چرا باید در راهپیمایی شرکت کنیم؟

تحریم های تمام نشدنی علیه ایران

اگر نگاهی به عملکرد غرب و مجامع بین المللی در سالهای اخیر علیه ایران  بیاندازیم متوجه افزایش غیرقابل تصور اعمال تحریم ها علیه کشور ایران می شویم. در نتیجه این تحریم ها ما با  افزایش بیش از دو برابر نرخ ارز و طلا در کشور روبرو شدیم و به همین نسبت اقلام مصرفی هم با تورم بیش از 3 برابری روبرو شدند. این در حالی است که غرب با اصرار بر این تحریم ها بر افزایش شدت آنها در ماه ها آینده خبر داده است. غربی ها با این تصور که با افزایش تحریم ها علیه ایران و در تنگنا قرار دادن مردم ایران می توانند، ایرانی ها را از جمهوری اسلامی روگران کنند هر روز بر شدت آنها می افزایند، غافل از اینکه اعمال این تحریم ها نه تنها تاثیری بر دیدگاه ایرانی ها نسبت جمهوری اسلامی ندارد، بلکه علاقمندی آنها به این نظام را افزایش می دهد.

انقلاب 34 ساله

34 سال پیش در روز بیست و دوم یازدهمین ماه سال، انقلابی به رهبری امام خمینی در ایران به پیروزی رسید که توانست سیطره 2500 ساله پادهشاهی را از کشور ما برکند و حکومت جمهوری اسلامی را در کشور برقرار کند. در تمام این سالها اما مردم ایران بی توجه به باد و باران و برف  بوران در راهپیمایی این روز خجسته در جا جای وطن پر گهر، شرکت می کنند و در این میان هیچ مشکلی نمی تواند آنها را از حضور در این فرصت تاریخی باز دارد.

پس از پیروزی انقلاب اسلامی در ایران، غربی هایی که دیگر دستشان از سرمایه های این ملت کوتاه شده بود، شمشیر را از رو بستند و تصمیم گرفتند که با تمام قوا مقابل حکومت جموری  اسلامی که در ایران برقرار شده بود بایستند و تمام توان خود را به کار گیرند تا جمهوری اسلامی نتواند روی پای خود بایستد. تحریم ها از همان ماه های ابتدایی پیروزی انقلاب علیه کشور ایران اعمال شد و غربی ها از هر روشی برای مقابله با ایران استفاده کردند. اما انگار تحریم به تنهایی به  نظرشان کافی نبود  و در سال 59 بالاخره موفق به تحریک صدام حسین برای تجاوز به خاک ایران و آغاز جنگ 8 ساله علیه ایران شدند. ایرانیان اما در مقابل حمله دشمن بر پاخاستند و نگذاشتند که یک وجب از خاک وطن به دست اغیار بیفتد و در این میان چه بسیار جوانمردانی که در جبهه های جنگ، شراب شهادت را نوشیدند و خانواده های خود را تنها گذاشتند. اینکه صدها هزار نفر برای بقای نظام جمهوری اسلامی از چنگال دشمنان به جبهه های جنگ رفتند و دیگر هرگز به خانه هایشان باز نگشتند، یکی از مهم ترن دلایلی است که ما ایرانی را به حضور پر شکور در راه پیمای 22 بمهمن ماه تشویق می کند.

تجلی اقتدار ایران در مقابل تهدیدات غربی

یکی از ترفندهایی که قدرت های غربی در سالهای اخیر علیه جمهوری اسلامی به کار بسته اند، استفاده از تهدیدات متفاوت بود. غربی ها بارها در سخنرانی های خود اعلام کرده اند که در صورت بی تاثیر ماندن تحریم ها از گزینه حمله نظامی استفاده خواهند کرد. زمانی که مردم ایران در راه پیمایی 22 بهمن حضور به هم می رسانند، به غربی ها اعلام می کنند که حتی اگر تمام دولت های غرب علیه ایران با هم متحد شوند و قصد تجاوز به مرزهای این کشور را داشته باشند، جوانان امروز هم مانند جوانان نسل های پیش، سینه را در مقابل آماج تیرها دشمنان سپر می کنند و نمی گذارند که دشمن جرئت تجاوز به یک وجب از خاک کشورشان را داشته باشد.

انتقال راه پیمایی از نسلی به نسل دیگر

حضور گسترده خانواده ها در راهپیمایی 22 بهمن باعث میشود که فرزندان این خانواده ها هم حضور در این راه پیمایی سرنوشت ساز را از خانواده هایشان یاد بگیرند و پس از اینکه خود در سنین جوانی قرار گرفتند، به تنهایی در این مراسم حضور پیدا کنند و فرهنگ حضور در صحنه در اذهان آنها درونی شود.

انعکاس بین المللی راه پیمایی 22 بهمن

از دیگر دلایل حضور پرشور هر ساله مردم در این راهپیمایی تکرار خاطره 22 بهمن 57 در ذهن مردم است. مردم که تجربه پیروزی از طریق همین راهپیمایی ها و تجمعات را دارند با تکرار آن به دنبال یادآوری آن خاطره شیرین هستند. در دنیای امروز با توجه به نقش موثر  رسانه در تحولات اجتماعی و سیاسی، احساس جمعی مردم بر این است که با این تجمع و راهپیمایی و انعکاس جهانی آن در رسانه ها می تواند تفکر، اتحاد و ارزش های اسلامی ایرانی را به سراسر جهان انتقال دهند. این موضوع نیز یکی دیگر از دلایل نهادینه شدن راهپیمایی 22 بهمن در برنامه سیاسی و اجتماعی ملت ماست.

در هر حال حضور در راهپیمایی 22 بهمن امسال، بیش از هر سالی ضرورت دارد و این حضور باعث می شود که غرب دریابد اعمال تحریم های غیر انسانی اش هیچ تاثیری بر نگرش مردم ایران در خصوص حکومت جمهوری اسلامی ندارد و تا پای جانشان پای ان نظام و خون شهدا ایستاده اند.