مراقبت شب عید فطر

حقیقت عید

عید زمان است كه خداوند متعال برای جایزه دادن و بهره‌مند كردن بندگان از نعمتها،  آن را در میان روزها انتخاب می كند، تا برای گرفتن خلعتها و عطایا جمع شوند و به همگان اعلام كرده است كه به درگاه او روی آورده و با اعتراف به بندگی و آمرزش خواستن از گناهان و عرضة‌ نیازها و آرزوهایشان برای او تواضع نمایند. خداوند نیز در تمام این موارد به آنان وعدة اجابت و اعطایی بالاتر از آرزوهایشان بلكه بالاتر از آنچه در دل بشری خطوره كرده،‌ داده است. دوست دارد در چنین روزی به او خوش كمان بوده و جانب امیدواری به قبول خداوند و آمرزش و عطای او را بر جانب ترس از درد و عذابش ترجیح بدهند.

و ناامید ورشكسته در این روز از معنی عید غافل و سرگرم آرایش خود برای مردم و كف زدن و شانه كردن مو بوده و از امر مهم درخواست عطوفت ورحمت پروردگار غافل است. و بجای انس در مجالس پاكان و خواص پروردگار جهانیان،‌پیامبران و رسولان و شهدا و صدیقین، با چهارپایانی مانند خود خو گرفته و درجات بهترین جاهای بهشت را رها و به طبقات جهنم چسبیده است. و بالاتر، پناه خدای متعال و جبار آسمانها و زمین را به چسبیدن به زمین و عالم طبیعت فروخته است. چه ورشكستگی آشكار و بزرگی.

خلاصه خداوند ماه رمضان را میدان مسابقة‌ عبادت خود قرار داده و بندگانش را در روز عید فرا خوانده تا برای گرفتن جوایز و هدایا جمع شوند.

گروهای مختلف در برابر عید

مردم در رابطه با عید به چند دسته تقسیم می شوند:

1-عده ای روزه را تكلیفی بیش ندانسته و فقط با خودداری از خوردن و  نوشیدن و زنان،‌ خود را به ناراحتی می اندازند. اما اعضای بدن خود را از گناهان حفظ نكرده و با دروغ  و  غیبت روزة‌ خود را نقض كرده و با تهمت، افترا، فحاشی به خدمتكار و آزار او روزة‌خود را از بین می برند. و در عین حال با كمال اطمینان خود را از فرمانبرداران می پندارند. و گمان می كنند كه بر پروردگار جهانیان منتی دارند. ولی نمی دانند كه با گناهان و نادانیشان نزد عاقلان رسوا شده و روزه آنان مورد قبول خدای خدایان قرار نمی گیرد. چنین كسانی اگر در عید به عنایت خدای متعال خوش گمان بوده و در مكان نماز گزاردن خود از پروردگارشان آمرزش بخواهند،‌شاید خداوند متعال هنگام اعطای جوایز آنان را نیز مورد آمرزش خود قرار داده و با فضل خود بعضی از پاداشهای خود را نصیب آنان نماید.

2-دسته ای نیز می دانند كه این خداست كه در تكالیف بر آنان منت داشته، و روزه ای كامل است كه همراه با بازداشتن اعضای بدن باشد. از این رو مواظب اعضای بدن خود نیز هستند؛ اما گاهی خلافی از آنان سر زده و بابیم و امید مرتكب گناهی می گردند. با ناراحتی روزه گرفته و باندازه ای كه حال دارند مستحبات را بجا می آورند. كارهای خوب و بد را با هم مخلوط نموده و با ترس و خجالت،  حیا و امیدواری وارد عید می شوند. خداوند آمرزش،  پاداش و تبدیل گناهان به كارهای نیك را به آنان وعده داده و با عطایای خود پاداش عبادتهای آنان را بطور كامل و بگونه ای كه بالاتر از آرزویشان باشد، به آنان عنایت می كند.

3-گروهی از روی عادت و با غفلت رزوه گرفته و در ماه رمضان نیز مانند سایر ماه ها در غفلت بسر برده، مرتكب گناهان شده و از روی عادت نیز وارد عید می  شوند. سرنوشت این گروه، به خواست خداوند بستگی دارد. ممكن است عنایت خدا شامل حال آنان شده و فقط بخاطر فرارسیدن عید یا بجهت كرامت بعضی از اعمال نیكوكاران آنان را مورد آمرزش خود قرار دهد، یا بدی كرارشان آنان را از رحمت خداوند خارج نموده و به ورشكستگان ملحق شوند.

4-دسته ای ندای خداوند را در این ماه لبیك گفته و با تمام توان در مراقبت دستورات الهی تلاش كرده و برای بدست آوردن رضای خدای متعال در پی بدست آوردن تمامی خیرات هستند و عبادات زیادی بجا می آورند در حالی كه دلهای آنان به سبب آگاهی خود به كوتاهی درشكرگزاری نعمت تشریف با این ندا ترسان بوده، و قدر منت خداوند متعال بر آنان، بخاطر اجازه به نزدیكی به او و خدمت به او و خدمت و عبادت او را می دانند. خداوند متعال هم خدمت آنان را قبول، از سعی آنان تشكر می كند و باكرامتها و انواع عنایات خود آنان را پاداش می دهد،با هدایتهای بیشتر آنان را بزرگ داشته، با نور قرب خود آنان را می پوشاند و آنان را به دوستان برگزیده اش ملحق می نماید.

5-گروهی نیز ندای خداوند متعال، سختی گرسنگی و شب زنده داری را برای آنان از بین برده، با اشتیاق و شكرگزاری، حتی با شادمانی و مستی با آن روبرو شده، برای رفتن و مسابقه جدیت بخرج داده، با روح و عقل خود بخوبی خطاب خدای خدایان را اجابت می كنند؛‌ برای از بین بردن حجاب با بذل جان همت كرده و با قرب به او به مراد رسیده و به پروردگار بندگان متصل شده اند. پروردگارشان آنان را بخوبی پذیرفته، نزدیك كرده و در پناه خود،‌در جایگاه صدق بهمراه دوستان و برگزیدگانش می نشاند با جام لبریز خود آنان را سیراب كرده و به زیبایی،‌ نور، شادمانی و سروری می رسند كه كسی توان تصور آن را نداشته، چشمی آن را ندیده و كسی از آن چیزی نگفته است.

روز عید زمان آشكار شدن آثار اعمال ماه رمضان و اعطای پاداش عبادتهای آن می باشد. بنابراین كسی كه بخوبی از خداوند متعال در شب عید مراقبت نموده، كوتاهی های خود در ماه رمضان، در شب فطر  جبران نماید و خود را برای عید آماده كند و از بندگان صالح خدا شود، ‌امید است همانگونه كه خدای متعال آنان را در روز عید قبول می كند،‌ او را نیز پذیرفته،‌ و او را از الطاف خاص خود محروم ننماید؛ و بعد از اعتراف به كوتاهی در عبادت و جبران آن، خداوند او را مورد محاسبه دقیق قرار نداده و با او نیز مانند بندگان گرامیش و شهدا و صدیقین كه شایسته بخشش او هستند رفتار كند.