گفتگویی جالب از همه چیز و همه جا با علی دایی (3)
گفتگویی جالب از همه چیز و همه جا با علی دایی (3)
دایی: در جام جهانی گذشته، بازی ها را جدی نگرفتند
او بارها آقای گل باشگاه های شده است. به همراه تیم ملی ایران در جام ملتهای آسیا به سال 1996، به مقام سوم دست یافته و نیز آقای گل همان رقابت ها شده است. در سال 2004 در جام ملتهای آسیا باز هم به مقام سوم رسید. به همراه تیم ملی ایران در بازی های آسیایی بانکوک به مقام اول رسید، مرد سال آسیا شد و از همه مهم تر جزو بازیکنانی بود که به جام جهانی 1998 فرانسه راه یافت و در راه صعود تیم نقش بسیار مؤثری داشت. او اولین بازیکن آسیایی بود که در تیم پر سابقه بایرن مونیخ بازی کرد و بارها فرانتس بکن باوئرو اوتمار هیتسفیلد از او تمجید کردند و با همان تیم به فینال باشگاه های اروپا راه یافت، زمانی که با پیراهن هر تا برلین دروازه های تیم های آث میلان و چلسی را گشود، همگان از او تمجید به عمل آوردند. دایی می گوید: زمانی که در اولدترافورد منچستر، سنسیروی میلان و یانیو کمپ بارسلونا بازی می کنید، در رویاهایتان هم نمی توانید آن احساس را حس و سپس بیان کنید. نمی دانم چگونه آن حس را برای شما بازگو کنم، از دایی چند پرسش ورزشی پرسیدیم، تا در این ویژه نامه که برای اسطوره فوتبال ایران منتشر کردیم، کمبودی احساس نشود. ضمن این که، او گلزن ترین بازیکن تاریخ دنیا لقب گرفته است...
104 گل ملی، کاری نیست که هر بازیکنی بتواند آن را انجام دهد، رکوردی که حدود 45 سال دست نخورده باقی مانده بود و تنها شهریار اردبیل می توانست آن را جابه جا کند، درست مانند حسین رضازاده که رکوردهای وزنه برداری راهر سال از آن خود می کند...
- با سابقه ورزشی شما همه آشنا هستند، این که فوتبال را در استقلال و سپس منتخب اردبیل آغاز کردید، پس از قبولی در دانشگاه صنعتی شریف به تهران آمدید و به تاکسیرانی پیوستید، پس از مدتی ناصر حجازی شما را به بانک تجارت برد و پس از آن به اردوی تیم ملی برای دیدارهای مقدماتی جام جهانی 1994 آمریکا دعوت شدید اما می خواهیم دوره قبل و ناکامی ایران در راه صعود به جام جهانی 2002 بپرسیم، در بحرین چه اتفاقی افتاد؟
دایی: در آن دوره بچه ها، بازی های را زیاد جدی نگرفتند و بازی ها را آسان فرض کردیم، که البته باید بدشانسی هم را به آن اضافه کرد، البته و فکر کنم مهم ترین دلیل آن نبود همدلی، صفا و یکرنگی بود.
- این درست است که تیم ملی را در بحرین به حال خود رها کردند و سختگیری نشد؟
دایی: اصلا، من که تابع نظم و مقررات اردویی هستم، افتخار می کنم که طی یازده سال، تابع مقرارت اردویی بودم، در شب قبل از بازی بحرین هم یازده شب در اتاق بودم و چیزی ندیدم.
- اگر قرار باشد، سه راه عملی برای برخورد با تماشاگرانی که فحاشی می کنند که با جامعه اخلاق گرای ما این مسئله در تضاداست پیشنهاد بدهید، چه می گویید؟
دایی: به نظر من سه راه هم نمی خواهد، بلکه یک راه بیشتر وجود ندارد، اکثر تماشاگران ما را قشر احساسی جوان و نوجوان تشکیل می دهند، اما «لیدرها» جرقه را آغاز می کنند. به نظر من بهتر است برخورد جدی با لیدرها شود، اگر برخودی مناسب با این افراد صورت پذیرد و در رسانه های گروهی انعکاس داده شود، دیگر شاهد چنین مسایلی نخواهیم بود.
- به نظر شما چرا در دوره گذشته در مرحله برگشت دیدارهای مقدماتی کم آوردیم؟
دایی: به این خاطر که تفکر حرفه ای به کادر تیم ملی حاکم نبود. اما امسال اوضاع تفاوت دارد، امیدوارم در این دوره شاهد چنین امری نباشیم.
- در بین بازیکنان خارجی، بهترین کسی که شما به جهات شخصیتی با او برخورد کردید، چه کسی بود؟
دایی: پائولو مالدینی، مارکوس بابل، توماس هلمر و کنستاندینیوس یونانی.
- و در بین ایرانیان؟
دایی: بهتر است نام کسی را نگویم، چرا که ممکن است خیلی ها ناراحت شوند.
غم از دست دادن پدر سخت است
علی، محمد، حافظ ، حسن و بهزاد پنج فرزند خانواده دایی را تشکیل می دهند، برادرانی که حاج ابوالفضل پدرشان را بسیار دوست داشتند. شاید فکر نمی کردند که پدر آنها را تنها بگذارد، حاج ابوالفضل دوست داشت لباس دامادی بر تن پنج پسرش بکند، اما اجل به او مهلت نداد... دایی در پوسان کره در مسابقات آسیایی و پیش از بازی با کره بود که با او تماس گرفتند و در گذشت پدر را به او اطلاع دادند، پدری که برای فرزندانش از جان مایه گذاشت... پدر که پسران برومندش را تنها گذاشت، غم و اندوه خانواده دایی را فرا گرفت؛ آنان باورشان نمی شد، همه شان به گوشه ای خیره شدند و نمی توانند مرگ پدر را باور کنند. مقبره حاج ابوالفضل در اردبیل است. تمام شهر از او به نیکی یاد می کنند، احسان او زبانزد خاص و عام بود، از زمانی که علی به محبوبیت و مشهوریت رسید و ثروتی جمع کرد، دیگر نگذاشت پدر زیاد کار کند؛ علی برای پدر تمامی امکانات رفاهی را فراهم کرد تا پدر زندگی آرامی داشته باشد. زمانی که به خانه دایی می روید، اولین چیزی که توجه شما را جلب می کند، تابلوی نقاشی شده بزرگ حاج ابوالفضل دایی است.
با مادر درباره علی کوچولو
او مادر آقای گل جهان و پرافتخارترین فوتبالیست آسیاست، کسی که علی دایی را در دامان پاک خود پرورش داد. چهره اش را که می بینی، مهربانی موج می زند و در عین حال بسیار باهوش است. علی حرف های مادرش را ترجمه می کند اما مادر بسیار خوب تمامی صحبت های ما را درک می کند و به برخی از پرسش ها بسیار با سیاست و هوشمندانه پاسخ می دهد. از هوش این مادر همین بس که برای راحتی تازه عروس و داماد علیرغم آن که علی را بسیار دوست می دارد ولی ترجیح می دهد جدا از آنها و با دیگر پسرانش زندگی کند، تا عروس و داماد، زیر یک سقف به راحتی زندگی کنند. هر چه باشد او همسر مرحوم حاج ابوالفضل دایی است و مادری که پسرش را پرافتخارترین فوتبالیست آسیا کرده، او از دوران کودکی دایی می گوید، دورانی که چشم بر هم زدنی گذشت. او آرزو داشت برتن علی لباس دامادی بپوشاند و به این آرزویش رسید. گفتگوی ما با وی را بخوانید، گفتنی است بیشتر صحبت های رد و بدل شده توسط پسرش ترجمه شده است.
- به علی دایی در کودکی چه نمره ای می دهید؟
مادر: بیست.
- در دوران کودکی شیطنتی کرد که شما ناراحت شوید؟
مادر: ناراحت، نه، اما علی شیطون بود.
- شما دوست داشتید علی فوتبالیست شود یا نه؟
مادر: نه، علاقه به فوتبال نداشتم، اما مجبور بودم.
- دانشجو بودن پسرتان مهم تر بود یا فوتبالیست شدن او؟
مادر: علی درسش رو خوند، دانشگاه رفت و فوتبال هم بازی کرد اما من دوست داشتم او درسش را دنبال کند.
- از عروس هایتان راضی هستید؟
مادر: صد در صد، هر سه تاشون خوب هستند.
- علی دایی چقدر به شما رفته است؟
مادر: اخلاق هایمان تفاوتی ندارد.
- بچه حلال زاده به دایی اش می رود، آیا علی هم به دایی اش رفته است؟
مادر: علی به پدرش رفته است.
- بهترین توصیف در رابطه با مرحوم همسرتان چیست؟
مادر: گفتنی نیست، چرا که در تمام زمینه ها بهترین بود.
- با عروستان نمی خواهید زندگی کنید؟
مادر: با زندگی کردن در کنار تمام پسرانم راحت هستم.
- دو تن از فرزندانتان ازدواج نکردند، چرا؟
مادر: قسمت نبود، اما اگر دست خودم باشد محمد را زن می دهم.
- دوست دارید، نوه تون پسر باشد یا دختر!
مادر: فرقی نمی کند، تنها سالم باشند.
- علی نسبت به گذشته عوض شده است؟
مادر: به هیچ عنوان عوض نشده است.
- چند بار علی را کتک زده اید؟
مادر: هیچ وقت علی را کتک نزدم.
بهترین ها از نگاه علی دایی
- غذا: فسنجان مادرم، از هیچ غذایی بدم نمی آید فکر کنم تنها شانسی که همسرم آورده همین است.
- برنامه تلویزیونی: برنامه های طنزی که حمید لولایی (خشایار) در آن بازی می کرد.
- کارتون در کودکی: تام و جری
- فیلم سینمایی: گلادیاتور
- کتاب: اردبیل در گذرگاه تاریخ
- روزنامه ورزشی: اکثرشان، منهای بعضی ها!
- روز زندگی: سر سفره عقد
- حادثه علمی: قبولی در دانشگاه
- حادثه ورزشی: دعوت به تیم ملی
- مجری ورزشی: همه شون خوب هستند، منهای بعضی ها!
- برنامه ورزشی: نود
- اتومبیل: مرسدس بنز
- خواننده: علیرضا عصار
- هنرپیشه: پژمان بازغی و جمشید مشایخی
- فوتبالیست خارجی: در حال حاضر رونالدینهو
- دوست دوران کودکی: برادر بزرگم محمد
- مسابقه ملی: استرالیا و امریکا
- مسابقه باشگاهی: با پیراهن پرسپولیس مقابل آلیمای قزاقستان و هرتابرلین مقابل چلسی و میلان
- مربی خارجی: اوتمار هیتسفیلد
- مربی داخلی: همه آنها خوب هستند
- رییس فدراسیون: صفایی فراهانی و محمد داکان
- رنگ: سفید
بایرن مونیخ پرافتخارترین تیم آلمانی
«علی دایی» اولین فوتبالیست آسیایی است که در بایرن مونیخ آلمان توپ زده، به طوری که فوتبال در حال خواب ایران، با دایی دوباره بیدار شد. علی دایی که پس از بازی های جام جهانی 1998 فرانسه به عضویت بایرن مونیخ درآمد در دیدارهایی برای این تیم به میدان رفت، گرچه «اوتمار هیتسفیلد» زیاد از او بازی نگرفت، اما هر اه که دایی به میدان رفت پاسخ اعتماد مربی اش را داد.
مونیخ تیم کوچکی در آلمان و اروپا نیست. در 27 فوریه سال 1900 عده ای از جوانان شهر مونیخ که تیمی به نام ام.تی.وی داشتند در یک رستوران گردهم آمدند که بعدها نام این تیم به «بایرن مونیخ» تغیر نام یافت.
اوج شکوفایی بایرن مونیخ به سال 1963 بر می گردد که در فوتبال آلمان خود را به حریفان شناساند. از مردان بزرگ بایرن مونیخ می توان به گردهارد مولر، فرانتس بکن اوئر، کارل هاینس رومنیگه، سپ مایر، لوتار ماتئوس و ... اشاره داشت تیمی که در دهه هفتاد استخوان بندی تیم ملی آلمان را تشکیل داد و حضور دایی در چنین تیمی در فوتبال ایران مایه افتخار بود.
تیمی که نزدیک به بیست بار قهران بوندسلیگا، چهار قهرمانی در جام باشگاه های اروپا، ده قهرمانی در جام حذفی آلمان، یک قهرمانی در جام یوفا و یک قهرمانی در چام در جام اروپا را در کارنامه افتخارات خود دارد. بهترین گلزن این باشگاه گردهاردمولر است که از سال (1979-1965)، 365 گل به ثمر رسانده است و سپ مایر دروازه بان نامی آنان که طی سال های (1979-1965)، 473 بازی برای بایرن انجام داد.
دایی از نگاه آمار و ارقام
- اولین بازی ملی: 6/6/93. تهران. جام اکو. مقابل پاکستان
- اولین بازی آسیایی: 14/6/93. تهران. مقدماتی جام جهانی 94. مقابل عمان
- اولین گل ملی: 25/6/93، تهران. مقدماتی جام جهانی 94. مقابل تایوان
- چهار گل در یک بازی: به ترتیب مقابل تیم های نپال، کره جنوبی، گوام و لائوس
- پنج گل در یک بازی: 12/6/96. تهران. مقدماتی جام ملتهای آسیا 96. سریلانکا
- اولین گل به یک تیم غیر آسیایی: 5/6/99. کاندا. ادمونتون. جام کانادا
- تعداد بازی های ملی: 136 بازی ملی (پیش از بازی با بحرین)
- تعداد گل های زده: 104 گل
- بیشترین گل به کشورهای: لائوس و مالدیو، هشت گل
- گل های زده به کشورهای غیرآسیایی: 8 گل (کانادا، اکوادور، مکزیک، مقدونیه، بوسنی و هرزگوین، اوکراین، پاراگوئه.
- اختلاف دومین گلزن ایران با دایی: 57 گل با کریم باقری (47 گل)
- اختلاف دومین بازیکن ملی ایران با دایی از لحاظ بازی: 54 بازی ملی با علی کریمی، حمید استیلی و مهدی مهدوی کیا (82 بازی)
- زیباترین گل ملی: گل اول به کویت و گل سوم به کره جنوب در چارچوب رقابت های جام ملتهای آسیا در سال 1996
- زیباترین بازی ملی: دیدار مقابل کره جنوبی در چارچوب رقابت های جام ملتهای آسیا به سال 1996 و دیدار برگشت مقابل استرالیا در چارچوب رقابت های مقدماتی جام جهانی 1998.
- علی دایی در 68 مسابقه توانسته برای تیم ملی کشورش گلزنی کند، در 136 بازی ملی که برای تیم ملی کشورش انجام داد، 78 بار برنده، 30 بار مساوی و 27 بار بازنده از میدان بیرون آمده است.
شکرگزاری در فوتبال
او در فوتبال آلمان، اعتقادات مذهبی خود را فراموش نکرد، زمانی که برای بایرن مونیخ گلزنی می کرد، این چنین دستان خود را به علامت شکر به سوی آسمان بالا می برد و خداوند را شکر می کرد. اخلاق دایی در فوتبال آلمان زبانزد همگان بود... او می گوید: در آلمان با «مارکوس بابل» و «توماس هلمر» رفاقت دیرینه ای داشتم، آنان از بازیکنان با اخلاق فوتبال آلمان بودند.
گل های به یادماندنی
هنوز فوتبال دوستان اروپایی گل های زیبای او با لباس هرتابرلین آلمان مقابل چلسی و آث میلان را از یاد نمی برند. او سه فصل در هرتابرلین بازی کرد، هرتا سومین تیم آلمانی بود که دایی پس از آرمینیا بیلفلد و بایرن مونیخ به آنجا رفت، اما افسوس که در هر تا زیاد قدر او را ندانستند.
روزهای خوب و به یاد ماندنی
اردوی جام چهانی 1998 فرانسه، چه روزهای خوبی بود، یاد آن روزها بخیر... حمید استیلی، علی دایی و علی اصغر مدیر روستا، از مردان ثابت آن روزهای تیم ملی بودند. شهریور ماه تا آذرماه 1376 روزهای هیجان انگیزی برای فوتبال ایران بود که سرانجام به حضور در جام جهانی 1998 فرانسه ختم شد.
در تجلیل از یک عمر گل زنی ملی او، فیفا به نام او تمبر یاد بود به چاپ رساند. قابل توجه کسانی که می گویند او به تیم های ضعیف گل زده است، غافل از این که در اروپا هم تیم های ضعیفی وجود دارد و در آسیا هم فوتبالیست های زیادی ... در غیر این صورت فیفایی ها عقل خود را از دست داده اند!
هم کلاسی با مربی سالهای گذشته
او فارغ التحصیل رشته مهندسی متالوژی از دانشگاه صنعتی شریف تهران است. جوانی آذری که با کوشش فراوان خود را به تهران رساند، او پس از مقطع لیسانس و به خاطر فوتبال نتوانست ادامه تحصیل بدهد، امت پس از گذشت چند سال دوباره به تحصیلات دانشگاهی رو آورد و در مقطع فوق لیسانس در تربیت بدنی تحصیل کرد. معروف ترین هم کلاسی او محمد مایلی کهن است، کسی که سال ها مربی او در تیم ملی بود.