کودک بلند نظر

بطور کلی از دوران کودکی هر فرد تا حدودی می‏توان استعداد و لیاقت ذاتی او را شناخت . همچنانکه شاعر عرب می‏گوید:

فی المهد ینطق عن سعادة جده

اثر النجابة فیه خیر مسدد

«در گهواره از موقعیت والای خود در آینده خبر می‏دهد . وجود نشانه‏های نجابت [و بزرگی] در آن طفل، بهترین دلیل منطقی [بر آینده درخشان او] می‏باشد .»

دختر والامقام علی علیه السلام نیز از همان دوران کودکی شخصیت معنوی، عرفانی خود را در گفتار و رفتار خویش نشان می‏داد . داستان زیر نشانگر این حقیقت است:

روزی حضرت علی علیه السلام زینب کبری علیها السلام را که دختر خردسالی بود در آغوش خود نشانده و نوازش کرد . آن حضرت به وی فرمود: دخترم! بگو «یکی‏» . زینب علیها السلام گفت: «یکی‏» . سپس پدر گفت: دخترم! بگو: «دو تا» . زینب سخنی نگفت . علی علیه السلام فرمود: چرا سخن نمی‏گویی؟ زینب علیها السلام گفت: بابا! زبانی که به گفتن «یک‏» آغاز سخن کرد، چگونه «دو تا» بگوید؟! علی علیه السلام دخترک با معرفت‏خود را به سینه چسبانیده و او را غرق بوسه ساخت (2) .

و بدین ترتیب دختر خردسال به حاضرین فهماند کسی که لب به توحید گشوده و به یگانگی پروردگار شهادت داده است، دیگر نباید برای او شریکی قائل شود . همچنین از این روایت معلوم می‏شود که علی علیه السلام، آن مربی کامل بشریت، در تربیت فرزندان خویش از روش‏های کار آمد تربیتی بهره می‏گرفت . او در فرصت‏های مناسب و با شیوه‏های متنوع به پیروان خویش می‏آموخت که مهمترین نیاز کودک، رفع نیاز عاطفی است . محبت، نوازش و احترام به شخصیت کودک، نگرانی‏ها، افسردگی‏ها و مشکلات روحی و روانی وی را از میان برده و آنان را به زندگی آینده امیدوار می‏سازد . امیر مؤمنان علیه السلام با فرزندان خود ارتباط عاطفی وکلامی برقرار کرده، حرف دل آنان را شنیده و برای سخنانشان ارزش قائل می‏شد و به این وسیله روحیه اعتماد به نفس و عزت را در وجود آنان پرورش می‏داد .

روایتی دیگر در این زمینه نقل شده است که هم نشانگر شیوه تربیتی علی علیه السلام در پرورش کودک و هم شاهدی بر کمالات والای حضرت زینب علیها السلام می‏باشد .

میرزا محمد تقی سپهر در «الطراز المذهب‏» می‏نویسد: "در دوران کودکی حضرت زینب علیها السلام، پدر بزرگوارش در کنار او بود و ضمن نوازش و بذل گرمترین عواطف خود، با وی سخن می‏گفت . زینب علیها السلام، دختر خردسال علی علیه السلام از وی پرسید: پدر جان! آیا مرا دوست داری؟ فرمود: آری دخترم . زینب علیها السلام طبق آموخته‏های خویش از مکتب علوی علیه السلام گفت: ای پدر! دو دوستی در یک دل جمع نمی‏شود، مگر اینکه دوستی دیگران نیز در جهت دوستی خدا و برای خدا باشد" .

منبع:

پاک‏نیا، عبد الکریم، مجله‌ی مبلغان ،مرداد 1381، شماره 31