نام : محمود (عباس)
نام خانوادگی : کریمی
نام پدر : تقی
سال تولد : سال ۱۳۴۷
محل تولد : تهران
شغل : آزاد و مرتبط با فعالیتهای صنعتی
شرح مختصر از زندگی ایشان : بنده در سال ۱۳۷۰ ازدواج نمودهام و دارای دو
فرزند می باشم، پسرم۱۰ سال و دخترم ۳ ساله میباشد در خصوص خانواده پدری نیز
پدرم در سال ۱۳۶۱ درعملیات فتحالمبین در دشت عباس مفقودالاثر شدهاند و
برادرم ابوالفضل کریمی نیز در کربلای ۵ شلمچه در سال ۶۵ به درجه رفیع شهادت
نائل آمدهاند. دارای سه برادر به نامهای احمد، محمد و حسین میباشم
سوابق کاری : بعد از فوت پدر در کنار تحصیل ، کار (در مشاغلی همچون نجاری، بنائی و….)ومداحی.
تحصیلات ایشان : دانشجوی مدیریت صنعتی دانشگاه علامه طباطبائی بوده اند و تعداد ۷۴ واحد درسی نیز گذراندهاند اما از آنجائیکه حضور در جبهه فرهنگی را مقدمتر دانسته اند به سراغ مطالعات مرتبط با بحثهای فرهنگی و به ویژه مداحی رفته اند و در این زمینه به کسب معارف اسلامی پرداخته اند.
سابقه ورزشی :
۱-دارای کمربند سیاه دان دو در رشته جودو
۲-در رشته شین ذن کاراته نیز کمربند سیاه، دان ۵
۳- علاقمند به ورزش شنا
سابقه شروع مداحی : اولین بار در حالیکه خردسال بوده اند ،روی پای مرحوم
کافی نشسته اند و روضه خوانده اند. الان نیز که بحول و قوة الهی در خدمت
اهل بیت (علیهم السلام ) می باشند
ایشان در مورد سابقه تسلط در دستگاههای موسیقی گفتند : هر صدایی در یک
دستگاه موسیقی ادا میشود مثلاًً صدای گریه بچه و حتی کوچکترین صداهایی که
شما میشنوید. علت آشنایی من نیز با دستگاههای موسیقی به این برمیگردد که
چون بنده قاری قرآن بودهام و در تلاوت قرآن رعایت دستگاههای موسیقی، ردیف
ها و … بسیار حائز اهمیت میباشد، به مدد کلام وحی در این زمینه مهارتهایی
به دست آوردهام جا دارد در اینجا از اساتید خود نیز یعنی حاج حمید آقای
مدِقّ و حاج علی آقای اربابی نیز یاد نمایم که امیدوارم در هر کجا میباشند
در سایه اهل بیت (علیهم السلام ) سربلند و پیروز باشند.
اشعار در مداحیها : بیشتر شعرها را خودم میگویم مثلا همین شعر عشق یعنی که شما گفتید را هم بخاطر دارم که روی موتور در حالت گریه سرودهام. دوستی دارم به نام آقای م.ش که ایشان با من سر کار میآمد و اغلب اوقات روی موتور به ثبت اشعار میپرداخت.