"هوارهوار رفتم،مثل غبار رفتم..."

همزمان با سالگرد نمایش نخستین فیلم از مرحوم "علی حاتمی"

« هوار هوار رفتم، مثل غبار رفتم، جدا شدم ز شاخه، فصل بهار رفتم، خونه‌امون لونه ای تو دنیا بود، به خدا دلمون دریا بود، دست و دل باز بودیم پیش همه، سرمون پیش همه بالا بود. هوار هوار رفتم، مثل غبار رفتم، جدا شدم زشاخه، فصل بهار رفتم، پولمون از پارو بالا نمی‌رفت، دستمون تو قاب حلوا نمی‌رفت.

همه نارو می‌زدن به هم دیگه، فكر ما پشت این حرفا نمی‌رفت، هوار هوار رفتم، مثل غبار رفتم، جدا شدم زشاخه فصل بهار رفتم. وقتی ما پشت این حرفا كه مرگ از راه بیاد، هر جا بری، مثل سایه پشته پشته، فرار كنی، قایم بشی، هر جا بازم توی مشتته، مشتته. هوار هوار رفتم، مثل غبار رفتم، جدا شدم زشاخه، فصل بهار رفتم.»

این ترانه در فیلم «حسن كچل» ساخته ی مرحوم علی حاتمی خوانده می‌شود.

اول فروردین مصادف با سالگرد اولین نمایش «حسن كچل» اولین ساخته سینمایی علی حاتمی در 14 سینمای تهران است.

فیلم سینمایی«حسن كچل» در سال1349درحدود سی و پنج سال قبل به نمایش درآمد.

این فیلم كه فیلمنامه‌ آن نیز متعلق به خود حاتمی بود روایت :«چل گیس دختر حاكم مهربان است كه به وسیله زن بابایش اغوا می‌شود و به باغ جادو، كه در طلسم دیو است، برای چیدن گل می‌رود و در طلسم دیو می‌ماند از طرف دیگر حسن كچل توسط مادرش برای تجربه‌اندوزی از خانه رانده می‌شود و...

علی حاتمی در سال 1348، نمایشنامه «حسن كچل» را نوشت كه توسط داوود رشیدی در سالن سنگلج به روی صحنه رفت او در همین سال مقدمات ساختن فیلم « حسن كچل» را نیز فراهم آورد.

این فیلم در مقام چهارم جدول فروش آن سال قرار گرفت.

مسعود پورمحمد در كتاب «معرفی و نقد فیلم‌های علی حاتمی» كه توسط غلام حیدری گردآوری شده است آورده است:«حسن كچل» را هر بار كه ببینیش تكرار می‌شود و هنوز همان حسن كچل است هر بار كه مرتضی احمدی ما را به فراموشی همه قصه‌های دیگر بخواند تا گوش به حسن كچل بدهیم گوش می‌سپاریم و می‌بینیم و لذت می‌بریم، ما كه قصه دوست داریم.»

همچنین همزمان با آغاز سال جدید، سالنامه علی حاتمی توسط موزه سینما منتشر شد. این سالنامه شامل بخشی از دیالوگ‌های فیلمهای شاخص حاتمی همچون طوقی، مادر، سوته‌دلان، هزاردستان، كمال‌الملك، سلطان صاحبقران، دلشدگان و .... است.