لوله های سبز

لوله ها در ساخت بسیاری از پروژه ها کاربرد دارند. در این مطلب لوله های سبز را به شما معرفی می نماییم. لوله ها انواع بسیار زیادی دارند و از جنس های متنوعی ساخته می شوند. با توجه به این که لوله های آب معمولاً در داخل اسکلت ساختمان جاسازی می شوند، باید نهایت دقت و تکنولوژی را در ساخت و انتخاب جنس آنها به کاربرد تا مقاومت و دوام بالایی داشته باشند زیرا در غیر این صورت صدمه ای که ناشی از عدم ثبات و استقامت در برابر عوامل مختلف به یک قسمت از سیستم لوله کشی وارد شود باعث اتلاف وقت و هزینه زیادی خواهد شد تا مجدداً آماده بهره برداری شود.

امروزه لوله های مسی و گالوانیزه به وفور در سیستم های لوله کشی به کار می روند ولی مشکلاتی نظیر زنگ زدگی، پوسیدگی، رسوب زدگی، یخ زدگی و... در این لوله ها هر ساله باعث رسیدن ضررهای زیادی به افراد می شود.

لوله های سبز یا لوله های PP-R از پلی پروپیلن رندم کوپلیمر نوع 3 ساخته می شوند، و ظاهر آن ها مانند پلاستیک های عادی است. این لوله ها قادرند در دمای 20 درجه سانتی گراد 20 بار، و در دمای 90 درجه سانتی گراد 10 بار فشار را تحمل نمایند.

از کاربردهای لوله های سبز می توان به لوله کشی ساختمان، تأسیسات حرارتی ساختمان، صنایع غذایی، سیستم های حرارت خورشیدی، خطوط هوای فشرده، صنایع کشتی سازی، هتل ها و بیمارستان ها، فاضلاب های صنعتی و محیط های اسیدی و قلیایی اشاره نمود.

این لوله ها نیز مانند سایر لوله ها دارای مزایا و معایبی می باشند. از مزایای آن ها می توان به موارد زیر اشاره نمود:

- رسوب نمی گیرند

- در برابر اسید و باز مقاومند

- در برابر ضربه مقاومند

- کاملاً بهداشتی و غیرسمی اند.

- سطح داخلی آنها زبر نبوده و در نتیجه آب می تواند به سادگی درون آن حرکت کند.

- بدنه لوله تا حدی عایق حرارت می باشد و نیاز به عایق کاری زیاد ندارد.

- در دمای 260 درجه سانتی گراد به هم جوش می خورند و در دمای عادی کاملاً یک پارچه می شوند و امکان نشتی نخواهند داشت.

- انواع متنوعی از اتصالات دارند و با استفاده از این اتصالات دنده ای برنجی، کرومی و پروپیلنی، به راحتی می توان عمل لوله کشی را توسط آن ها انجام داد.

ولی این لوله ها معایبی نیز دارند. معایب آن ها به شرح زیر می باشد:

- نسبت به لوله های فلزی در مقابل نیروهای ناگهانی آسیب پذیرترند.

- در دمای بالا انبساط طولی زیادی خواهند داشت.