اهمیت کمک‌های اولیه بر کسی پوشیده نیست، اما این اهمیت تنها برای کسانی ملموس است که به دلیل عدم آشنایی با کمک‌های اولیه، عزیزی را جلوی چشمان خود از دست داده اند و نتوانسته اند کاری برای او انجام دهند. اگر هم بعدها متوجه شوند که مشکل فرد فوت شده بسیار معمولی بوده و می‌توانسته اند به راحتی با استفاده از کمک‌های اولیه به او کمک کنند، عمق فاجعه چند برابر خواهد شد.

لذا ضروری است که حداقل یک نفر در هر خانواده به این مهارت‌ها مسلط باشد تا در صورت بروز مشکل در خانه، محل کار، مسافرت، میهمانی و ... به کمک افراد مصدوم و آسیب دیده بشتابد.

ما نباید فکر کنیم که آموزش کمک‌های اولیه تنها در زمان زلزله و سیل و بلایای طبیعی لازم است، بلکه در هر لحظه، حادثه در کمین ما است.

اگر اکثر افراد جامعه آگاهی لازم را در این زمینه داشته باشند، دیگر شاهد آن نخواهیم بود که افراد زیادی در جاده و خیابان متنظر تیم امدادی و اورژانس برای کمک رساندن به فرد مصدوم از سانحه تصادف باشند و هیچ کاری از دستشان برنیاید.

افراد علاقمند به یادگیری کمک‌های اولیه، طی گذراندن کلاس‌های مربوطه، اطلاعات لازم برای کمک رسانی به همنوعان خود را یاد می‌گیرند.

این گونه افراد می‌توانند برای یادگیری و آموزش کمک‌های اولیه پیشرفته اقدام کنند. در واقع افرادی که از قبل یک سری آموزش‌های لازم را دیده باشند، می‌توانند وارد سطح پیشرفته آن شوند.

معمولا امدادگران و کارکنان اتاق اورژانس وارد این سطح می‌شوند. این کلاس‌ها معمولا شامل دروس و انجام مهارت‌های علمی می‌باشد.

در کلاس‌های پیشرفته، آموزش دروس تخصصی امداد و نجات داده می‌شود که از جمله آنها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

1- کنترل خونریزی

این نوع مهارت در کلاس‌های کمک‌های اولیه در سراسر جهان آموزش داده می‌شود. این نوع آموزش فراتر از آموزش کنترل خونریزی در کلاس‌های مقدماتی است.

در کلاس‌های مقدماتی با استفاده از فشار مستقیم بر روی ناحیه آسیب دیده، سعی در بند آوردن خونریزی می‌کنند. اما در کلاس‌های پیشرفته، بند آوردن و یا کنترل خونریزی از طریق تنظیم ارتفاع اعضای بدن مصدوم و کمپرس آب سرد صورت می‌گیرد.

در کنترل خونریزی از طریق تنظیم ارتفاع بدن، قسمت هایی از بدن که دچار خونریزی شده است را بالاتر از سطح قلب قرار می دهند تا فرد مصدوم خون کمتری از دست بدهد.

در کنترل خونریزی از طریق کمپرس آب سرد، هم زمان با فشار دادن ناحیه آسیب دیده، کمپرس آب سرد نیز بر روی آن قرار می‌گیرد.

از روش دیگری هم برای کنترل خونریزی استفاده می‌کنند. به این طریق که از نوار پارچه‌ای و یا شریان‌بند استفاده می‌کنند. استفاده از این وسایل برای جلوگیری از جریان خون به اندام مجروح می‌باشد. این روش به عنوان آخرین راه کنترل خونریزی مطرح می‌باشد و اگر اشتباه انجام گیرد، آسیب‌های دائمی را برای فرد مصدوم به همراه دارد. بنابراین مهارت امدادگر در این روش بسیار حائز اهمیت است.

2- کنترل راه تنفسی (هوایی) 

منظور از کنترل راه هوایی، باز کردن مسیر هوایی مصدوم برای تنفس راحت‌تر او می‌باشد. در کلاس‌های پیشرفته کمک‌های اولیه، اقدامات بهتری در این زمینه آموزش داده می‌شود. لوله گذاری تا رسیدن فرد به بخش اورژانس، جزء برنامه‌های درسی این نوع کلاس‌ها می‌باشد. البته لازم به ذکر است که این روش زمانی انجام می‌گیرد که راه‌های اصلی تنفس مانند دهان و مجرای بینی، کارکرد خود را برای انجام تنفس از دست داده باشند.

3-  ACLS یا حمایت از زندگی فرد مصدوم با استفاده از احیای قلبی

احیای قلبی ریوی به فرد امدادگر این امکان را می دهد تا مهارت‌های لازم برای کمک به افرادی که از ایست قلبی رنج می‌برند را به دست آورد. امدادگران علایم بیماران قلبی را می شناسند و مهارت لازم برای کمک به آنها را یاد می‌گیرند. هم چنین آنها می دانند که فرصت کوتاهی برای کمک به بیماران دچار ایست قلبی خواهند داشت.

4- آشنایی با انواع داروها

داروهای مختلفی که در حین انجام عملیات نجات به کار می آیند، به امدادگران آموزش داده می‌شود و آنها با بهترین زمان مصرف آن آشنا خواهند شد. نحوه مصرف داروها از طریق خوراکی، وریدی و یا  انواع دیگر آموزش داده می‌شود.

5- آشنایی با تجهیزات

امدادگران در طی گذراندن کلاس‌های پیشرفته کمک‌های اولیه، با تجهیزات پزشکی و امدادی آشنا می‌شوند، تجهیزاتی مانند مانیتور قلبی، آنژیوکت و ... .

به سبب گستردگی تجهیزات پزشکی و امدادی، آشنایی کامل با این موارد بسیار لازم و ضروری است.

6- لازم به ذکر است که امدادگران پس از گذراندن کلاس‌های پیشرفته کمک‌های اولیه و قبولی در آزمون مربوطه، گواهینامه‌ای دریافت می‌کنند که نشان دهنده مهارت کافی برای امداد می‌باشد.

این افراد می‌توانند در شرایط حساس و بحرانی، با نشان دادن این کارت، به انجام کارهای امدادی بپردازند و به مصدومان و حادثه دیدگان کمک کنند.

مطالب مرتبط:

مطالبی درباره کمک‌های اولیه