آداب مشایعت و استقبال مسافر و آداب برگشتن او
در حدیث معتبر منقول است كه مسافر را سنت است كه چون از سفر برگردد، برادران مؤمن خود را به ضیافت بطلبد.
در حدیث معتبر از حضرت امام محمد باقر(ع) منقول است كه چون كسى از سفر آید، براى اهل خود تحفه بیاورد، اگرچه سنگى باشد.
از حضرت صادق (ع) منقول است كه حضرت رسول صلى الله علیه و آله و سلم مىفرمود با كسى كه از مكه مىآمد: «قبل الله منك و اخلف علیك نفقتك و غفر ذنبك».
در حدیث دیگر منقول است كه هر كه دست در گردن حاجى بكند در وقتى كه با گرد راه برسد، چنان است كه حجر الاسود را بوسیده است.
در روایت دیگر منقول است كه چون كسى از سفر برگردد سزاوار آنست كه مشغول كارى نشود تا غسل كند و دو ركعت نماز بكند و به سجده رود و صد مرتبه شكر الهى بگوید. چون جعفر طیار از حبشه آمد، حضرت رسول صلى الله علیه و آله و سلم او را به سینه خود چسبانید و میان دو چشمش را بوسید. اصحاب حضرت رسول صلى الله علیه و آله و سلم چون به یكدیگر مىرسیدند مصافحه (صورت به صورت گذاشتن به هنگام دیدار) مىكردند و چون یكى از ایشان از سفر مىآمد دیگران دست در گردن او مىكردند.
منابع:
سایت غدیر
سایت حوزه
کتابخانه اینترنتی تبیان
تهیه و تنظیم برای سایت تبیان: زهره پری نوش