ارتباط موثر، والدين تاثير گذار

در دنياي امروز که عصر ارتباطات ناميده مي شود، هر انساني که بتواند با ديگران حتي با اشياء، اطراف و لحظه هاي زندگي اش ارتباط خوب و موثري را برقرار نمايد، انسان موفقي است.
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

ارتباط موثر، والدين تاثير گذار 


در دنياي امروز که عصر ارتباطات ناميده مي شود، هر انساني که بتواند با ديگران حتي با اشياء، اطراف و لحظه هاي زندگي اش ارتباط خوب و موثري را برقرار نمايد، انسان موفقي است.


امروزه با توجه به فاصله گرفتن بسيار زياد دنياي فرزندان با دنياي والدين بسياري از صاحب نظران معتقدند که: اختلاف نسل ها به گسست نسل ها تبديل شده است. اغلب والدين از اينکه کمتر مي توانند بر فرزندانشان تاثيري مطلوب بگذارند و فرزندانشان به حرف هاي آن ها گوش نمي دهند و ارزش هاي خانوادگي را که براي والدين اهميت دارد رعايت نمي کنند،گله مندند و مي پرسند چه کار کنيم تا در ارتباط با فرزندانمان تاثير گذاري بيشتر و مطلوب تري داشته باشيم؟

در مقابل بسياري از فرزندان بويژه نوجوانان نيز گله مندند که چرا والدين به حرف هاي آن ها گوش نمي دهند و آن ها را درک نمي کنند و در ارتباط با آن ها بيشتر دستور مي دهند و نصيحت مي کنند.

در پاسخ اين دو گروه بايد گفت دلايل عدم ارتباط خوب، نداشتن باورها و مهارت هاي ارتباطي مناسب است. و چون آدم ها محصول عادت ها هستند بهتر است با کشف راه حل هاي جديد ارتباطي عادت ها را شکست. گام اول کسب اگاهي و اطلاعات درست و يافتن روش هاي ارتباط جديد و موثر است.

در اين مطلب سعي داريم به چگونگي افزايش توانايي ارتباط موثر و کارآمد بپردازيم. اميد است والدين و فرزندان با رعايت و بکار گيري آن ها بتوانند روز به روز به بهتر شدن ارتباط خود کمک نمايند.

 

تعريف ارتباط موثر

ارتباط موثر رابطه اي است که در آن شخص به گونه اي عمل مي کند که در آن علاوه بر اينکه خودش به خواسته هايش مي رسد، افراد مقابل نيز احساس رضايت مي کنند.

انواع ارتباط بين فردي

 ارتباط قدرت مدار خود محور

** فردي که چنين رفتاري دارد معمولا:

- مي خواهد نظرش را به ديگران تحميل کند.

- حوصله گوش دادن به حرف هاي ديگران را ندارد.

- بيشتر نصيحت مي کند و پند و اندرز مي دهد.

- حرف، حرف خودش است و دائما فرمان مي دهد.

- ديگران را از عاقبت کارهايشان مي ترساند.

- اينگونه اشخاص در درون خود اغلب احساس گناه و خجالت دارند.

- از ديگران واکنش هاي منفي دريافت مي کنند و مقبوليت چنداني ندارند.

اين گونه افراد معمولا تنها مي مانند.

اگر فرزند مسئله دارد، سعي کنيم مسئوليت مسئله را به خود او واگذار کنيم و با گوش دادان فعال و همدلي ،توجه کردن بدون سرزنش کردن کمک کنيم که خودش به راه حل برسد. در اين صورت بهتر به آن راه حل عمل خواهد کرد و به استقلال و خود باوري بيشتري مي رسد

 ارتباط منفي و منفعل

** در اين روش شخص آگاهانه سعي مي کند:

- از درگيري اجتناب کند حتي اگر نتيجه اش رنج بردن خودش باشد.

- به جاي عمل عکس العمل نشان مي دهد.

- خواسته هاي ديگران را بر خواسته هاي خود ترجيح مي دهد و اطرافيان هم از رفتار او سوء استفاده کرده و از طرف آنها تصميم مي گيرند و سهم آنها را در رابطه انکار مي کنند يا به آنها کار بيشتري ارجاع مي دهند.

زمينه اين گونه رفتار ها بيشتر عامل ترس است:

- ترس از باختن در درگيري ها از سويي و نياز به آبرو داري از سوي ديگر

- ترس از طرد شدن و عدم اهميت ديگران به انديشه ها و عقايد خود.

- ترس از دست دادن کنترل اخلاقي  و رنجاندن ديگران.

- معمولا چنان تحت تاثير احساسات و هيجانات قرار مي گيرند که حتي عادي ترين خواسته هايشان را هم نمي توانند بيان کنند.

- اغلب عصباني مايوس، رنجيده، انزواطلب و غير اجتماعي اند.

- در درون خود دائما احساس نگراني و نارضايتي دارند. 

 ارتباط مثبت و موثر

**

شخصي که رفتاري مثبت و تاثير گذار دارد:

- در درجه اول با خودش و درونش رابطه اي آگاهانه دارد.

- خود و ديگران را آنطور که هستند مي پذيرد.

- از سلامت رواني برخوردار است.

- براي کسب حقوقش مقاومت مي کند.

- مي تواند احساس ها، خواسته ها و عقايدش را صادقانه بيان کند.

- نظر و اراده خود را به ديگران تحميل نمي کند. از عزت نفس بالايي برخوردار است و براي رسيدن به خواسته هايش قدم اول را بر مي دارد.

 

راه هاي کسب ارتباط موثر در خانواده

1- فرزندانمان را همان گونه که هستند بپذيريم، نه اينکه بخواهيم آنها را در خواسته هاي خود شکل بدهيم.

2- اگر يکي از رفتارهاي فرزندمان ، مثلا سخن چيني او برايمان قابل پذيرش نيست، همان رفتار را زير سوال ببريم نه کل شخصيت او را. مثلا بگوئيم سخن چيني تو کار بدي است، نه اينکه(( تو بچه بدي هستي ))

3- وقتي مسئله اي بوجود مي آيد اول مالکيت مسئله را تعيين کنيم که مسئله متوحه چه کسي است يا چه کسي را ناراحت کرده است.(معمولا کسي که ناراحت شده مالک مسئله است ). مسئوليت و مالکيت خودمان را به عهده بگيريم و آن را با پيام (من) بدون مقصر دانستن يا سرزنش ديگران بيان کنيم و به ديگر اعضاء خانواده اجازه و فرصت دهيم که به احساس ما احترام بگذارند و رفتارشان را طوري تغيير دهند که مسئله حل شود. مثلا(من ) امروز خسته ام لطفا صداي تلويزيون را کمتر کنيد.

4- اگر فرزند مسئله دارد، سعي کنيم مسئوليت مسئله را به خود او واگذار کنيم و با گوش دادان فعال و همدلي ،توجه کردن بدون سرزنش کردن کمک کنيم که خودش به راه حل برسد. در اين صورت بهتر به آن راه حل عمل خواهد کرد و به استقلال و خود باوري بيشتري مي رسد.

بر اين باور باشيم که هم من خوبم و هم فردي که با او ارتباط برقرار مي کنم تا در ارتباط به تفاهم برسيم، مشکل امروز خانواده ها عدم تفاهم نيست بلکه سوء تفاهم است

5- راه حلي  را انتخاب کنيم که دو طرف برنده باشند،نه اينکه نه اينکه در انتها يک نفر بازنده شود. ( يعني هميشه به دنبال اين باشيم که برد،برد بيافرينيم).

6- در مقابل مقاومت ديگران ان مقاومت را تائيد کنيم. مثلا بگوئيم:( اگرمن هم بودم، همين احساس را داشتم ) چرا که ( اين مقاومت ما در مقابل ديگران است که مشکل افرين است نه مقاومت ديگران به تنهايي )

7- چون نگرش و دنياي هر فرد با ديگري متفاوت است يقينا انسانها، دنيا را متفاوت درک مي کنند پس با آدم ها ي نتفاوت بايستي برخورد متفاوت داشت. به تعبيري:( اول بايد به دنياي ديگران پا بگذاريم بعد آنها را به دنياي خود يا ديگري هدايت کنيم.)

8- بر اين باور باشيم که هم من خوبم و هم فردي که با او ارتباط برقرار مي کنم تا در ارتباط به تفاهم برسيم، مشکل امروز خانواده ها عدم تفاهم نيست بلکه سوء تفاهم است.

 

فرآوري : نوريه نو چمني

بخش خانواده ايراني تبيان


 

در رابطه با این محتوا تجربیات خود را در پرسان به اشتراک بگذارید.
مطالب مرتبط مجموعه :
آخرین مطالب سایت