مروری بر جنایات آمریکا طی دو دهه اشغال افغانستان

 

 کشتار غیر‌نظامیان؛ میراث آمریکا

این حرف اغراق نیست! کشور آمریکا روی خون و استخوان‌های میلیون‌ها سرخ‌پوست بنا شد و هر نقطه‌ای که آمریکا در آنجا پا گذاشت به مردمش رحم نکرد و افغانستان هم از این قاعده مستثنی نیست. طبق تحقیقات دانشگاه براون آمریکا در دو دهه اشغال افغانستان 243.000 نفر کشته شدند که بیش از 70.000 نفر از آن‌ها غیر‌نظامی بوده‌اند.  در جریان همین جنگ 360.000 هزار نفر هم به طور غیر مستقیم بر اثر سوءتغذیه، بیماری و... جان خود را از دست دادند.  در واقع می‌توان گفت سربازان آمریکایی جان 430.000 نفر از خواهران و برادران مسلمان ما را گرفتند.

 حمله به بیمارستان‌ها و مدارس

در طول اشغال این کشور، آمریکا و ناتو بارها به مدارس، بیمارستان‌ها و دانشگاه‌ها حمله کردند. از جمله این حملات می‌توان از حمله به بیمارستان قندوز، مدرسه دخترانه ننگرهار ، مدرسه شهید محمد انورخان، بیمارستان شهر هلمند، بیمارستان صافیان، بیمارستان آریانا، دانشگاه بست و کلینیک بهداشتی گرشک نام برد.

در بین گزارش‌هایی که تاکنون منتشر شده فجیع‌ترین حمله آمریکا به بیمارستان پزشکان بدون مرز قندوز بوده است. این حمله 42 نفر قربانی داشت که 12 زن و 3 کودک در بین آن‌ها بودند. پزشکان بدون مرز بعد از این حمله اعلام کردند که بیمارستان در یک منطقه غیر‌نظامی واقع شده و حداقل در زمان حمله هیچ تهدیدی برای سربازان آمریکایی نداشته است.

 پهپاد‌های کودک‌کُش

طبق تحقیقات مستقل دفتر روزنامه نگاری تحقیقی (TBIJ) بین سال‌های 2004 تا 2020 حداقل 13.072 حمله پهپادی در افغانستان به وقوع پیوست. بنابر این گزارش، حملات مذکور بین 300 تا 909 نفر قربانی داشت که 66 تا 184 نفر از آن‌ها کودک بودند. همچنین داده‌های سازمان ملل نشان می‌دهد که حملات هوایی (پهپادی یا بمب‌افکن)  آمریکا و هم‌پیمانانش بین سال‌های 2016-2020 در افغانستان 2.122 نفر قربانی داشت که 785 نفر از آن‌ها (37 درصد) کودک بودند.

یکی از کشتار‌های برجسته هوایی ارتش تروریست آمریکا حمله به عروسی در یکی از دهکده‌های افغانستان بود که 37 قربانی داشت که 23 کودک و زن در بین آن‌ها بود.

 

 کشتار دشت لِیلی

این جنایت‌هم در نوع خود بسیار عظیم است. در جریان اشغال افغانستان آمریکا یک متحد قوی محلی به نام ژنرال عبدالرشید دوستم داشت. نیروهای عبدالرشید درجریان درگیری با نیروهای طالبان هزاران اسیر تسلیم شده(نظامی و غیر‌نظامی) را در دشت لیلی کشتند و در گور‌های دسته‌جمعی دفن کردند. تعداد آن‌ها را از 7 تا 22 هزار نفر تخمین می‌زدند و بسیاری از آن‌ها در حال انتقال به دشت لیلی در کانتینر‌ها کشته شدند. طبق یافته‌های  گروه‌های حقوق بشری که در مستند « افغانستان: کاروان مرگ» گردآوری شده بسیاری از مصاحبه‌شوندگان شهادت می‌دهند که نیروهای آمریکایی در جریان این کشتار بوده و احتمالا در موقعیت حضور داشتند.

  زندان بَگرام؛ گوانتانامویی در افغانستان

زندان بگرام افغانستان به « گوانتانامو افغانستان» و «سیاه‌چال» معروف بود. زندانی که مدیریت آن را سازمان سیا بر عهده داشت. در این زندان هزاران نفر به بهانه‌های مختلف مورد آزار و اذیت، بازجویی و شکنجه قرار می‌گرفتند.

اما ماجرا به بازجویی و شکنجه مردان ختم نمی‌شود. خانم «ایوان ریدلی» خبرنگار و روزنامه‌نگار انگلیسی در این مورد می‌گوید:« تعداد زیادی از زنان مسلمان توسط آمریکایی‌ها به اسارت گرفته شده‌اند. زنان در زندان بگرام شکنجه می‌شوند و به طرز وحشیانه‌ای به آن‌ها تجاوز می‌شود... طوری که صدای گریه آن‌ها موجب اعتصاب غذا شده است.»