جائز بودن عزاداری برای میت در روایات

آیا عزادارى فقط براى پیامبران جایز است یا براى امام هم مىتوان عزادارى نمود؟ بعضی ها اشكال می كنند كه شیعیان براى فردى عادى (امام حسین علیه السلام ) عزادارى مىكنند؟

پاسخ:

عزادارى براى عموم هم كیشان حتى انسان هاى دانشمند و افراد معمولى مطلوب و طبیعى است. طبق نقل صحیح بُخارى و مُسلم و سنن ابى داود و ابن ماجه، (هر كدام در بابى به عنوان البكاء على المیت ذكر كرده اند كه ) پیامبر (ص) بر پسرش ابراهیم گریست و عزادارى نمود ، و "انس بن مالك مىگوید: ما به هنگام مرگ ابراهیم بر پیامبر(ص) وارد شدیم عبد الرحمان بن عوف گفت: یا رسول الله چرا گریه مى كنید ؟ فرمود: این فرزند من است چشم اشك مىریزد و قلب محزون مى شود و چیزى جز رضاى او بر زبان جارى نمى كنیم، ولى ما از فراق تو اى ابراهیم غمگین هستیم " . در سنن ترمذى آمده است كه عبد الرحمن عوف سؤال مىكند، چرا گریه مىكنید مگر شما ما را از گریه نهى نكردید؟ فرمود: "خیر، من از جزع و فزع و لطمه بر صورت زدن و گریبان چاك كردن موقع مصیبت نهى كردم " . عزادارى پیامبر(ص) بر عمویش حمزه مشهور است حتى فرمود : " عمویم گریه كننده و عزادار ندارد بانوان رفتند اول بر حمزه عزادارى كردند سپس بر شهداى خود " . از ابى هریره نقل شده " كه پیامبر(ص) قبر مادرش را زیارت كرد و گریه كرد و همه كسانى كه در اطراف پیامبر(ص) بودند گریستند " . در مستدرك الصحیحین ج 3 / 176است كه از ماجراى شهادت امام حسین (ع) جبرئیل خبر داد و پیامبر(ص) گریه كرد و فرمود: جبرئیل آمد و گفت : " پسرت حسین در كربلا بدست امت تو شهید مىشود " ام سلمه نیز گریه كرد. بنابر این عزادارى و گریه در مرگ عزیزان و پدر و مادر مطلوب مى باشد . عالم بزرگوارى مانند سید رضى در سوگ استادش ابو اسحق ( با اینكه عقیده اش را قبول نداشت ) اشعارى سرود و گریست . مضمون شعر این است: "آیا دیدى چه شخصیتى بر فراز چوبه ها بالا رفت، آیا دیدى چگونه شمع محفل علم و دانش خاموش شد " . وانگهى امام حسین (علیه السلام) فردِ معمولى نیست امام سوم شیعیان است و مقام امامت از نبوت بالاتر است حضرت ابراهیم(ع) پیغمبر بود ولى پس از طى امتحانات سخت الهى به مقام امامت رسید. و اصولاً عزادارى براى بزرگداشت شهید و محكوم كردن ستمگران تاریخ تأثیر تربیتى و سیاسى و اجتماعى فراوانى دارد كه تفصیل آن در این نامه نمىگنجد.

منبع : سایت آنتی شبهه