چشماتو از من بر ندار

اضطراب جدايي در كودكان پيش دبستاني نشانه دلبستگي سالم به مادر است.  براي كودكاني كه تجربه جدايي هاي بسيار مكرر و يا بسيار اندك از مادر داشته اند، جدايي ممكن است اضطراب بيشتري را ايجاد كند. يك متخصص كودكان گفت: اكثر كودكان هنگام جدايي از والدين، درجاتي از اضطراب و ناراحتي را نشان مي دهند اضطراب  جدايي به طور طبيعي بين سن 18 ماهگي و سه سالگي رخ مي دهد كه و پس از 24 ماهگي به تدريج كاهش مي يابد. اضطراب كودك هنگام جدا شدن از والدين معمولااز يك روز به روز ديگر متفاوت است. وي افزود: يك روز كودك هنگام جدا شدن از مادر مضطرب مي شود، روز ديگر به مادر مي چسبد و غمگين است و يك روز ديگر، سر و صدا راه انداخته و در مقابل جدايي، مقاومت مي كند و واكنش شديد از خود بروز مي دهد. اين متخصص ادامه داد: هر چه كودك، بزرگتر مي شود و مفهوم زمان را درك مي كند و مداراي موفقيتآميز هنگام جدايي را بيشتر تجربه مي كند، از اضطراب او كاسته مي شود.

اگر شما از مادراني هستيد که براي رفتن به سر کار کودکتان را به کودکستان مي سپاريد. اگر هنگام رفتن فرزندتان به مدرسه يا کودکستان با بي قراري او مواجه هستيد، مي توانيد با کنترل احساساتتان چنان با ظرافت با قضايا برخورد کنيد که جدايي براي فرزندتان آسانتر شود. براي آنکه فرزندتان به هنگام جدايي از شما احساس امنيت نمايد بهتر است:

• اعتماد و مهارت مناسب در برخوردهاي اجتماعي را به او آموزش دهيد.

دوست يابي و بازي با دوستان در خردسالي ضمن اينکه روابط اجتماعي کودک را گسترش مي دهد زمينه هاي مناسب براي کاهش وابستگي او به والدين را فراهم مي کند.پس بجاست در مواقع مقتضي والدين در فراهم آوردن زمينه هاي لازم براي ايجاد و تقويت اين روابط توسط فرزندان خردسال خود اقدام نمايند.

• زماني را به او اختصاص دهيد.

براي پرورش احساس استقلال و اعتماد به نفس در فرزندتان با ابزار دوستي و توجه از او بخواهيد اتفاقات روزمره را برايتان بازگو کند و در اين حين توجه شما فقط مختص به او باشد.

اگر بنا به ضرورتي موقتا مدتي قصد جدايي از فرزندتان را داريد با او صحبت کنيد و به او در مورد جدايي توضيح دهيد گفتگو در اين زمينه باعث توجيه و قبول منطقي مسائل از جانب وي مي گردد و مسئله جدايي را راحت تر مي پذيرد. شما با اين کاربه فرزندتان فرصت خواهيد داد تا خودش را با شرايط منطبق کرده و همچنين زمينه اي براي شما فراهم مي شود تا در کنار آمدن کودک با احساساتش و سازگاري با موقعيت پيش آمده ياور او باشيد.

• هرگز فرزندتان را بدون اطلاع ترک نکنيد.

زيرا به اعتماد او نسبت به خودتان صدمه مي زنيد او بتدريج از غيبتهاي مکرر شما متعجب خواهد شد و براي آن بدنبال دلائلي غيرواقعي در ذهن خود خواهد گشت.

• جدائي را يک امر عادي تلقي کنيد:

اين امر موجب مي شود که فرزندتان احساساتش را کنترل کند. اضطراب شما در هنگام جدائي به او نيز منتقل خواهد شد.امکان دارد که بسياري از ترسهاي کودکان با گذشت زمان از بين برود ولي قدرت آنها براي از کار انداختن فعاليتهاي عادي کودک به حدي است که عملکرد کنوني وي را تحت تاثير قرار مي دهد.

• به ترسهاي کودکان بيش از حد واکنش نشان ندهيد:

همانطور که ناديده گرفتن ترسها منطقي نيست واکنش بيش از حد نيز عوارض نامطلوبي بدنبال خواهد داشت.

• اتفاقات روزمره را براي او پيشگويي کنيد:

توصيف آنچه که در غياب شما برايش اتفاق خواهد افتاد احساس امنيت بيشتري به او خواهد بخشيد. از فعاليت هاي لذت بخشي با او صحبت کنيد تا انگيزه بدون شما بودن در او قوي شود. زمان برگشت خود را با هر روشي که او مي تواند درک کند به او بگوييد. و در ابتدا اين زمان را طولاني نکنيد .

• او را هم در جريان وقايع روزمره خود قرار دهيد:

توصيف فعاليتهاي شخصي شما کمکي براي او در داشتن تصويري از شما خواهد بود.براي او بگوييد که در مدت دوري از او چه کارهايي انجام داديد و کدامشان با او در ارتباط بوده است.

• جدايي را براي او به نمايش درآوريد:

تعدادي از کودکان اگر با استفاده از اسباب بازي هايشان و از طريق انواع بازيها جدايي برايشان به تصوير کشيده شود بتدريج در مواجه به انواع جداييها احساس آرامش بيشتري مي کنند. و در اين نمايش از کليه فعاليت هايي که مي تواند تنهايي کودک را پر کند استفاده کنيد تا ياد بگيرد که در اين مواقع چگونه اوقات خود را بگذراند.

فراموش نکنيد که قبل از ترک فرزندتان با او خداحافظي کنيد.

****************

تجربه ثابت کرده است که معمولا کودکاني با وابستگي مفرط داراي مادراني به شدت وابسته هستند که اين وابستگي را انتقال مي دهند . يک را ه انتقال مي تواند پي گيري مداوم وضعيت کودک در هنگام رفتار مستقلانه او باشد. اين نوع مادران مدام دلشوره دارند که کودکشان کجاست ، چه مي کند، گرسنه نشود، خسته نشود، خطر تهديدش نکند و ...

مرکز مشاوره مهر- آفتاب يزد- با اضافات

تنظيم : کهتري

مقالات مرتبط

ترس از مدرسه

مادران شاغل، وسوسه ها مادرانه

جدايي مصلحت آميز

مي خوام اما نمي تونم

چرا برخي از كودكان نمي خواهند به مدرسه بروند؟

به چه زبوني بگم دوست دارم

سال هاي طلايي کودکي

تمرکز نداشته ي اين کودکان