تنیس روی میز ایران و ٢+١ شکست

برادر نیما، نوشاد عالمیان هم درست به همین شکل، یعنی با نمایشی دور از انتظار و به نظر با فکر و ذهنی آشفته مقابل حریف اسلوونیایی قرار گرفت و به راحتی از دور رقابت ها کنار رفت؛ نوشاد که از او به عنوان نابغه تنیس روی میز ایران یاد می شود و نخستین بازیکن تاریخ این رشته در ایران است که در المپیک پیروز شده، این بار نتوانست درخشش گذشته را تکرار کند و بدون پیروزی از دور رقابتها کنار رفت.

ندا شهسواری البتّه با اینکه در نخستین دیدار حذف شد، امّا عملا سربلندترین عضو تیم تنیس روی میز در ریو 2016 بود. شهسواری که بیش از 200 رتبه از حریف اهل بلاروسش پایین تر بود در دیداری تماشایی و نفس گیر تا واپسین امتیازها آرامش را از حریفش گرفت و در نهایت با نتیجه نزدیک 4-3 مغلوب شد. البتّه چنان که در مصاحبه شهسواری پیداست، او هم از عدم شناخت و تجربه کم رنج برده است: «حریفم خیلی با تجربه بود. نوع بازی او خیلی پرپیچ بود و چون تا به حال با او بازی نکرده بودم، زیاد با نوع پیچ هایش آشنا نبودم و به همین خاطر بازی سختی بود.»

این در حالی ست که صحبت های نیما عالمیان هم تایید کننده کم تجربگی و کافی نبودن تدارک این تیم است: «جو سالن خیلی اذیتم کرد. قبلا در چنین فضایی نبودم و سر و صدا خیلی زیاد بود. داور هم بد قضاوت کرد طوری که روی اعصاب من بود. اما در کل عملکرد من معمولی بود؛ نه خوب نه بد.» اگر بتوان کم تجربگی نیما را پذیرفت، شنیدن حرف های نابغه ای که دومین المپیک خود را سپری می کرد امّا عمیقا دردناک است: «چندین سال من را از اردوها بیرون کردند و زارع پور من را ده سال عقب انداخت.» این صحبت های تند را نوشاد پس از حذف از ریو 2016 علیه رئیس پیشین فدراسیون تنیس روی میز انجام داد. در پایان امّا او امیدوارانه حرف می زند: «بدتر از این نمی شد اما آینده را خوب می بینم.»

باید دید فدراسیون جدید که در ماجرای سیما لیموچی مربّی تیم ملّی زنان انتقادهای فراوانی را شنید، در ادامه برای نام های آشنای تنیس ایران چه خواهد کرد و آیا بناست تا سالها تنها چهر ه های برجسته تنیس روی میز ایران، برادران عالمیان باشند؟ آنچه مسلّم است بازیکنان ایران نیاز به رقابت بیشتر در فضاهای بین المللی مشابه المپیک دارند. اتّفاقی که نبود آن ستاره ای چون نوشاد عالمیان را هم از روزهای اوجش دور می کند.