وقتی آرامش، حرف اول را می زند
وقتی آرامش، حرف اول را می زند
اولین نهاد عامل مؤثر در تربیت انسانها خانواده است و شخصیت افراد در نخستین مرحله از مراحل شکلگیری رشد در كنار اعضای خانواده شكل میگیرد. مهمترین عامل اجتماعی مؤثر در رشد کودک ارتباطی است که میان او و والدینش برقرار میشود.
از مطالعه آثار علمای تربیتی چنین بدست میآید که خانواده در امور تربیت فرزندان نقش بسزایی داشته و مؤثر است، پرورش كودك در خانوادههایی كه از الگوهای غیراخلاقی پیروی میكنند، شالوده نسل آینده را در معرض خطر قرار داده و جامعه را در خطر انحراف قرار میدهد.
باید توجه داشت، هر یك از اعضای خانواده، بر تفكر و شكلگیری شخصیت دیگر اعضا، جمع دوستان و سایر افراد جامعه آثاری باقی میگذارد و به این ترتیب نسل آینده از شیوه تفكرات او ارث میبرد. از اینرو شادابی محیط خانواده و یا اختلافات میان اعضای خانواده، یا خصوصیات اخلاقی و رفتاری هر یك از اعضا در شكلگیری خصایص فردی و اجتماعی فرزندان اثر خواهد گذاشت.
همچنین تأثیر ژنتیك، صفات طبیعی و خصوصیات ذاتی پدر و مادر در پرورش فرزندان قابل انکار نیست. از طرف دیگر محیط سالم خانواده باید با گرمی و تفاهم و صمیمیت توأم باشد، اگر بین پدر و مادر اختلاف و ناهماهنگی رفتاری وجود داشته باشد در نتیجه محیط خانواده خستهکننده و کسالت بخش خواهد بود و خود این فاكتورها کافی است که عوامل مؤثر تربیتی را خنثی كند زیرا فرزند هم از نظر ذاتی و فطری و هم از نظر شرایط زیستی به پدر و مادر علاقه و وابستگی دارد و وقتی درگیری و اختلاف آن دو را مشاهده میکند در تصمیمگیری دچار اشتباه میشود.
محیط سالم خانواده باید با گرمی و تفاهم و صمیمیت توأم باشد، اگر بین پدر و مادر اختلاف و ناهماهنگی رفتاری وجود داشته باشد در نتیجه محیط خانواده خستهکننده و کسالت بخش خواهد بود
زمانی كه پدر و مادر هر دو مقصر هستند و اشتباه میکنند یا حق از آن یکی است و دیگری گناهکار است چون فرزند از یک طرف علاقه ذاتی و وابستگی طبیعی را نمیتواند از بین ببرد و از طرف دیگر با رفتارهای نادرست والدین مواجه میشود، در نتیجه از آنها مأیوس شده و احساس تنهایی میكند.
احســاس تنهـــایی و بیپناهبودن برای فرزندان خطرناک اســـت و در ذهن آنها پدیدآورنده نابســامانی و افســــــردگی خواهد شد. كــــــــودكان هنگــــــام درگیریهای میان والدین، افراد مورد علاقه خود را در حال اختلاف می بینند، از اینرو منزوی شده و احساس افسردگی میكنند.
اگر ناهماهنگی پدر و مادر به مشاجره و بگومگوی آنها منجر شود و فرزندان شاهد این امور باشند شكلگیری شخصیت آنها در مسیری صحیح هدایت نمیشود.
بسیار مشاهده شده شخصیت فرزندانی شاداب و پرتحرک در اثر اختلافات خانوادگی در مسیری دیگر شكل گرفته و دچار افسردگی و انزوا شدهاند. اختلاف پدر و مادر ممکن است زودگذر تلقی شود ولی در ذهن حساس کودکان اثر سوء خود را آنچنان باقی خواهد گذاشت که به آسانی نمی توان آن را محو کرد. از اینرو وظیفه هر پدر و مادری است که در صدد ایجاد محیط گرم و صمیمی باشند و از شكلگیری اختلاف و درگیری جلوگیری كنند. بنابراین محیط خانواده باید دارای شرایط لازم برای رشد و پرورش فرزندان باشد و برای این کار باید از شكلگیری هرگونه اختلاف جلوگیری کرد.
بخش خانواده ایرانی تبیان
منبع : روزنامه ایران
مقالات مرتبط :