در انتخاب عینك دقت كنید ، زیرا ...

براساس بررسی انجام شده توسط یك محقق انگلیسی ، شیوه نادرستی كه طی چندین دهه توسط چشم پزشكان برای تجویز درجه عینك یا لنز به كار گرفته شده ، عملاً دید چشم افراد را ضعیف تر كرده است .

طی آزمایشاتی پزشكان دریافته بودند كه تجویز عدسی ا ی با درجه كمتر از میزان مورد نیاز چشم ، می تواند به بهبود تدریجی دید چشم كمك كند.

اما در جریان این آزمایش روشن شد كه بینایی همه كودكانی كه در آزمایش شركت جسته اند رو به ضعف گذاشته بطوری كه این محققان ناگزیر شدند آزمایشی را كه برای یك دوره سه ساله طراحی شده بود در نیمه راه و پس از گذشت دو سال متوقف سازند.

انتشار نتایج این آزمایش با استقبال متخصصان چشم روبرو شد. آنها عقیده دارند آزمایش اخیر می تواند موجب تغییر نحوه تجویز عینك در سراسر دنیا شود.

هرچند هنوز درباره ی علل ابتلا به نزدیك بینی بحث های زیادی در میان متخصصان در جریان است ؛ اما این نوع عارضه در میان كودكانی كه مدت زمان زیادی را صرف مطالعه یا كار با اشیا از فاصله نزدیك می كنند، رواج دارد.

در كشورهای جنوب شرقی آسیا نزدیك بینی یك عارضه عمومی است و 90 درصد كودكان و نوجوانان به آن مبتلا هستند . در حالی كه در اروپا تنها 15 درصد كودكان و نوجوانان نزدیك بینند و درآمریكا این رقم به 30 درصد می رسد.

در اشخاص نزدیك بین عدسی چشم نمی تواند به اندازه كافی مسطح شود و نقطه كانونی خود را بر روی شبكیه چشم متمركز سازد. این نقطه در عوض در بیرون شبكیه و جلوی آن تشكیل می شود و به این ترتیب تصویری كه از جسم مشاهده می شود تار و نامشخص است. عینك می تواند این نقیصه را برطرف كند و نقطه كانونی را مجدداً بر روی شبكیه قراردهد.

براساس نظریه ای كه تا این زمان راهنمای عمل چشم پزشكان در تجویز عدسی عینك برای اشخاص نزدیك بین بوده ، زمانی كه اشخاص نزدیك بین با استفاده از عینك خود به اشیا نزدیك نظرمی كنند ، در نتیجه تركیب اثر عدسی چشم وعدسی عینك ، نقطه كانونی از جلوی شبكیه به پشت شبكیه منتقل می شود.

در این حال تلاش چشم برای تصحیح این خطا و قراردادن تصویر بر روی شبكیه موجب بزرگتر شدن عدسی چشم می شود و این امر از یك سو موجب می شود تا شخص اجسام دوردست را نیز نتواند با استفاده از عینك به خوبی تشخیص دهد و درعین حال به عوارض جدی نظیرجدا شدن شبكیه ، گلاكوما یا فشار بیش از حد به عدسی چشم و بیماری شبكیه دچار شود كه دو مورد اخیر می توانند منجر به كوری شوند.

به گزارش خبرگزاری جمهوری اسلامی ایران ، پزشكان بر اساس این نظریه و به منظور جلوگیری از این عوارض نامطلوب، معمولاً از شیوه موسوم به " تجویز عدسی با قوت كمتر " استفاده می كنند. این نوع عدسی ها كه برای اشخاص نزدیك بین تجویز می شود به عوض آن كه تصویر اجسام دور را دقیقاً بر روی شبكیه قرار دهد، آن را در جلوی شبكیه قرارمی دهد.

مدعای این نظریه آن است كه با این شیوه ، چشم اشخاص پس از مدتی خود را با اجسام دور تنظیم می كند و به این ترتیب به صورت طبیعی نقص نزدیك بینی آن نیز بر طرف می شود، اما تنها شاهدی كه در حمایت از این نظریه عرضه شده نتایج حاصله از یك مطالعه بر روی 33 كودك ژاپنی به سال 1965 میلادی و نیز مطالعه ای برروی چند جوجه مرغ در دهه 1990 میلادی است.

یك محقق انگلیسی برای بررسی صحت این نظریه كودكان داوطلب مالزیایی را به دو گروه تقسیم كرد . درمورد یك دسته از آنان عینكهایی با عدسیهایی اندكی ضعیف تجویز شد ، و در مورد دسته دوم عینك هایی با عدسی هایی كاملاً دقیق . اما نتیجه آزمایش نشان داد كه عدسی چشم دسته اول از كودكان سریع تر از دسته دوم دچار بزرگ شدگی و كشیدگی شد و در نتیجه دید چشم آنان با سرعت بیشتری رو به ضعف گذارد.

محقق انگلیسی در توضیح نتیجه به دست آمده بر این اعتقاد است كه چشم نمی تواند تشخیص دهد كه نقطه كانونی درجلوی شبكیه قرار گرفته یا در پشت آن ، در نتیجه اندازه خود را تغییر می دهد. در این حالت عدم استفاده از عینك شرایط چشم را به مراتب بدتر می كند.