شکرستان رضا
قسمت سوم: رد احسان کار چهارپاست!

1 ـ مِن علاماتِ الفقیهِ الحُكم و العِلم و الصَّمت

بصیـر بـاش به احكـام دین حق كه خداى

از آن فقیه كه دانا به حـكم اوست رضاست

نشـانـه هـاى فقـاهـت بــه نزد پـیر خرد

قـضـاوت بـحـق و دانـش و سكوت بجاست

2 ـ الصَّفح الجمیلُ العفوُ مِن غیرِ عِتاب

عـفو چـون كرده اى خطاب مكن

كـار بـى جا و نـاصـواب مكن

وه چه نیكوسـت، عفـو بى منّت

عفو كـردى اگـر، عتـاب مكن

3 ـ لایَأبَى الكرامَةَ الاّ الحِمارَ

بشـنـو كـلـام نـغـز فـرزنـد پــیـمـبــر

گـفتـار او روشـنـگـر شبــهاى تــــار است

جز مردم احـمـق نتـابـد رخ ز احسان

هر كس كند احسان مردم ردّ، حمار است

4 ـ السّخى ّ یأكُل مِن طَعامِ الناس لِیأكُلوا مِن طَعامِه

سخـى مى خورد نان ز خوان كسان

كه مردم به رغبت ز خوانش خورند

بـخیــل از سـر بــخـل نــان كـسـى

نــیـــارد خـورد تـا كه نـانش خورنـد

5 ـ السّخى ُّ قریبٌ مِن اللهِ، قریبٌ مِن الجنّة، قریبٌ مِن الناسِ

سخـاوتمنـد هرگز نیست تنهـا

كه تنـهایى نصیب دیگران است

سخـى باشد قریـب رحمت حق

به نزدیك بهشت و مردمان است

6 ـ صدیقُ الجاهِلِ فى التَّعَب

به نـادان مكـن دوستى، چون تـو را

گـدازد ز كــــزدار خـود روز و شــب

بــگـفتـا علــى بن موسـى الـرضـا

رفاقـت به نـادان غـم اسـت و تعب

7 ـ اَفضَلُ العَقلِ معرفَةُ الاِنسانِ بِربّه

ز خـــاطر مـبـر شـكــــر یــــــزدان پـــــاك

كــه شـكـر نـعـَم نعمـت افزون كنـد

بهین دانش اى دوست، آن دانشى است

كه ات رهـبرى سوى بـى چـون كند

8 ـ مَن رَضى َ بالیَسیرِ مِنَ الحَلال خفّت مَؤونتهُ

رضـا بـــاش بــر داده كــردگـار

كـه خشنـودى از حق بوَد بندگى

اگر شـاد گـردى به اندك حلال

سـبـك بـــگـذرى از پـــل زنـدگـى

9 ـ مَن رَضى بالقَلیل مِن الرِزقِ قُبِلَ منه الیسیرُ مِنَ العمَل

كلامـى شنـو از شهنشاه طـوس

ولـى ّ خـداونـد و سبـط رسـول

چون بـر رزق اندك رضایى، خداى

كـنـد طـاعـت انـدكـت را قــبول

10ـ الصَّمتُ یَكسبُ المحبّةَ و هو دلیلٌ على كُلِّ خیرٍ

ز حسن خموشى و اوصاف آن

چنین گفت شاه خراسان، رضا

خموشـى به بار آورَد دوستـى

شـود رهـگشـاى همه خوبهـا

ثبت شده توسط: mobarak

بخش مطالب روزانه اعضا