داغ حضرت صادق علیه السلام

لبالب شد ز خون دل ایاغِ(1) حضرت صادق                                            دلم چون لاله مى‎سوزد ز داغ حضرت صادق

چو در خاك مدینه زائرش منزل كند از جان                                              به هر جا اشك مى‎گیرد سراغ حضرت صادق

در این شب‎ها بود روشن، مزار بى رواق او                                          كه باشد اشك مهدى چلچراغ حضرت صادق

خزان هرگز نمى‎گردد بهار دانش و بینش                                              از آن گل‎ها كه بشكفته به باغ حضرت صادق

معطر مى‎كند بوى دل آویزش فضاى جان                                             همان گل‎هاى علم باغ و راغ(2) حضرت صادق

نشسته در عزا موسى‎بن جعفر با دلى سوزان                                    زند آتش به جانش سوز داغ حضرت صادق

ز شعر جانگدازت شعله خیزد «حافظى» زیرا                                        شد از خون جگر لبریز ایاغ حضرت صادق

                                                                                                                                          "محسن حافظى"

پی‎نوشت‎ها:

1- کاسه

2- دامن کوه