Vie
تا کی غم آن خورم که دارم یا نی
وین عمر به خوشدلی گذارم یا نی
پرکن قدح باده که معلومم نیست
کاین دم که فرو برم برآرم یا نی
Vais-je longtemps dans la peur de l’indigence languir,
Prendre souci du malheur ou du bonheur à venir?
Donne à boire, bel enfant, - moi qui ne peux même dire
Si ce souffle que j’inspire je l’exhalerai vivant!
Source: KHAYYAM Omar, Quatrains d’Omar Khayyãm, Traduit par Lazard, éd. Iraniansociety, Téhéran, 2006, PP.197-198.
Galerie Relative:
Galerie des images du mausolée d’Omar Khayyãm (2)
