یکی از گناهان زبان بداخلاقی است که برای فرد بدخلق بسیار مضر و دردسرساز میباشد. فرد بداخلاق در بین خانواده و اجتماع انگشتنما شده و مردم از او دوری میکنند. وی در دنیا و آخرت گرفتار نتایج بداخلاقی خود میشود.
همه ما این جملات را گاهی از اطرافیان شنیدهایم که «گناهش گردن من»، «یکشب که هزار شب نمیشه!» این قبیل سخنان باعث میشود افراد را به انجام گناه تشویق کرده و باعث اشاعه گناه شویم.
هنگامی که امیرالمؤمنین علیهالسلام، در سال ۳۸ هجری قمری مالک اشتر را به استانداری مصر منصوب میکرد در نامهای که به عهدنامۀ مالک اشتر مشهور است، آئین حکمرانی را برای او تشریح کرد. در بخشهایی از این فرمان حکومتی آمده؛ فرماندهی سپاهت را به کسی بسپار که در این ویژگیها از همه «سَر» باشد:
سواد عاطفی یا Emotional literacy، توانایی درک و توصیف احساسات است. کسی که سواد عاطفی بالایی دارد، نسبت به احساساتش آگاهی دارد؛ یعنی میداند در لحظه چه حسی دارد، مثلاً خشمگین است یا دچار ترس شده و چگونه میتواند آن را کنترل و هدایت کند. سواد عاطفی نه تنها در زندگی شخصی بلکه در کار و تحصیلات نیز بسیار مهم است و میتواند به بهبود روابط فردی و حرفهای کمک کند.
سخن گفتن یکی از نعمتهای الهی است و کاربردهای متفاوت اعم از خوب و بد دارد. زیاده گویی و افراط در سخن گفتن مذموم است و باید دقت کرد که چرا و چه سخنی میگوییم. اگر انسان در سخنان و در هدف سخن گفتن خود دقت نکند به خود و دیگران
ضرر می رساند.
پوزش خواهی امری بسیار پسندیده است ولی انسان همواره باید به گونه ای رفتار کند که نیازمند عذرخواهی نشود. اما برخی طبق عادت حتی اگر کار اشتباهی هم انجام نداده باشند دائم در حال عذرخواهی از دیگران هستند. این عمل یکی از گناهان زبان است..
اسلام برای تضمین امنیت و صلح پایدار و حفظ کیان امت اسلامی از تهدیدهای داخلی و خارجی چه برنامهای دارد؟. در این نوشتار دربارۀ دستور کلیدی اسلام مبنی بر تجهیز قوا برای بازدارندگی به مثابۀ یک راهبرد دفاعی سخن میگوییم.
بدعت نوعی تصرف در دین، از طریق افزون یا کاستن احکام و دستورات الهی است. بدعت میتواند هم تغییر در یکی از اعتقادات ، احکام و عبادات و هم ایجاد چیزی جدید باشد که برخی اینها را در میان مردم اشاعه و تبلیغ میکنند.
آثار بدعت در دین
اصل شوخی در اسلام مورد قبول است چون روح انسان به نشاط نیاز دارد. اما همین روح احتیاجات دیگری نیز دارد؛ مانند احتیاج به حیا و عفت. اما برخی شوخی را از حد خارج کرده و به گونهای با نامحرم مزاح میکنند که به حیطه گناه وارد میشوند.
اگر کسی در حین سخنگفتن با کسی از کلمات، عبارات و لحنی تکبرآمیز استفاده کند و تواضع نداشته باشد، متکبر است. تکبر یعنی خود را بزرگ پنداشتن. شخص متکبر دیگران را در برابر خود حقیر و خوار میشمارد؛ و در گفتارش نمود پیدا میکند.
«اى ایمان آوردهها! به خانههایى جز خانه خویش وارد نشوید، مگر آنکه قبلا خبر دهید و اذن بگیرید و بر اهل خانه سلام کنید. این برایتان بهتر است، باشد که پند بگیرید. اگر در خانه، کسى را نیافتید، وارد خانه نشوید تا آنکه به شما اجازه دهند و اگر به شما گفتند: «برگردید»، شما هم برگردید. این برایتان پاکیزهتر است.»
مکر، نیرنگ و فریب یعنی تدبیرکردن برای ضرر رساندن به دیگری که نقشههای شیطانی است. یعنی یافتن راههای پنهانی جهت ضرررسانی و اذیت مردم. همچنین منصرف کردن دیگری، از تصمیم خودش به وسیله نیرنگ هم معنای مکر دارد.
یکی از ارزشهای حقوقی و اجتماعی اسلام انتقام و اصل «مقابله به مثل» است که با هدف دفاع، حقخواهی، مهار سرکشی متجاوزان و تنبیه متخلفان، صورت میگیرد. انتقام اما بسته به مورد ،کیفیت و مقدار آن، احکام خاصی دارد و اِعمال آن منوط به تحقق شرایطی است که در منابع حقوقی و فقهی تعریف شده است.
اگر کسی قسم بخورد که کاری را انجام دهد یا ترک کند، مثلًا قسم بخورد که روزه بگیرد، یا سیگار نکشد، چنانچه عمداً مخالفت کند، باید کفّاره بدهد یعنی یک بنده آزاد کند، یا ده فقیر را سیر کند، یا آنان را بپوشاند و اگر اینها را نتواند باید سه روز، روزه بگیرد.
گاهی با برخوردهای ناشایست، نیشزدن زبان و کنایهزدن، مسخرهکردن و تحقیرکردن و ... باعث آزردن و دلشکستن افرادی میشویم. این کار گناه بسیار بزرگی است و به راحتی قابل جبران نیست.
ریا یعنی شخص حرفی را به انگیزه جلب توجه مردم و مشهور شدن به زبان آورد نه برای رضای خدا. و کار خود را بهرخ میکشد تا مورد تشویق و ستایش دیگران قرار گیرد.
برخی برای ظهور امام زمان ارواحنافداه زمان تعیین میکنند که بر اساس روایات معصومین علیهمالسلام جایز نیست و وظیفه داریم کسانی را که برای ظهور، وقت تعیین میکنند را تکذیب کرده و آنها را دروغگو بنامیم.