کیوی پرنده، کیوی دونده
سلام بچه ها! 
من مرغ کیوی هستم، چون جثه ام هم اندازه مرغ است و بدنم به جای پر از مو پوشیده شده است! به من مرغ کیوی می گویند.
البته این اسم را از صدایی که نوع نَر من تولید می کند، گرفته ام.
من در علفزارهای نیوزیلند زندگی می کنم و با این که یک پرنده هستم اما نمی توانم پرواز کنم،
چون من دُم ندارم و روی بال هایم به جای پر از مو پوشیده شده.
این بال ها بسیار ضعیف و کوچک هستند، اما در عوض پاهای بسیار قوی ای دارم. 
پاهای سه انگشتی من، راز بقای من است و مطمئن باشید اگر با شما مسابقه دو بدهم حتماً برنده می شوم؛ من دونده بسیار خوبی هستم.
بچه ها، من نوک بسیار بلند و کشیده ای دارم که در انتهای آن سوراخ های بینی ام قرار گرفته و چون پرنده خیلی خجالتی ای هستم با استفاده از همین سوراخ های درشت به جست و جوی غذا می روم. 
یعنی بوی غذا را خیلی خوب حس می کنم و با استفاده از نوک بلندم طعمه را می مکم.
تخم من در مقایسه با جثه ام از پرندگان دیگر کمی بزرگ تر است و مسئولیت مراقبت از من را کیوی نَر به عهده دارد. 
اما وقتی من به دنیا می آیم لازم نیست پدر و مادرم به من غذا بدهند، چون من به دلیل ذخیره زیاد غذا در شکمم می توانم زنده بمانم و بعد از ده روز به همراه پدرم به شکار می روم. 
من حدود بیست سال عمر می کنم! 
منبع: همشهری بچه ها
تنظیم: فهیمه امرالله
