آزمایش با بادکنک

اگر کودک شما عاشق علوم، مسائل علمی و تحت تاثیر قرار گرفتن آن می‌باشد این فعالیت یک ایده علمی جالبی برای کودک ما خواهد بود. به فرزندتان بگویید که قصد دارید یک بادکنک را بدون دهان باد کنید و حتما به شما و گفته شما، نگاه تعجب آمیزی خواهد داشت.و می‌گوید” چطور چنین چیزی ممکن است؟ “

در اینجا می‌توانید نصف تفریح و نصف یک فعالیت علمی داشته باشید این فقط یک حقه نیست بلکه شناختی از شیمی و زیست شناسی می‌باشد.

فعالیت علمی
چه نیاز دارید:
بادکنک
قیف باریک
یک قاشق سوپخوری (15 ml) خمیر ترش خشک
یک قاشق چایخوری(5 ml) شکر
قاشق اندازه‌گیری
فنجان اندازه‌گیری
آب گرم
خط کش

روش انجام کار:
انتهای قیف را داخل دهانه لیوان قرار دهید.
(با کمک بزرگتر و راهنما باید باشد)، خمیر ترش و شکر را از طریق قیف داخل بادکنک بریزید. و بعد یک فنجان آب گرم را از شیر ظرف شویی اندازه گرفته با دقت از طریق قیف داخل بادکنک بریزید.
حالا قیف را برداشته و سر بادکنک را گره بزنید تا خمیر ترش، شکر، آب گرم با هم مخلوط شوند .بعد بادکنک را اندازه بگیرید.

بادکنک را در جای گرم گذاشته و منتظر بمانید. مجدد بادکنک را اندازه بگیرید.
یک گوشه نشسته و تماشا کنید که بادکنک بزرگ و بزرگتر می شود.
کودک شما با تعجب و شگفتی خواهد پرسید “چه اتفاقی افتاده”؟
در اینجا با دلیل حس کنجکاوی کودک‌تان را پاسخ داده و او را نسبت به مسائل علمی مشتاق‌تر نمائید.

برای دانشمند تازه‌ کار، شرح دهید که این رخ داد که شبیه شعبده بازی بوده در واقع یک پدیده علمی است. خمیر ترش برای بزرگ شدنش از آب گرم و شکر استفاده می‌کند و حجمش بزرگتر شده و کف ایجاد می‌کند. خمیر ترش هیدرات کربن موجود در شکر را تخمیر می‌کند و گاز دی اکسید کربن خارج می‌کند. دقیقا شبیه کاری که بدن ما هنگام نفس کشیدن انجام می‌دهد و این گاز تولید شده بادکنک را باد می‌کند.

البته این روشی برای باد کردن بادکنک ها برای مراسم و جشن های تولد نخواهد بود ولی شما با انجام این ایده علمی با بادکنک، قدرت خلاقانه و خلاقیت کودک‌تان را برانگیخته و به مسائل علمی علاقه‌مند‌ش کرده‌اید.

مطالب مرتبط:
بادکنک نسوز
برخورد بادکنک با سطح
راکت بادکنکی
حركت و شكل سازي بادكنكي


منبع: شید شاد
بخش پژوهش های دانش آموزی تبیان، تنظیم: نسرین صادقی