وقتی مسئولین هیزم آتش تراکتور می‌شوند

ورود تیم تراکتورسازی به سطح یک فوتبال ایران علیرغم ایجاد شور و هیجان به شهر تبریز، از همان ابتدا حواشی بسیاری برای این تیم نیز ایجاد کرد. به‌ طوری‌ که در برهه‌هایی این حواشی تبدیل به بحرانی برای فوتبال ایران شد.
از فریادهای نژادپرستانه و قومیتی گرفته تا شعارهایی علیه جمهوری اسلامی و حتی «خلیج‌فارس» باعث واکنش مسئولان ورزشی و حتی نمایندگان مجلس شد. کانون‌های هواداری نیز نه‌ تنها در مقابل این جریان قرار نگرفته بلکه آن‌ها نیز آتش بیار معرکه شده و تنور این دعواها را داغ‌تر کردند.

التهاب سکوها علیه فوتبال ایران

وجود هواداران پرشور برای تیم تراکتور نعمتی است که واقعاً شرایط بازی را برای رقیبان سخت می‌کند. به همین دلیل نیز به هوادار «یار دوازدهم» می‌گویند. اما همه تماشاگران افرادی فهیم و عاشق فوتبال نبوده و برخی به دنبال ایجاد تفرقه و آشوب در زمین و روی سکوها هستند.
تراکتور که از تیم‌های مدعی چند فصل اخیر است، همیشه از همین ناحیه ضربه خورده و در حساس‌ترین شرایط، به دلیل حواشی سیاسی و غیر ورزشی از قهرمانی جامانده است.
در سال‌های اخیر شاهد شعارهای تند سیاسی روی سکوهای یادگار امام تبریز بودیم و برخی تماشاگرنماها با سوءاستفاده از فضای هیجانی ورزشگاه، شعارهای قومیتی سر داده و رقیبان را متهم به تبانی می‌کنند. شعارهایی که حمایت جدایی‌طلبان ترک و آذربایجان را به همراه داشته‌ است.
به همین خاطر باشگاه تراکتور در این زمینه بیانیه‌ای صادر کرد: «مدیریت جدید باشگاه از روز آغاز فعالیت خود، جلوگیری از هرگونه حاشیه‌سازی و ورود به مسایل غیر ورزشی را در دستور کار قرار داد که این جهت‌گیری با واکنش برخی حاشیه سازان همراه بود که البته با هوشیاری و آینده‌نگری هواداران فهیم کنترل شده و راه به جایی نبرد. صد البته دشمنی آشکار و پنهان بدخواهان تراکتور بزرگ هر از گاهی دامن اعضای باشگاه را می‌گرفت که با سیاست ممانعت از ورود به حاشیه کنترل گردیده و همچنان تیم را در آرامش پیش می‌برد. اکنون که تیم قدرتمند تراکتور با غلبه بر هرگونه حاشیه مسیر موفقیت را طی می‌کند، بهانه‌ای جدید برای بردن تیم به حاشیه و گرفتن آرامش آن برای دشمنان تراکتور فراهم شده تا شاید بتوانند سرعت موفقیت تیم را بکاهند. بدینوسیله به اطلاع پرشورهای پرشعوری که در روزهای گذشته شعور و ادب خود را بر خلاف خواسته بدخواهان به نمایش گذاشتند می‌رساند، باشگاه فرهنگی، ورزشی و اقتصادی تراکتور اجازه حاشیه‌سازی به هیچ احدی را نخواهد داد و با تمام قوت و با حمایت و پشتیبانی هواداران از یکایک بازیکنان پشتیبانی کرده و به کوری چشم دلال مآبان تراکتور را در مسیر قهرمانی حرکت خواهد داد.»(1)
اما با وجود این بیانیه، هیچ اقدام موثری برای کاهش تحرکات سکوها انجام نداند. مدیریت باشگاه هیچ اشاره‌ای به این موضوع نکرده که در روزهای اخیر بازیکن جوان این تیم با گذاشتن یک استوری نامتعارف و غیرمرتبط، جو تیم را وارد حاشیه‌ای بیهوده کرده است.
آخرین مصداق این رفتارها هم حمله به کاپیتان استقلال «وریا غفوری» بود. غفوری در اینستاگرام خود اقدامات متجاوزانه ترکیه به کردهای سوریه را محکوم کرد و خواستار پایان دادن به این نسل‌کشی شد. همین اتفاق باعث شد برخی هواداران تراکتور با ورود وریا به زمین، علیه او فحاشی کنند.

جنگ مجازی

صفحات مجازی تیم تراکتور بخصوص کانال تلگرامی این تیم که تقریبا 1 میلیون دنبال کننده دارد؛ یکی از اصلی‌ترین محل‌های ایجاد حاشیه در این تیم است. این کانال تلگرامی که فعالیت‌های غیرورزشی زیادی دارد، در آستانه دیدارهای مهم تراکتور با تیم‌های تهرانی و اصفهانی شروع به حاشیه‌سازی کرده و هواداران را تشویق به توهین و فحاشی علیه رقیب می‌کند.
این کانال به‌ ظاهر ورزشی در ایامی که تب فوتبال فروکش کرده، از طریق نفرت پراکنی قومی، تبلیغ کتاب‌های ایران‌ستیز، مطالب سیاسی، توهین به بازیکنان کشور و قومیت آنها و بازنمایی سیاسی و توطئه محور از باخت‌های این تیم، هواداران تیم محبوب تراکتور را نسبت به همه اقدامات ورزشی و فرهنگی حاکمیت از جمله فدراسیون فوتبال و وزارت ورزش بدبین می‌کند.
پیش از بازی این تیم با استقلال، این کانال هواداری از هواداران خواست تا از اقدامات ترکیه حمایت کنند و سلام نظامی به آن‌ها بدهند. اتفاقی که واکنش «ینی شفق» از تندروترین روزنامه‌های ترکیه را به همراه داشت: «۱۲۰ هزار طرفدار تراکتور در تبریز، یک‌ صدا فریاد زدند: جان و خونمان فدای تو ترکیه، وطن مادری‌مان.»

نمایندگان دقیقا چه می‌کنند؟

اما حواشی تراکتور به فضای مجازی ختم نمی‌شود. نمایندگان مجلس نیز که به‌ ظاهر عاشق این تیم هستند، انگار از شور هواداران این تیم برای ماندن در قدرت استفاده می‌کنند. یکی از مصادیق این حمایت‌ها، تذکر به وزیر ورزش درباره بردهای دقایق پایانی استقلال و پرسپولیس است که فدراسیون را متهم به جانب‌داری از چند تیم خاص می‌کنند.
یکی دیگ از این واکنش‌ها، اتهام تبانی به محسن فروزان توسط «قاضی‌زاده» بود که حواشی زیادی برای فوتبال ایران ایجاد کرد. نمایندگان تبریز هم برای اعلام خبرهای دست اول از این پرونده از یکدیگر سبقت می‌گرفتند. بیگی خبر دستگیری فروزان را در اینستاگرام خود اعلام کرد و زهرا ساعی نیز در مصاحبه‌ای عنوان کرد: «با بازداشت فروزان، احتمالاً نتیجه دیدار با سپیدرود ۳-۰ به نفع تراکتور تغییر خواهد یافت.»(2)

این نمایندگان حتی در عقد قرارداد سرمربیان تراکتور هم دخالت کرده؛ به‌ طوری‌ که «بیگی» در جلسه مدیران باشگاه با نکونام حضور داشته و خواستار برنامه‌ای برای قهرمانی تراکتور شده است!
آنها از دولت و وزارت ورزش نمی‌پرسند چرا مالکیت دو باشگاه تراکتور و ماشین‌سازی دست زنوزی است -اتفاقی که در هیچ جای جهان سابقه ندارد و امکان تبانی را افزایش می‌دهد- اما نماینده آذربایجان شرقی «رحمانی» از دولت می‌خواهد با حمایت از تراکتور، شور و شعف را به جامعه تزریق کنند.(3)
این در حالی است که نمایندگان تبریز و ارومیه هیچ واکنشی به شعارهای نژادپرستانه و سیاسی برخی هواداران نداشته و مسئولان و مدیران تیم را در این خصوص بازخواست نمی‌کنند. به نظر می‌رسد با رسیدن به فصل انتخابات مجلس شورای اسلامی، چنین حمایت‌هایی از این تیم تبریزی، دستمایه مناسبی برای پر کردن سبد رأی برخی نمایندگان آذری‌زبان بوده؛ حتی اگر این حمایت به قیمت نابودی اعتماد اجتماعی چند میلیون آذری به نظام، دولت و فوتبال ایران تمام شود.

وقتی مدیر هم شعار هوادار را می‌دهد!

در این‌ بین نقش مدیران فعلی تراکتور نیز پررنگ است. «زنوزی» از وقتی که مدیریت باشگاه تراکتور و ماشین‌سازی را برعهده‌گرفته، این تیم را متحول کرده. هر چند حسین هدایتی را عابر بانک فوتبال ایران می‌دانند اما با دستگیری هدایتی، باید این لقب را به زنوزی داد.
در زمان انتخاب سرمربی، زنوزی تاکید بسیاری بر مربی ترک داشت و وقتی «لیکنز» اخراج شد، به دنبال مربی با تجربه‌ای به نام «مصطفی دنیزلی» رفت. گزینه‌های دیگر باشگاه هم همه ترک بودند که معروف‌ترین آنها «ساغلام» بود، اما در نهایت دنیزلی انتخاب شد.
با ورود او بسیاری از بازیکنان باتجربه تیم ملی مثل شجاعی و حاج‌صفی که در سایت ترانسفرمارکت قیمت بالایی دارند، به‌ راحتی جذب این باشگاه شدند. امسال نیز طبق گفته کاظم اولیایی، تراکتور برای جذب یک بازیکن حدودا 20 میلیارد هزینه کرده است، هر چند که این مسئله از طرف مسئولان تراکتور تکذیب شد. به همین خاطر ورود زنوزی به فوتبال ایران، باعث رشد کاذب قیمت بازیکنان شد؛ به‌ طوری‌ که بازیکن ذخیره تراکتور، از بازیکنان اصلی تیم‌های دیگر گران‌تر هستند.

زنوزی اما آتش قومیتی طرفداران تراکتوری‌ها را نیز برانگیخت و اتهاماتی که صفحات مجازی به وزارت ورزش منتسب می‌کنند را به زبان دیگری بیان کرد: «ای‌کاش تیم ملی هم همین‌طور مثل پرسپولیس حمایت می‌شد. تیم ملی برای همه مردم ایران است و غرور ملی ما در تیم ملی قرار دارد. چرا باید با حمایت همه‌ جانبه از یک قشر و گروه خاص موجب نارضایتی عموم بشویم؟ آقای وزیر! شما ناخواسته با خوشحالی یک قشر باعث نارضایتی عموم مردم و گروهی بزرگ می‌شوید. شما مسئول کل ورزش کشور هستید و این برای جنابعالی جالب نیست.»(4)
چنین اظهاراتی نه‌تنها راهگشای ورزش نیست بلکه التهاب سکوها را در بازی‌های بزرگ بیشتر کرده و ذهنیت هواداران به ورزش و فوتبال و حتی داوران بدبین می‌کند.
شاید وقت آن رسیده باشد که به حواشی سکوهای یادگار امام پرداخته شود. پرشورها نباید در دام تفرقه‌افکنی و حواشی سیاسی تبریز بیفتند و نمایندگان نیز به جای حاشیه‌سازی بی‌جا، زیرساخت‌های موردنیاز باشگاه را فراهم کنند تا هم کمکی به تراکتور کرده باشند و هم باخت تیم را به تبانی و وزارتخانه ربط ندهند.

پی‌نوشت:
1. خبرگزاری فارس
2. سایت طرفداری
3. سایت ایسنا
4. آخرین خبر

---