهیم شد. خداوند رحمان، توبه‌ی آن دو را پذیـرفـت و آنان را برای ادامه‌ی زندگی به زمین فرستاد. این داستان را در قرآن چنیـن می خوانیم:
و هنگامی که به فرشتگـان گفتیـم بـرای آدم سجـده کنیـد، همـه سجده کردند، جز ابلیس که نافرمانـی کـرد و تکبـر ورزیـد و او از کـافـران بود.
و گفتیم: ای آدم، تو و همسرت در بهشت سکونت کنید و از هـر جـای آن، هر چه می خواهید بخـوریـد و بـه ایـن درخـت نـزدیـک نشـویـد کـه از ستمگران خواهید شد. پس شیطان آنان را فریب داد و ا زجایـی کـه بـودنـد خارج ساخت. به آنـان گفتیـم: پـاییـن رویـد. بعضـی از شمـا، دشمـن بعضـی دیگرید. و زمین تا مدت معینی، برای شما قـرارگـاه و مـایـه‌ی بـرخـورداری خواهد بود. آن گاه آدم از پروردگارش کلماتی را یاد گرفت پس توبـه‌ی او را پذیرفت; به راستی او توبه پذیرِ مهربـان اسـت. گفتیـم: همـه از آن فـرودآیید. پس اگر از جانب من راهنمایی برای شما آمد، آنان که از هدایـت مـن پیروی کنند، نه ترسی برایشان خواهـد بـود و نـه انـدوهگیـن مـی شـونـد. و کسانی که کافـر شـونـد و آیـات مـا را دروغ بخـواننـد اهـل جهنـم هستنـد و همیشه آن جا خواهند بود.
آیات۳۴ الی ۳۹
تفسیر قرآن: تفسیر نمونه، ترجمه ی تفسیر المیزان، ترجمه ی تفسیر مجمع البیان، تفسیر پرتوی از قرآن، تفسیر جامع، منهج الصادقین، تفسیر شریف لاهیجی، حجة التفاسیر، کشف الحقایق، تفسیر خسروی، مخزن العرفان در علوم قرآن، تفسیر عاملی، تفسیر آسان، روان جاوید در تفسیر قرآن مجید، احسن الحدیث، اطیب البیان، انوار العرفان، فروغ ابدیت
