چطور با اختلال آنتوپتافوبیا یا ترس از مجرد ماندن کنار بیاییم؟

آنوپتافوبیا چیست؟

آنوپتافوبیا یک ترس غیرمنطقی و غیرقابل کنترل از مجردی و نبودن در یک رابطه عاشقانه‌ست.

آنوپتافوبیا ترس از تنهایی نیست، بلکه ترس از نداشتن کسی برای به اشتراک گذاشتن زندگیه، هم مردان و هم زنان می‌تونن این اختلال رو تجربه کنن.  این فوبیا میتونه در برخی افراد اونقدر شدید باشه که دچار حملات اضطرابی بشن و یا فقط برای جلوگیری از تنها موندن وارد روابط بشن، حتی اگه به طرف مقابل علاقه نداشته باشن.

 فرهنگ و آنتوپتافوبیا

آنتوپتافوبیا می‌تونه فرد رو به جستجوی روابط با افراد اشتباه سوق بده. افرادی با این فوبیا موقعی که در یک رابطه قرار می‌گیرن، هر کاری می‌کنن تا در اون رابطه باقی بمونن، حتی اگه ناسالم باشه. در برخی فرهنگها زنان اغلب در روابط ناسالم باقی می‌مونن، چون به اونها آموزش داده شده که ترک طرف مقابل، هر چقدر هم بد باشه، اشتباهه. یا اینکه اگه بعد از یک سن خاص ازدواج نکرده باشن، مردم درباره‌شون فکر بدی می‌کنن. مردان همچنین به این باور می‌رسن که اگه بعد از یک سنی متاهل نباشن، ممکنه به نوعی دچار کمبود بشن.

چه چیزی باعث آنوپتافوبیا می‌شود؟

آنوپتافوبیا علت مشخصی نداره، اما می‌تونه ناشی از عوامل ژنتیکی و محیطی باشه:

الف) عوامل ژنتیکی:
   - سابقه خانوادگی بیماری روانی، فوبیاها، و اختلالات اضطرابی

   - تجربه‌های آسیب‌زا که ممکنه در صورت وجود استعداد ژنتیکی، ترس از مجرد بودن رو تحریک کنه

ب) عوامل محیطی:
   - محیط فرد و فشارهای اجتماعی برای برآورده کردن انتظارات دیگران

   - کمبود عزت نفس و ترس از ناامید کردن افراد مهم زندگی

علائم آنتوپتافوبیا

نداشتن کسی که زندگی‌ رو باهاش تقسیم کنین، میتونه باعث ایجاد احساس ناامنی و کم ارزشی بشه. علائم زیر که نشونه‌های این فوبیا هستن هر کدوم به تنهایی میتونن تأثیر عمیقی بر سلامت روان فرد داشته باشن:
شرمندگی
احساس ترس
احساس گناه
سرزنش خود
منزوی و گوشه‌گیر شدن
احساس ناامیدی
ترس از آسیب خوردن
نوسانات خلقی
خشم
عدم تمرکز
تحریک پذیری

 درمان آنوپتافوبیا

 درمان آنوپتافوبیا برای جلوگیری از روابط ناسالم و بهبود سلامت روان ضروریه، ضمن اینکه درک و مدیریت علائم به فرد کمک می‌کنه تا زندگی با کیفیت‌تری داشته باشه.

الف)درمان دارویی:
داروهای ضد اضطراب به آرامش فرد کمک می‌کنن و علائم فیزیولوژیکی روکنترل می‌کنن تا روش‌های درمانی دیگه مؤثرتر واقع بشه.

 ب)گفتار درمانی:
این روش به فرد کمک می‌کنه تا تفکرات خودش رو بررسی کنه و مهارت‌های مقابله‌ای مؤثر رو توسعه بده، صحبت کردن درباره ترس‌ها و نوشتن در دفتر خاطرات روزانه هم می‌تونه به شناسایی و اصلاح الگوهای فکری کمک کنه.

 ج)مواجهه درمانی:
  مواجهه درمانی یعنی قرار دادن بیمار در معرض ترس‌هاش به صورت تدریجی. این کار باعث کمک به شکستن الگوهای فکری و رفتاری مخرب میشه و منجر به افزایش آگاهی از ارزش خود شخص بدون نیاز به رابطه میشه.

---