حجـــــره در بستـــــه
حجـــــره در بستـــــه
دل افســــردهام با غــم قــــرین اســــت كه در فكر جواد العارفیـــــن اســــــت
چــرا غمگیــــن در این عالــم نبـاشــم پریشان قلب ختم المرسلیـــــن اســــت
شــد از زهر جفــــا و كینــه مسمـــــوم جهان از ماتمش با غم قــــرین اســـت
بــه هنگــام شبــاب، از كـیـــد دشمــن خزان، گلزار سلطان مبیـــــن اســـــت
میـــان حــــجـــــره در بســـتــه بــــر او ز آهش، لرزه بر عرش بریــن اســــت
غبار غـــم نشســتــــه بــــر رخ مـــــاه گه قتل شـــه دنیــــــا و دیـــن اســــــت
لبــش عطشان و جانـش بر لبــــش بود چنان جدش كه دریا آفریــــــن اســـــت
هنــــوزم در تمــــام كــــون، قطــــــره بپا شور عـزا در شهر دیــــن اســـــت