ماهیت ازدواج موقت
ماهيت ازدواج موقت چيست؟
همان گونه كه مىدانيد ازدواج پيوندى است ميان زن و مرد كه بر پايه آن رابطه زناشويى شكل مىگيرد و مجموعهاى از تكاليف و حقوق شرعى و قانونى، بر آنها حاكم مىگردد اما اين قرارداد بر دو قسم است:
1. پيوند دايم كه بر اساس آن، خانوادهاى تشكيل مىشود و به عنوان يك بنياد پايدار اجتماعى به شمار مىآيد.
2. پيوند موقت، كه از آن در فرهنگ اسلامى به ازدواج موقت تعبير مىشود كه بر پايه آن رابطه زناشويى موقتى با مدّت و مهريه مشخص، پديد مىآيد و تفاوت آن با ازدواج دايم، در اين است كه گذشته از محدود بودن مدت، ارث و نفقه براى زن در بر ندارد، مگر آنكه خود او شرط كرده باشد.
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :
تاریخ :
دوشنبه 1396/10/11 ساعت 13:43
1. پيوند دايم كه بر اساس آن، خانوادهاى تشكيل مىشود و به عنوان يك بنياد پايدار اجتماعى به شمار مىآيد.
2. پيوند موقت، كه از آن در فرهنگ اسلامى به ازدواج موقت تعبير مىشود كه بر پايه آن رابطه زناشويى موقتى با مدّت و مهريه مشخص، پديد مىآيد و تفاوت آن با ازدواج دايم، در اين است كه گذشته از محدود بودن مدت، ارث و نفقه براى زن در بر ندارد، مگر آنكه خود او شرط كرده باشد.
عدم آگاهى از تعريف صحيح نكاح موقت و ماهيت آن، موجب اشكالات بىپايهاى شده است گاهى توهم شده كه متعه چيزى غير از نكاح و شبيه زنا مىباشد. در حالى كه شك نداريم كه نكاح موقت يا متعه قسمى از نكاح است،
چنانكه حضرت امام خمينى (ره) مىگويد: «النكاح على قسمين: دائم و منقطع، و كل منهما يحتاج الى عقد مشتمل على ايجاب و قبول لفظى دالين على إنشاء المعنى المقصود و الرضاية... فلا يكفى مجرد الرضا القلبى من الطرفين و لا المعاطاة الجارية فى غالب المعاملات...»تحريرالوسيله، ج2، ص223. ؛ «نكاح بر دو قسم است: دايم و موقت، هر كدام از آنها نيازمند عقدى است كه مشتمل بر ايجاب و قبول لفظى بوده و بر رضايت طرفين و اراده آنان دلالت معتبرى داشته باشد، صرف رضايت دو طرف و حتى معاطات (بده و بستان و معامله عملى بدون قرارداد در قالب الفاظ خاص) كافى نيست».
بنابراين ازدواج موقت به صِرف رضايت طرفين قابل تحقّق نيست، بلكه احتياج به عقد و قرارداد شرعى و قانونى دارد، همانند ازدواج دايم، و صِرف رضايت طرفين مشروعيتآور نيست، زيرا همه معاملات حلال و حرام مىتواند بر اساس رضايت طرفين انجام شود حتى ربا، رشوه و زنا و لواط و... ممكن است با رضايت طرفين باشد، اما نامشروع است زيرا تجاوز به حريم الهى و عارى از هر گونه مبناى قانونى است، بنابراين ازدواج موقت ماهيت شرعى و قانونى داشته و تفاوت اساسى با زنا دارد، چون ازدواج موقت بر اساس مجوز و قرارداد شرعى مبتنى بوده كه شكلدهى رابطه را به رضايت طرفين مىافزايد. در حالى كه تنها زنا به رضايت طرفين و گاهى بدون رضايت استوار است، و رابطهاى است نامشروع كه اديان الهى و حتى بسيارى از كشورهاى متمدن آن را به رسميت نشناخته، و فرزند متولد از اين رابطه را
نامشروع خطاب مىكنند و نتيجه آن جز بيمارى، افسردگى، فساد، تباهى و... نيست. زيرا زنا تابع هيچيك از مقرّرات مربوط به وضع فرزندان و روابط خانوادگى و نظام انسانى و اخلاقى نمىباشد، بلكه حالتى است حيوانى كه زن خود را در معرض فروش و ناهنجارىهاى جنسى قرار مىدهد، با اين اوصاف آيا امكان دارد ازدواج موقت را تشبيه به زنا نماييم؟! ازدواج موقت، نوعى نكاح و قراردادى است كه در آن زن و مرد به عنوان زن و شوهر و بدون احساس گناه، هر چند موقتى اقدام به رابطه جنسى مىكنند اين قرارداد زناشويى به طرفين اطمينان مىدهد كه رابطهشان پاك و مشروع و تابع نظام و مقرّرات شرعى و قانونى باشد و همانند نكاح دايم داراى آثار و احكام مىباشد، از اين رو هرگز قابل مقايسه با زنا نيست.
براى آشنايى بيشتر با ماهيت و آثار ازدواج موقت جنبههاى مشترك بين آن و ازدواج دايم را به صورت خلاصه بيان مىداريم:
1. شرايط نكاح: ازدواج موقت نيز نوعى ازدواج بوده و احتياج به صيغه و عقد دارد، كه بايد داراى شرايط و با لفظ صريح «أنكحت» و «زوجت» و «متعت» باشد و تعيين زوجين و مهر و اختيار و بلوغ در آن شرط شده است. همانگونه كه در نكاح دايم نيز همه اين شرايط لازم است.
2. إذن ولى: به عقيده بسيارى از فقهاء اذن ولى در عقد باكره لازم است و از اين جهت فرقى بين نكاح دايم و موقت نيست.
3. احكام فرزند: تمام احكام فرزند ناشى از عقد دايم، در نكاح موقت نيز جارى است، از حيث محرميت، ارث، نفقه، حضانت و ولايت.
4. عدّه: همان گونه كه در عقد دايم عدّه واجب است در عقد موقت نيز واجب مىباشد، منتهى عدّه عقد موقت كوتاهتر از عده عقد دايم است.
اما تفاوتهايى كه عقد موقت با دايم دارند و نشان دهنده امتياز و سهولت عقد موقت نسبت به دايم مىباشد عبارتند از:
1. عقد دايم از جهت زمان محدوديتى ندارد، ولى عقد موقت از نظر زمانى وابسته به توافق طرفين است.
2. در عقد دايم نفقه همسر بر مرد واجب است، ولى در عقد موقت چنين نيست.
3. برخلاف عقد دايم، در عقد موقت زن و شوهر از همديگر ارث نمىبرند.
4. در عقد دايم زن و شوهر بدون رضايت يكديگر نمىتوانند از باردارى جلوگيرى كنند اما در عقد موقت مىتوانند.
5. در ازدواج دايم زن حق همخوابى دارد ولى در عقد موقت زن مىتواند شرط كند كه نزديكى واقع نشود و همخوابگى بستگى به توافق طرفين دارد.منهاج الصالحين، سيد ابوالقاسم خويى، ج 2، ص 302 و 303.
6. در عقد موقت با پايان يافتن مدت يا با رضايت مرد جدايى قهرا حاصل مىشود و نيازى به صيغه طلاق نيست.
بنابراين، ازدواج موقت داراى شرايط آسانترى است.
منبع : پرسمان/ حقوق زن
این مطلب صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانهای بازنشر شده و محتوای آن لزوما مورد تایید تبیان نیست .
مطالب مرتبط مجموعه :
آخرین مطالب سایت