چرا به دوست  نیاز داریم؟

نمی‌دانم این آدم‌هایی که تنهایی زندگی می‌کنند، از همه فراری‌اند و تا حرف دوست و رفیق می‌شود می نالند که دوست به چه کار می‌آید و همه نامردند و... ، تا به حال به این فکر کرده‌اند دوستی به چه کار آدم می‌آید یانه؟ اولین چیزی که به ذهن می‌رسد این است که آدم فطرتا اجتماعی است و یکی از جوانب مهم و ضروری زندگی انسان‌هاست. این ارتباط نزدیک بین دو و چند نفر با احساس مراقبت، احترام، تحسین، نگرانی، همدلی، همدردی یا حتی عشق مشخص می‌شود. اینجا چند نکته درباره دوستی و داشتن دوستان را برایتان آورده‌ام:

1. اجتماعی بودن: آدمیزاد اساسا تنهایی دق می‎‌کند و باید با کسی یا کسانی جمع شود تا آرام بگیرد و بتواند احساسات، تجربه ها، غم و شادی را به اشتراک بگذارد.

2. یافتن هویت: به خصوص در سن نوجوانی ما به دنبال پیداکردن تکه هایی هستیم که خودمان را باآنها تعریف کنیم و یکی از ارکانی که برای شکل گیری پازل زندگی آدم موثر است حتما دوست است.

3. دیده شدن و تایید همسالان: علاوه برخانواده و توجه دیدن از آنها ما به دنبال تایید و دیده شدن همسن و سالان خودیم حتی در سن نوجوانی بیش از همیشه.

4. یادگیری از دیگران: دوستان می‌توانند معلمانی برای ما باشند. حتی می توانند برایمان مثل یک کتاب زندگی نامه باشند و می‌توانیم از تجربیات و دانش آن‌ها استفاده کنیم و از آن‌ها یاد بگیریم.

5. بیشتر شدن دایره ارتباطی: دوستی‌ها باعث می‌شوند دایره ارتباطی ما گسترده‌تر شود. این ارتباطات می‌توانند در زمینه‌های مختلف از کار و تحصیل تا زندگی اجتماعی ما را تحت تأثیر قرار دهند.

6. تبدیل به انسانی بهتر: دوستان می‌توانند ما را به انسان‌های بهتری تبدیل کنند. با تأثیر آن‌ها، می‌توانیم اخلاق و شخصیت خود را تقویت کنیم.

7. اشتراک احساسات: خیلی وقت‎‌ها ممکن است دلمان بخواهد کسی غیر از خانواده به حرف‌هایمان گوش کند و چه کسی بهتر از دوست و همراهی او؟

 8. جلوگیری از تنهایی در بلندمدت: اندک اندک که دوستانتان را جمع می‌کنیم و از ارتباطمان مراقبت می‌کنیم باعث می‌شود تنهایی در زندگی‌مان کاهش پیداکند. این ارتباطات می‌توانند از احساس تنهایی در مدت طولانی جلوگیری کنند.

---