مدیران زن در دولت جهانی
مدیران زن در دولت جهانی
اگر زن، خویش را در آیینه گوهر وجودی ای كه خداوند به وی عطا كرده است نظاره كند، هرگز در حسرت جایگاه اجتماعی مرد زبان به شكوه نمیگشاید .
اینكه هیچ پیامبر و معصومی از غیر زن زاده نمیشود و در مكتب غیر مادر رشد و نمو نمیكند، از جایگاه محوری زن در حیات دینی و اجتماعی بشر خبر میدهد . یكی از بزرگان عرفان جایگاه دینی زن را چنین به تصویر كشیده است: «زن به لحاظ داشتن قدرت خالقیت كه تنها از صفات خاص خداوند سبحان است، برای رسیدن به كمال مستعدتر است» . جایگاه اجتماعی زن، در منظر یكی از شخصیتهای جهانی این گونه است: «زن با یك دست گهواره و با دست دیگر تاریخ بشریت را حركت میدهد» .
وجود این دو ویژگی، زن را در دو بعد عرفانی و اجتماعی به رقیبی بلامنازع مبدل ساخته است; به گونهای كه اگر مردان جایگاه واقعی زن در كائنات را در مییافتند، بدان رشك میبردند .
به نظر میرسد، بشریت به خصوص جهان غرب جایگاه رفیع زن را درنیافته است و نمیخواهد حق وی را حتی به شكل صوری به وی باز گرداند . به راستی چند درصد از وكلا، معاونان و رؤسای جمهور كشورهای غربی زن هستند و در دایرهای محدودتر چند درصد از نیروهای سازمانهای بین المللی را زنان تشكیل میدهند؟
مقام و جایگاه زن تنها در حكومت امام زمان (عج) شناخته میشود . در این حكومت است كه زن به جایگاه حقوقی و حقیقی خود دست مییابد . در این حكومت نگرش مردان به زنان دگرگون میشود; شعور فكری زن بدانجا میرسد كه به «زن بودنش افتخار میكند» و هرگز خود را با مرد نمیسنجد .
نقش حكومت اسلامی قبل از بر پایی حكومت مهدوی - عجل الله فرجه الشریف - بارور ساختن باور زن به خویش، رهانیدن وی از سرابهای كاذب ایسمها و ایستها و اعطای حقوق اجتماعی به وی تا مرز آسیب ندیدن گوهر وجودی او است . در حكومت مهدی - عجل الله فرجه الشریف - از سویی نگرش جامعه به زن و از سوی دیگر نگرش زن به خود تغییر مییابد . حكومت مهدوی (عج) به لحاظ فراگیر بودن، امنیت شغلی برای زن را فراهم میآورد و زن در سایه سار این امنیت نگرش و امنیت كاری، از توان عینیت بخشیدن به ایدهها و اندیشههایش بهرهمند میشود .
زن در حكومت مهدوی - عجل الله فرجه الشریف - به جایگاه رفیع و واقعی خود دست مییابد . شاید رمز رجعت زنان بزرگ موحد و حضور آنان در ساختار حكومتی مهدوی - عجل الله فرجه الشریف - ، شكوفا ساختن استعدادهای آنان باشد; استعدادهایی كه در حكومتهای دیگر توان بروز نیافتند .
رجعت 400 زن در كنار 800 مرد با حضرت عیسی - علیه السلام - و نیز رجعت زنانی چون امایمن، حبابه و البیه، سمیه، و امخالد در این راستا قابل تحلیل مینماید .
گذشته از رجعت این زنان كه بیشك در حكومت امام زمان - عجل الله فرجه الشریف - از جایگاه محوری و مسؤولیتهای كلیدی برخوردار خواهند بود، وجود 50 زن در میان 313 تن یاور امام عصر - عجل الله فرجه الشریف - كه هر یك در عبودیت، زهد و پارسایی و خلاقیت و كارآمدی سرآمد افراد بشرند و روایات آنها را امیران میخوانند، نشان دهنده رسیدن زن به جایگاه حقیقی خود است . امام باقر - علیه السلام - در تفسیر آیه 148 سوره بقره به جابر بن یزید جعفی در خصوص یاران حضرت مهدی - عجل الله فرجه الشریف - میفرماید:
«و یجییء و الله ثلاث ماة و بضعة عشر رجلا فیهم خمسون امراة یجتمعون بمكة علی غیر میعاد قوعا كقزع الحزیف یتبع بعضهم و هی الایة التی قال الله این ما تكونوا یات بكم الله جمیعا ان الله علی كل شیء قدیر» .
سوگند به خداوند، سیصد و سیزده تن كه پنجاه نفر از آنان زنند، بیهیچ قرار قبلی در مكه گرد میآیند و این است معنای آیه شریف: هر كجا باشید، خداوند شما را حاضر میكند; زیرا او بر هر كاری توانا است . (1)
به امید آن روز
پینوشت:
1) بحارالانوار، ج 52، ص 223 .
بخش مهدویت تبیان
حسن ابراهیم زاده / پرسمان پیش شماره 3