عابدزاده : می خواستم تا آخر عمر در بم بمانم

او هنوز یك سنگر بان است

چند خط قبل از شروع

او هنوز یك سنگربان است ، شاید زانوان پر دردش دیگر مال دویدن ، پریدن و شیرجه زدن نباشد اما دلی دارد زنده به عشق روزهای خوب گذشته . حتی تارهای سفید مو و چركهای روی صورت كه آئینه هر روز یادآور آنها می شود ، تاب مقابله با جسارت وی را ندارد.

احمدرضای عابدزاده هنوز امیدوار است و برای رسیدن به روزهای بهتر از امروز تلاش می كند. عید برای او معنای دیگری دارد . در آستانه عید نوروز خواندن حرف های عابدزاده كه هنوز هم یك سنگربان است ، برای شما جالب خواهد بود.

عید هم كه نزدیك است .

- بله ، عید مثل باد می رسد، اصلاً متوجه نمی شوی كی می آید و كی می رود .

پارسال همین موقع كه با هم صحبت می كردیم یادته ؟

- آره ، تو باشگاه نشسته بودیم و حرف می زدیم .

یادت هست چه حرفهایی زدی ؟

- نه ، یادم نیست .

گفتی به زمین مسابقه برمی گردی ؟

- خب .

اما از تو خبری نشد.

- آخه برگردم كه چی بشه ، من هنوز هم به فوتبال بازی كردن فكر می كنم و عاشق دروازه بانی هستم ولی چه ارزشی دارد كه الان بیایم و بازی كنم .

یعنی منصرف شده ای ؟

- ببین ، وقتی فوتبال اینقدر بد شده كه همه به فكر خودشان هستند و می خواهند به هر طریقی كه شده به هدفشان برسند من بیایم و بازی كنم كه چه شود .

احمدرضا بالاخره ما نفهمیدیم تو می می خواهی بازی كنی یا اینكه ...

- هنوز خودم هم در مورد آن فكر نكرده ام . فقط به باشگاه بدنسازی می آیم و كار می كنم تا بدنم از فرم خارج نشود.

بدنت روی فرم بماند كه چه شود؟

- مگر هر كسی كه می رود ورزش می كند می خواهد درون دروازه بایستد ؟

اما تو با خیلی ها فرق می كنی.

- من هم مثل همه ، اینجا تو باشگاه تمرین می كنم و در كنار دوستان خوبی كه دارم به ورزش

 می پردازم .

فوتبال تماشا می كنی ؟

- نه اصلاً ، حتی بازی استقلال – پرسولیس را هم تماشا نكردم ، اصلاً حوصله ندارم.

من كه باورم نمی شود .

- باورت نمی شود كه من با فوتبال كاری نداشته باشم ؟ خب توقع داری با این شرایط بدی كه فوتبال دارد هر روز بروم و بازی ها را تماشا كنم .

ولی یكبار اخیراً در تمرینات تیم امید شركت كردی .

- برای این بود كه قرار شد تیم امید به نفع زلزله زدگان بم به میدان برود.

انگار قسمت نبود تو بازی كنی .

- آره ، شانس ما برف آمد و بازی لغو شد.

قصد خداحافظی كردن نداری؟

- خداحافظی برای چی ؟ فعلاً كه احساس می كنم بدنم روی فرم است و مشكلی ندارم .

یعنی الان می توانی درون دروازه بایستی ؟

- همین الان با پاهای خرابم بروم تو دروازه از خیلی ها بهترم ، خودت كه بازیها را تماشا می كنی و دروازه بان ها را می بینی .

كدام آنها از بقیه بهتر است ؟

- این سوال را نپرس چون دوست ندارم جواب بدهم.

قضیه رفتنت با امارات و عقد قرارداد با باشگاه الوصل چه بود ؟

- باور كن روحم خبر ندارد ، من رفتم شمال اینها نوشتند رفته امارات .

بهترین خاطره سال گذشته یعنی امسال تو چه خاطره ای است

؟- بهترین خاطره ام شروع تمریناتم بود كه چند باری هم روی چمن رفتم و با توپ كار كردم .

و بدترین خاطره ؟

- زلزله بم حسابی اعصابم را به هم ریخت روزی كه به اتفاق دوستانم به بم رفتم تازه فهمیدم چه فاجعه ای رخ داده است. دلم نمی خواست به تهران برگردم ، می خواستم تا آخر عمر در بم بمانم .

شنیدیم كه در بم گریه می كردی و از داخل چادری كه به تعدادی از زلزله زدگان تعلق داشته بیرون نمی آمدی ؟

- بله ، دلم می خواست آنها من را مثل خودشان بدانند و احساس غریبی نكنند .

تو در عید غدیر دوباره به زندگی برگشتی .

- بله ، هیچوقت عید غدیر را فراموش نمی كنم . سه سال پیش بود كه خدا به من عمر دوباره ای داد.

وقتی یاد آن روز می افتی چه احساسی پیدا می كنی ؟

- اول نارحت می شوم اما بعد به قدرت خدا فكر می كنم و خدا را شاكر می شوم كه دوباره به من زندگی بخشید.

عید امسال كجا هستی ؟

- شاید رفتیم شمال

تا به حال عید نوروز را در اردوی ورزشی سپری كرده ای ؟

- بله ، خیلی زیاد

یك نمونه را بگو

- الان یادم نیست اما من اكثر سالها عید را در اردو بودم.

خانواده ات اعتراض نمی كردند؟

- بالاخره آنها می دانستند یك فوتبالیست چه شرایطی دارد و عادت داشتند .

بهترین عیدی را از چه كسی گرفتی ؟

- بچه كه بودم از پدر و مادرم .

از عیدهای دوره كودكی چیزی به یاد داری؟

- ما آبادان بودیم و عیدها دورهم جمع می شدیم ، با بچه ها هم بازی می كردیم.

عیدی كه می دهی ؟

- به بچه هایم عیدی می دهم.

چقدر؟

- هر چه قدر دوست داشته باشند .

امیر پسرت هنوز دروازه بانی می كند؟

- بله ، خیلی خوب شده ، من هم تمام فنون را به او یاد می دهم.

به تو می رسد؟

- امیر عابدزاده ، یك عابدزاده دیگر می شود .

با مردم حرفی نداری؟

- من مدیون مردم هستم و امیدوارم در سال جدید موفق و سلامت باشند.