چند دقیقه کنار کلام نور

امام باقر(ع) می فرمایند:

*مصافحه کردن کدورتهای درونی را از بین می برد و گناهان دو طرف - همچون برگ درختان در فصل خزان - میریزد.

* همانا خداوند عز و جل نگاه دارد بوسیله تقوی بنده را از آنچه عقلش بدان دسترسی ندارد.

* بردباری جامه شخص دانا و عالم است مبادا خود را از آن برهنه كنی.

* خدا بر خویش مهرورزی را لازم كرده و رحمت او بر خشمش پیشی جسته و از روی راستی و درستی به انجام رسیده، پس چنان نیست كه خداوند به بندگان خشم آغاز كند پیش از آنكه آنان او را به خشم آورند.

* هر ملتی كه كتاب خدا را به پشت سر انداخته خدا نیز علم كتاب را از آنها بگیرد.

* حریص بر دنیا، همچون کرم ابریشم است که هر چه پیله را بر خود بیشتر بپیچد، بیرون آمدنش مشکل تر می شود.

* هرکه به برادر مسلمان خود دشنام دهد، خدابرکت را از روزی او بردارد . او را به خودش واگذارد و زندگیش را تباه سازد .

* سخن نیک را از هرکسی فراگیرید، هرچند به آن عمل نکند.

* پشیمانی از گناه برای توبه کافی است.

* دوستی قلبی برادرت را از اندازه دوستی قلبی خودت نسبت به او بفهم .

* آفت شرافت وبزرگی، به خود نازیدن وخود بزرگ بینی است.

* هرکه خوش نیت باشد ر وزی اش افزایش می یابد.