پاداش تعلیم قرآن

برای مومن شایسته است که پیش از فرا رسیدن مرگش قرآن را بیاموزد یا در حال آموزش دادن آن باشد.

قال رسول اللهِ صلی الله علیه وآله:«ما مِنْ مُؤْمِنٍ ذَکراً اَوْ اأنْثی، حُرّاً اَوْ مَمْلُوکاً اِلاّ وَللهِ عَلَیهِ حَقٌّ واجِبٌ اَنْ یتَعَلَّمَ مِنَ الْقُرْآنِ»[ مستدرك الوسائل، ج1، ص 287.].

پیامبر اکرم «صلی الله علیه وآله» می‌فرماید: هیچ زن و مرد مؤمنی نیست، چه آزاده و چه برده مگر این که خداوند بر او حقّ واجبی درد که باید (به اندازة توانش) قرآن را بیاموزد.

در احادیث اسلامی برای تعلیم و تعلّم قرآن کریم سفارش بسیاری شده و برای آن اجر و پاداش فراوانی در نظر گرفته شده است و این امر مسلمانان را بر آن داشته تا به عنوان یک تکلیف الهی قرآن را بیاموزند و به دیگران نیز آموزش دهند.

برای آموزش قرآن در هر کشوری، با توجّه به مشترکات حروف و قواعد خواندن و نوشتن آن‌ها با قرآن، شیوه‌های متفاوتی به کار گرفته می‌شود. این شیوه‌ها با توجه به پیشرفت فنون آموزش و ابتکار و خلاّقیت معلّمین مؤمن و متعهّد، همیشه در حال تکامل و پیشرفت بوده و می‌باشد. سعی همه بر این است که در کوتاه‌ترین مدّت، مسلمانان را با قرائت صحیح قرآن کریم آشنا کنند تا در پرتو آشنایی با معارف آن، در صراط مستقیم قرار گیرند و از نور هدایتش بهره‌مند گردند.

پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله وسلم

من علّم ولده القرآن فکانما حجّ البیت عشرة آلاف حجة و اعتمر عشرة آلاف عمرة، و اعتق عشرة الاف رقبة من ولد اسمعیل علیه السلام...؛ هر کس به فرزندش قرآن بیاموزد گویا ده هزار حج و ده هزار عمره انجام داده و ده هزار بنده از نسل اسماعیل آزاد کرده است... (بحارالانوارج 92ص 188 )

ما عن والد ولده القرآن الا توج الله والدیه یوم القیامة بتاج الملک، و کسیا حلتین؛ هیچ پدری به فرزندش قرآن نمی آموزد مگر این که خداوند روز قیامت تاج سلطنت بر سر پدر و مادرش می نهد و دو حلّه بر آنان می پوشانند.(وسائل الشیعه ج 4 ص528)

«انّه اذا فان المعلم للصّبی : قلب سم الله الرّحمن الرّحیم، فقال الصّبی: بسم الله الرّحمن الرّحیم  کتب الله برادة للصّبی ، و برادة للمعلم؛ هر گاه معلم به کودک گفت: بگو بسم الله الرّحمن الرّحیم . و کودک گفت: بسم الله الرّحمن الرّحیم، خداوند برای کودک و پدر و مادر او و برای معلم برائتی (از آتش) خواهد نوشت.

خیارکم من تعلم القرآن و علمه؛ بهترین شما کسی است که قرآن را بیاموزد و آن را به دیگران تعلیم دهد.(امالی طوسی جلد 1ص 367)

امام صادق علیه السلام

یبغی للمومن ان لا یموت حتّی یتعلّم القرآن، او یکون فی تعلیمه (تعلمه)؛ برای مومن شایسته است که پیش از فرا رسیدن مرگش قرآن را بیاموزد یا در حال آموزش دادن آن باشد.( جامع الاخبار ص 119)

پاداش قرائت قرآن :

پیامبر اکرم صلی الله علیه واله وسلم

«لقاری القرآن بکل حرف یقراه فی الصّلاة مائة حسنة، و منطهراً فی غیر الصّلاة خمساً و عشرین» ، و غیر منطهر عشر حسنات؛ خواننده قرآن در برابر هر حرفی که آن را در نماز می خواند یکصد حسنه و در غیر نماز با حال طهارت بیست و پنج حسنه و بدون طهارت ده حسنه دارد.(شهاب الأخبار ص 41)

"نوروا بیوتکم بتلاوة القرآن، و لا تنخدوها قبوراً کما فعلت البهود و النّصاری...؛ خانه های خود را با خواندن قرآن نورانی کنید و مانند یهود و نصاری آن را به صورت قبرها در نیاورید... .(کافی ج 2 ص 610)

«قاری القرآن و المستمع فی الاجر سواء؛  خوانند و شنونده قرآن در پاداش یک سانند. » (الجعفریات ص 31)

«کم من قاری القرآن و القرآن یلغنه» ؛ بسا کسی که قرآن می خواند و قرآن او را لعنت می کند. (بحار الانوار ج 92 ص 185)

«من قرأ فاتحة الکتاب اعطاه الله من الاجر بعدد کل کتاب انزل من السّماء قراء تها و ثواب ها» ؛ هر کس فاتحة الکتاب را بخواند خداوند به او به شماره هر کتابی که از آسمان نازل شده و آن را قرائت کرده پاداش خواهد داد.

امیرمؤمنان علی علیه السلام

«البیت الذی یقرا فیه القرآن و یذکر الله عز و جل فیه تکثر برکته، و تحضره الملائکة، و تهجره الشّیاطین، و یضیء لاهل السّماء کما تضی ء الکواکب لاهل الارض، و انّ البیت الّذی لایقرا فیه القرآن و لا یذکر الله عز و جل فیه تقل برکته، و تهجره الملائکة، و تحضره الشّیاطین» ؛ خانه ای که قرآن در آن خوانده شود و خدا در آن یاد گردد برکتش افزون می شود و فرشتگان در آن حضور می یابند و شیاطین از آن دور می شوند و به اهل آسمان نور می دهند همان گونه که ستارگان به ساکنان زمین نور می دهند و خانه ای که قرآن در آن خوانده نشود و خدا در آن یاد نگردد برکتش کاهش می یابد و فرشتگان از آن دور می گردند و شیاطین وارد آن می شوند.(کافی ج 2 ص 610)

امام باقر علیه السلام

«من قرا القرآن قائماً فی صلاته کتب الله بکل حرف مائة حسنة، و من قرأه فی ضلاته جالساً کتب الله له به کل حرف خمسین حسنَة،  و من قرأه  فی غیرصلاته کتب الله له به کل حرف عشر حسنات» ؛ هر کس قرآن را در نماز خود در حال قیام بخواند خداوند در برابر هر حرفی صد حسنه برای او می نویسد، و هر کس آن را در نماز خود نشسته بخواند خداوند در برابر هر حرفی پنجاه حسنه برای او می نویسد، و هر کس آن را در غیر نماز بخواند خداوند در برابر هر حرفی ده حسنه برای او خواهد نوشت.(امالی صدوق ص 57)

منابع : کتاب حکمت های درخشان،پایگاه اینترنتی اندیشه قم