زندگی من(روباه)
زندگی من ( روباه)
روباه ها رنگ های گوناگونی دارند . سرخ، نقره ای، خاکستری و حتی ترکیبی از رنگ های زیبا را دارا هستند. روباه ها همیشه در معرض خطر شکارچیان می باشند. انسان ها روباه ها را بیش تر برای پوست پر مو و نرم آن ها به دام می اندازند و شکار می کنند.
روباه نقره ای:
روباه نقره ای از رده پستان داران می باشد و به روباه پرنده نقره ای نیز معروف است. روباه نقره ای به دلیل رنگ خاص پوستش ارزش مندترین نوع روباه محسوب می شود. این نوع روباه بیش تر در مناطق برفی زندگی می کنند و نوزادان زیبایی دارند.
روباه قرمز:
این روباه از گونه های دیگر بزرگ تر است و به آن روباه قرمز گفته می شود. روباه قرمز در آمریکا، اروپا، آسیا و شمال آفریقا و استرالیا زندگی می کند. طول سر و بدن 85 تا60 سانتی متر و طول دم 50 تا 45 سانتی متر است.
این نوع روباه در ایران معمولا رنگی فلفلی دارد که کمی به رنگ قرمز هم تمایل دارد. روباه قرمز در قسمت پشت آن تیره تر است و در قسمت پهلو روشن تر به چشم می آید. دور چشم هایش قرمز و یا قهوه ای است و گوش هایش البته در قسمت پشت گوشش متمایل به سیاه است پهلوهای بدن تا حدود زیر شكم ، خاكستری مخلوط با قهوه ای روشن و در بعضی قسمتها متمایل به سفید و در زیر شكم تیره تر و در وسط سایه ای از سیاهی یا قهوه ای تیره دیده می شود.
روباه خاکستری:
این حیوان از خانواده سگ ها می باشد و به خوبی از درخت بالا می رود و خود را لابه لای درختان پنهان می کنند.
این روباه از خرگوش های دم پنبه ای، موش ها، پستانداران، پرندگان، حشرات و مواد گیاهی شامل غلات، سیب، خرمالو، آجیل، گیلاس، انگور، علف و تمشك تغذیه می كند، در اواخر تابستان و پائیز ملخ ها و جیرجیرك ها مهم ترین غذای او به شمار می روند.
یك روباه خاكستری با صورت سیاه و سفید و رنگ قرمزی اطراف گوش و گردن و سینه كناره های پایینی بدنش وجود دارد. طول بدن ۹۶/۶۰ سانتی متر بلندی دارد دم حیوان در ابتدا و انتهایش سیاه رنگ است
روباه ایرانی:
روباه ایرانی نیز گونه ای دیگر از روباه است که انواع مختلف دارد.
روباه معمولی
روباه ترکمنی روباه شنی روباه افغانی روباه ترکمنی
مقایسه با روباه معمولی دارای جثه ای کوچک تر و دست و پایی بلندتر است و مشخصه اصلی آن، دم نسبتاً کوتاهی است که برخلاف سایر روباه ها، انتهای آن به زمین نمی رسد. زیست گاه آن مناطق استپی خشک بوده و در ایران فقط در نواحی ترکمن صحرا زندگی می کند.
روباه شنی جثه اش كوچكتر از روباه معمولی است، ولی گوشها به نسبت بزرگتر است. رنگ پشت گوشها برخلاف روباه معمولی سیاه نیست و غالباً به رنگ پشت بدن و یا زرد متمایل به نارنجی است. موها بسیار نرم و متراكم، رنگ پشت خاكستری متمایل به زرد، رنگ موهای دم زرد متمایل به قهوهای و انتهای آن سفید است.
روباه قطبی:
روباه قطبی یک گونه ای از روباه است که در مناطق قطبی اروپا، آسیا و آمریکای شمالی زندگی می کند. روباه قطبی طول بدنی بین ۴۶ تا ۶۸ سانتی متردارد و دم آن ۳۵ سانتی متر است.
روباه قطبی به خوبی میتواند در هوای سرد و یخ بندان زندگی می کند ، او ضخیم ترین خز را دارد که همین امر باعث می شود دمای منفی ۷۰ درجه را به راحتی تحمل کند. آن ها پاهایی کوتاه و پرمو دارند و گوش های آن ها کوچک و تقریباً گرد است تا دفع گرما به حداقل برسد. این روباه جوندگان کوچک، ، ماهی، پرندگان آبزی و دریایی را شکار می کند.