نهیلیسمی به نام «ما همه با هم هستیم»

چند وقتی می‌شود که فیلم سینمایی «ما همه با هم هستیم» اکران خود را در سینماهای ایران آغاز کرده است؛ فیلمی که ویترین فرینده‌ای دارد و بسیاری از بازیگران گیشه‌ساز و پرفروش سینمای ایران در آن ایفای نقش کرده‌اند.

تازه‌ترین ساخته کمال تبریزی که با اخبار پیش‌تولید، تولید و پس تولید سعی کرد دل مخاطبان را با پروپاگاندا ببرد، در روزهای نمایش، مخاطبان را دل‌زده کرده است و حال، بسیاری از مخاطبان سینمای ایران، از این فیلم سینمایی با عنوان فیلم بد یاد می‌کنند. در ادامه در چند بخش این فیلم را مورد ارزیابی قرار می‌دهیم.

دست‌های خالی در فیلمنامه

فیلم سینمایی «ما همه با هم هستیم» با یک فیلمنامه نسبتاً شکست خورده ساخته شده است، به شکلی که انگار خود فیلمنامه نویس هم نمی‌داند که از داستان چه می‌خواهد. شروع، گره‌افکنی، اوج، گره‌گشایی و پایان‌بندی فیلم گنگ است. فیلمنامه «ما همه با هم هستیم» عنوان کمدی را برگزیده است؛ اما هیچ‌کدام از اصول کمدی‌نویسی را رعایت نکرده است. مهمترین ویژگی یک کمدی موفق، آن است که بدون انتقال الفاظ رکیک مخاطب را بخنداند که البته این کار، کار راحتی نیست و نیاز به تخصص طنزنویسی دارد.

از دیگر ویژگی‌های یک کمدی، آن است که در لایه‌های پنهان دغدغه‌ای را غیر مستقیم مطرح کند؛ اما فیلم سینمایی «ما همه با هم هستیم» در طنز تهی دست است و دغدغه‌ای هم ندارد. یکی از ضعف‌های اصلی فیلمنامه این فیلم سینمایی اتکای بیش از اندازه به بازیگر است، به نحوی که اگر مثلاً مهران مدیری نمی‌توانست یا وقت بازی در این فیلم را پیدا نمی‌کرد، شاید این فیلم هنوز تولید نشده بود. داستان «ما همه با هم هستیم» با هیچ آغاز می‌شود و دست آخر به هیچ می‌انجامد.

حرکت یک کارگردان به سمت قهقرا

بخش کارگردانی فیلم سینمایی «ما همه با هم هستیم» از بخش‌های دیگر آن وضعیت بهتری دارد؛ اما اگر بخواهیم آن را با کارهای قبلی کارگردان بسنجیم، کارگردانی پس‌رفت داشته است. کمال تبریزی کارگردانی است که به خاطر دقت در کارگردانی در سینمای ایران مطرح شده است؛ اما چند سالی است که دیگر با دقت و کیفیت قبل کارگردانی نمی‌کند. کارگردانی که روزی فیلم سینمایی «لیلی با من است» را کارگردانی کرده است، سال به سال در کارگردانی عقبگرد می‌کند و این موضوع برای مخاطبان سینمای ایران ناراحت کننده است.  

بازیگران ثابت، بازی‌های تکراری

یکی دیگر بخش‌های ضعیف «ما همه با هم هستیم»، بخش بازیگران است. هیچ‌کدام از بازیگران این فیلم سینمایی، نوآوری در ایفای نقش ندارند، مهران مدیری، جواد عزتی، لیلا حاتمی، محمد رضا گلزار و ... همان کاراکترهایی را ایفا کرده‌اند که تاکنون در بیش از ۱۰۰ فیلم و سریال از آنها دیده‌ایم.

یکی از دلایلی که فیلم‌های سینمای ایران هر سال ضعیف‌تر و بی‌کیفیت‌تر می‌شود، این است که بازیگران با در نظر گرفته شدن چهره و جذابیت بصری انتخاب می‌شوند، نه توانایی بازیگری، و این موضوع باعث شده است که سینمای ایران سال به سال ریزش مخاطب داشته باشد.

سینمای ایران در مواجهه با کمدی

چند سالی است که سینمای ایران، کمدی با کیفیت به خود ندیده است و اکثر فیلم‌هایی که عنوان کمدی را برای خود برگزیده‌اند، تنها با توسل به الفاظ و حرکات رکیک سعی در جذب مخاطب کرده‌اند. این موضوع باعث شده است که بسیاری از خانواده‌هایی که پیش از این با اعتماد، سینما را برای گذران اوقات فراغت خود انتخاب می‌کردند، حال به این فضا بی‌اعتماد شوند و به سمت تفریحات دیگری بروند.

بر خلاف ادعای برخی از مدیران هنری کشور، مبنی بر این که مخاطبان سینمای ایران رو به رشد است و استدلال آن‌ها فروش بالای فیلم‌های سینمایی است؛ سینمایی ایران وضعیت مناسبی ندارد و دلیل فروش بالای فیلم‌ها، گرانی قیمت بلیت‌های سینما است.

به نظر می‌رسد که مدیران و گردانندگان سینمای ایران باید با دقت بیشتری فیلم‌ها را مورد ارزیابی قرار دهند، هر فیلمی ارزش اکران گسترده در سراسر کشور را ندارد، حتی اگر کارگردان و بازیگران شاخصی داشته باشد.

---

منبع: خبرگزاری فارس - امید سهرابی