مصاحبه با دانش آموزان دبیرستان آیت الله خامنه ای از استان خراسان جنوبی
مصاحبه با دانش آموزان دبیرستان آیت الله خامنه ای از استان خراسان جنوبی
تبیان: لطفا خودتان را معرفی کنید.
مجید حسین زاده ، حجت اکبری و مصطفی یزدانیان. دبیر راهنما یمان هم آقای محمد محمدنیا. از استان خراسان جنوبی، مدرسه آیت الله خامنه ای، پایه اول دبیرستان. پروژه ما درباره انرژی های جایگزین است.
تبیان: لطفا درباره پروژه تان بیشتر توضیح دهید.
همان طور که می دانید انرژی های فسیلی و تجدیدناپذیر رو به اتمام هستند. علاوه بر آلوده کردن هوا، این انرژی ممکن است امروزه در دسترس همه نباشد. پس باید جایگزینی برای آن پیدا کرد تا بتواند منبع خوبی برای تولید الکتریسیته باشد.
یکی از این جایگزین ها، انرژی نورخورشید است. این انرژی بیشترین بازده را دارد اما کمتر از آن استفاده می شود. تبخیر آب و تبدیل آن به انرژی الکتریکی و تولید برق، یکی از روش های استفاده از نورخورشید است. دمای کوره های خورشیدی که آب را تبخیر می کنند تا 300 درجه هم می رسد؛ درجه ای که فلزات را هم با آن می توان ذوب کرد.
یکی دیگر از این انرژی های جایگزین، انرژی ناشی از سوخت زباله هاست. گفته می شود که زباله، طلاست. همین زباله ای که ما آن را دور می ریزیم دارای انرژی فراوانی است. باکتری هایی وجود دارند که این زباله ها را تجزیه می کنند.
این تجزیه سبب تولید گازی به نام بیو گاز می شود. این بیوگاز از متان و دی اکسیدکربن تولید می شود که خود منبع خوبی برای سوخت است که با استفاده از آن می توان آب را دوباره تبخیر، و مولد را دوباره به کار انداخت.
انرژی بعدی، انرژی گرمایی زمین است. هسته زمین گرمای بسیار زیادی دارد که تا پوسته زمین هم می رسد. ما می توانیم تا لایه سنگ کره، آب را با لوله هایی مخصوص ( فعلا توضیحات زیادی نمی دهم ) وارد زمین کنیم. گرمای درون زمین سبب گرم شدن این آب می شود. با فاصله حدود یک کیلومتری، این بخار را دوباره استخراج می کنند و مولد را با آن می چرخانند.
این انرژی فقط در دوصورت تجدیدپذیراست:
اول اینکه انرژی آب ورودی به زمین باید به اندازه آب خروجی از زمین باشد. درصورتی که آب مصرف شود می توان گفت تجدیدپزیر نیست. و
دوم اینکه آب وارد شده به زمین گرمای زمین را می گیرد و این گرما باید به سرعت جایگزین شود. در غیراین صورت، انرژی تولید شده غیرقابل استفاده می شود.
انرژی بعدی، انرژی امواج و انرژی هیدروالکتریک است. هیدروالکتریک، آب پشت سد است. آب پشت سد ازکوه سرازیر می شود و تا دریاچه پایینی فاصله دارد. این فاصله باعث انرژی پتانسیل گرانشی است. آب از یک ارتفاعی داخل لوله ها رها می شود و بعد مولدهای داخل لوله ها به وسیله این انرژی جنبشی آب می چرخند و دوباره برق تولید می کنند.
با وسیله ای به نام هیتر، آب را تبخیر می کنیم ( البته به دلیل عدم دسترسی به وسایل لازم، از این وسیله استفاده کردیم). تبخیر این آب سبب چرخاندن پره ها می شود. این عمل چرخش مثل آهن ربا در داخل سیم پیچ می چرخد و سبب تولید برق می شود. در واقع کار مولد های الکتریکی را انجام می دهد.
کاربرد دیگر انرژی های خورشیدی، اجاق خورشیدی است. به خصوص در مناطق دورافتاده که از نعمت گاز محروم هستند، این انرژی امکان طبخ غذاها را می دهد. ما این اجاق خورشیدی را که ساختیم آزمایش کردیم و آب را به جوش آوردیم. البته در استان خودمان که گرمسیر است. این اجاق کاملا تا می شود، حتی در جیب هم جا می شود که می شود با آن چای درست کرد و یا اگر کمی بزرگ تر هم ساخته شود، می توان غذا را گرم کرد. ظرف مشکی که داخل آن است ( باید ظرف داخلی آن مشکی باشد تا نور خورشید را بیشتر جذب کند) انرژی نور خورشید را جذب می کند.
اگر یک لایه شفاف هم روی آن باشد، سبب می شود از دست دهی این انرژی کمتر شود. این آینه مقعر خاصیتی دارد که طبق آن، نور به طور موازی از خورشید به زمین می تابد. این نور موازی در یک نقطه جمع می شود. به عبارت دیگر، تصویری از خورشید ساخته می شود که گرمای زیادی دارد و موجب تبخیر آب می شود و مولد هارا ره حرکت در می آورد.
تبیان: آیا این پروژه که به نظر می رسد وقت زیادی از شما گرفته باشد خللی در دروس شما ایجاد نکرد؟
البته به تازگی یک آزمون هم داشتیم اما با برنامه ریزی توانستیم پیشرفت کنیم.
تبیان: برای هم دوره ای های خود چه توصیه ای دارید؟
این پزوهش ها در دانشگاه بسیار تأثیر دارد. می توان در کارهای پژوهشی دانشگاهی پیشرفت های خوبی داشت ضمن اینکه اصولا پژوهش سبب بازشدن ذهن می شود.
تبیان: آیا تبیان را از قبل می شناختید؟
بله . در سال گذشته هم شرکت کرده بودیم. مرتب به سایت تبیان نیز مراجعه می کنیم.
بخش پژوهش های دانش آموزی تبیان
تهیه: نسیم گنجی منش
تنظیم: علی سرمدی