شرح بخشی از زیارت حضرت معصومه علیهاالسلام

امام صادق علیه السلام مى‎فرمايد: اگر اراده كرده‎اى كه عاقبت به خير شوى از نعمت‎هاى خدا در معصيت او استفاده نكن و اگر گناه كردى و خدا تو را عذاب نكرد مغرور به حلم خدا نباش و گرامى بدار هر كس را كه از ما اهل بيت سخن مى‎گويد و موّدت ما را پذيرفته است
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

شرح بخشی از زیارت حضرت معصومه علیهاالسلام

عاقبت به خیری

سخنانی کوتاه از آیة الله مکارم شیرازی که در روز وفات حضرت فاطمه معصومه سلام الله علیها و در شرح فرازی از زیارتنامه آن حضرت، بیان فرموده‎اند.

در آخر زیارت حضرت معصومه سلام الله علیها عرض مى‎كنیم:

«و اسئلك أن تختم لى بالسعادة فلا تسلب منّى ما انا فیه» ؛ خدایا به ما حسن عاقبت عطا فرما و ایمان، سلامت و تقواى مرا نگیر.

گاه پیش مى‎آید كه شخصى یك عمر در مسیر حق بوده ولى مسئله‎اى پیش مى‎آید كه پایانش با كفر و گناه و فسق تمام مى‎شود و گاه مى‎شود كه یك عمر در گناه بوده ولى زمینه‎اى داشته كه در آخر عمر عوض مى‎شود. مانند «حر بن یزید ریاحى» كه در یك ساعت عوض شد به طورى كه در مقابل قبرش «بابى انتم و امّى» گفته مى‎شود، حتّى معصوم علیه السلام هم در مقابل قبور شهداء این را مى‎گوید.

 

حسن عاقبت عواملى دارد:

امام صادق علیه السلام مى‎فرماید: اگر اراده كرده‎اى كه عاقبت به خیر شوى از نعمت‎هاى خدا در معصیت او استفاده نكن و اگر گناه كردى و خدا تو را عذاب نكرد مغرور به حلم خدا نباش و گرامى بدار هر كس را كه از ما اهل بیت سخن مى‎گوید و موّدت ما را پذیرفته است.(1)

ایشان مى‎فرمایند: این سه كار را انجام ده، تا عاقبت بخیر شوى،

اول این كه نعمت‎هاى خدا را در مسیر معصیت به كار نبر این عبارت در واقع اشاره به نكته‎اى دارد و مى‎فرماید كه اى معصیت كنندگان به هوش باشید چرا كه از نعمت‎هاى خدا در راه معصیت او استفاده مى‎كنید. عمر، ثروت، اعضا و جوارح و ... همه نعمت‎هاى الهى هستند كه از آنها در مسیر معصیت بهره مى‎گیرى و این كار زشتى است.

دومین كار این است كه وقتى گناهى مى‎كنى و خداوند به جهت حلمش به تو مجال توبه مى‎دهد مبادا این مجال باعث غرور تو شود و فكر كنى كه كار بدى نكرده‎اى.

سوم این كه كسانى كه علاقه به اهل بیت علیهم السلام دارند و شیعه آنان هستند و همواره از آنان سخن مى‎گویند، اكرام و احترام كن. این مراقبت‎ها سبب عاقبت به خیرى مى‎شود.

انسان نمى‎داند چه وقت از دنیا مى‎رود و چه خوب است انسان در حال كار خوبى یا در حال عبادت از دنیا برود و چه قدر بد است كه در حال عصیان از دنیا برود. همه بزرگان از عاقبت كار مى‎ترسیدند و از خدا تقاضاى حسن عاقبت مى‎كردند چرا كه مهم صفحه آخر پرونده است. همیشه باید خودمان را به خدا بسپاریم و اگر گناهى سر زد توبه كنیم.

 

پی‎نوشت:

1. میزان الحكمة، ح 4621.

 

منبع:

پایگاه اطلاع‎رسانی دفتر آیة الله مکارم شیرازی، 31/4/82 .

 

در رابطه با این محتوا تجربیات خود را در پرسان به اشتراک بگذارید.
مطالب مرتبط مجموعه :
آخرین مطالب سایت