تبیان، دستیار زندگی

از زمین تا اقیانوس کیهانی

جهان از تعداد بی‌شماری کهکشان، سیاهچاله، ستاره، سیاره و اجرام فضایی دیگر تشکیل شده است. حال سوال اینجاست که آیا ما در این جهان بی‌کران تنها هستیم؟
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :
 زینب شاه مرادی - مرکز یادگیری تبیان
از زمین تا اقیانوس کیهانی
به گزارش بیگ بنگ، بگذارید جایگاه خود را در کیهان بررسی کنیم: ما انسان ها در کره زمین زندگی می کنیم، کره زمین سومین سیاره در منظومه‌شمسی و یکی از چهار سیاره درونی است. خورشید به همراه تمام سیارات منظومه‌شمسی در کهکشان راه شیری همانند ستارگان معمولی ِ دیگر حول سیاهچالۀ مرکزی این کهکشان در حال گردش است، خورشید هر ۲۵۰ میلیون سال یک بار حول مرکز کهکشان می چرخد. در کهکشان ما میلیاردها میلیارد ستاره وجود دارد که در اطراف هر ستاره، حداقل یک سیاره وجود دارد.
نزدیک‌ ترین کهکشان ِ بزرگ به راه شیری کهکشان آندرومدا نام دارد، آندرومدا و راه شیری حدود ۴ میلیارد سال بعد با یکدیگر برخورد می کنند و به یک کهکشان بزرگ تر تبدیل می شوند. راه شیری ، آندرومدا و سایر کهکشان‌ های نزدیک را گروه محلی می نامند. راه شیری یکی از میلیاردها کهکشانی است که در کیهان ما وجود دارد. کهکشان ما همانند کهکشان‌ های دیگر از ستارگان و سیاراتی برخوردار است.
نکته دیگر این است که ما هیچ عکس واقعی از کهکشان خود یعنی راه شیری نداریم چون ما هنوز هیچ تلسکوپ یا ماهواره‌ای را از این کهکشان خارج نکرده‌ایم. تمام عکس‌هایی که شما در مجلات، کتاب‌ها و اینترنت از آن مشاهده کرده‌اید در حقیقت یک تصویر ساختگی از کهکشان ما است که دانشمندان با نقشه‌ برداری از ستارگان راه شیری، بررسی چگالی اتم‌ها و یون‌های هیدروژن و همین طور بررسی مسیر گردش ستاره‌ها، بررسی ستاره‌ سازی در جای جای کهکشان و … پی برده‌اند که کهکشان ما از نوع مارپیچی می باشد و چند بازو دارد، سپس با توجه به داده‌های موجود بهترین و نزدیک ترین نقشه از کهکشان راه شیری را طراحی کردند.
از زمین تا اقیانوس کیهانی
همۀ کهکشان‌ ها و ستاره‌ هایی که شب در آسمان می بینید، یا انسان ها با تلسکوپ‌ های پر قدرتشان رصد کرده‌اند، همه و همه می توانند درون یک حباب کیهانی وجود داشته باشند، حبابی که فقط جهان ما با قوانین فیزیکی خاصش در آن قرار گرفته است. در اینجا پا را فراتر می گذاریم، شاید میلیاردها میلیارد از این کیهان‌های حبابی با قوانین فیزیکی متفاوت وجود داشته باشند که بر اثر تورم ابدی شکل گرفته‌ اند. چه کسی می داند؟ کمی احساس کوچکی می کنید؟ خب در این مقیاس از عالم ما واقعا کوچک هستیم.
اکنون در این مقیاس از عالم شما فکر می کنید ما تنها هستیم؟ اگر این فکر را می کنید سخت در اشتباه هستید و کمی هم مغرور… کیهان بزرگتر از آن چیزی است که ما فکر می کنیم، پس برای درک آن باید بزرگتر فکر کنیم. و حالا تصور کنید هر روز اندازۀ کیهان حبابی ما در حال ِ بزرگ و بزرگ‌ تر شدن است، یعنی جهان هر ثانیه در حال انبساط است. اما در نگاهی دیگر شاید کیهان آنقدرها هم وسیع و بزرگ نباشد شاید دید ما نسبت به آن کوچک است و ما قدرت ِ درک آن را نداریم، هیچکس نمی داند!


منبع: http://bigbangpage.com