مسائل متفرّقه حيض

مطابق نظر آیت الله سیستانی
مسأله 105: در تمييز و تشخيص خون حيض از استحاضه در مواردی كه خون از ده روز بيشتر مي‌شود، شرط است بعضی از روزها، خون دارای نشانه های حيض و بعضی ديگر از روزها، نشانه های استحاضه  را دارا باشد، امّا شرط نيست خونِ دارای نشانه های حيض، همه نشانه‌های حيض را داشته باشد بلكه اگر يكی از نشانه‌ها را هم داشته باشد كافی است ولی اگر بعضی از روزها خون دارای يكی از نشانه‌های حيض باشد و بعضی از روزهای ديگر خون دارای دو يا سه نشانه از نشانه‌های حيض باشد، چنين خونی بدون نشانه محسوب مي¬شود همچنان كه اگر بعضی از روزها خون دارای بعضی از نشانه‌های حيض و در روزهای ديگر دارای بعضی ديگر از نشانه‌های حيض باشد چنين خونی بدون نشانه است. همچنين در خونی كه از ده روز مي گذرد اگر خونی كه به نشانه حيض است سه روز پراکنده در ضمن ده روز اول باشد، اين خون بدون نشانه محسوب مي شود.

مسأله 106: مبتدئه و مضطربه و ناسيه و زنی كه عادت عدديه دارد، اگر خونی ببينند كه نشانه‌های حيض را داشته باشد يا يقين كنند كه سه روز طول مي كشد، هر چند نشانه های حيض را نداشته باشد، بايد عبادت را ترك كنند و چنانچه بعد بفهمند حيض نبوده، بايد عبادت هايی را كه به جا نياورده اند، قضا نمايند.

مسأله 107: زنی كه معمولاً هر ماه يك مرتبه خون مي بيند اگر در يك ماه دو مرتبه خون ببيند در حالی كه هر يك از دو خون از سه روز كمتر نيست و از ده روز هم بيشتر نيست و در بين دو خون پاك بوده، چنانچه روزهايی كه در وسط پاك بوده از ده روز كمتر نباشد، بايد هر دو را حيض قرار دهد، هر چند يكی از آن دو خون يا هر دو نشانه های حيض را نداشته باشد يا در روزهای عادت نباشد.

مسأله 108: زنی كه دارای عادت نبوده و ديدن خون در او استمرار پيدا کرده و بيشتر از ده روز خون ديده و از راه مختلف بودن نشانه‌های خون، بايد حيض را تشخيص دهد، چنانچه مثلاً سه روز يا بيشتر خونی ببيند كه نشانه حيض را دارد و آن خون، از ده روز بيشتر نشود و پس از آن ده روز يا بيشتر خونی ببيند كه نشانه استحاضه را دارد و دوباره سه روز يا بيشتر، خونی به نشانه‌های حيض ببيند و آن خون، از ده روز بيشتر نشود، و مجموع خون‌های مشاهده شده متّصل به هم باشد، بايد خون اوّل و خون آخر را كه نشانه های حيض داشته، حيض قرار دهد و خون وسط، استحاضه است امّا اگر زن دارای عادت وقتيه باشد، در اين مثال، چنانچه يكی از دو خونی كه دارای نشانه هاي‌حيض است مطابق با روزهای عادتش باشد و خون ديگر در روزهای عادتش نباشد، فقط آنچه در ايام عادت است و نشانه‌های حيض را دارا است حيض قرار مي‌دهد و بقيه، استحاضه مي‌باشد.

مسأله 109: اگر چند روز را حيض قرار دهد و عبادت نكند بعد بفهمد حيض نبوده است، بايد نماز و روزه ای كه در آن روزها به جا نياورده، قضا نمايد و اگر چند روز را به گمان اين كه حيض نيست، عبادت كند، بعد بفهمد حيض بوده، چنانچه آن روزها را روزه نيز گرفته باشد، بايد قضا نمايد.

---

منبع:
سایت سراج