طلبگی این راه باشکوه (1)
هر چه راه باشکوهتر و مقصد عالیتر باشد، آفات و خطرات آن نیز بیشتر است .
فضیلت علم و آفتهای آن
هر چه راه باشکوهتر و مقصد عالیتر باشد، آفات و خطرات آن نیز بیشتر است . در باب فضیلت علم و نیز آفتهای علم آموزی، احادیثبسیاری نقل شده است که از آن جمله است:
علم، راس فضیلت است .
علم، زمینه ساز اطاعتخداست .
شر برخی دانشمندان از سپاه یزید بر ضعفای شیعه بیشتر است; چرا که آن نامردمان ارواح و اموال کربلاییان را میستاندند و اینان شک و شبهه در دل ضعفای شیعه میریزند .
پس هم چنان که صعود و رفعت در انتظار طلبه است، سر راه او آفات بسیاری نیز وجود دارد . شاید بتوان گفت که اگر تزکیه، تهذیب و رهایی از آلودگیها نباشد، ضرر علم بیشتر میشود .
ضرورت رهایی از آفات
زیرا گناهان و آلودگیها عقل را که زینت علم است، زایل میکنند . چنان که رسول اکرم (ص) فرمود: «من قارف ذنبا فارقه عقل لایعود الیه ابدا» ; هر کس گناهی را مرتکب شود، عقلی از او جدا میشود که هرگز به او باز نخواهد گشت .
ریشه تمامی این ضعفها، به هوای نفسانی باز میگردد و این هوای نفس جهت علم را منحرف میکند و در انگیزهها و عملها تاثیر میگذارد و تمامی سرمایهها را بر باد میدهد .
نگاهی نزدیکتر به برخی از آفتها
1 . عجب و غرور
«این من، شیطان است» . این سخن آن عارف راحل امام خمینی (ره) است .«من گویی» آن قدر زشت و خطرناک بوده است که پیامبر اکرم (ص) در محاورات صمیمیترین دوستان نیز آن را تحمل نمیکرد . متاسفانه گاهی دیده میشود که با خواندن چند کتاب چنان مغرور میگردیم که گویی به فتح هفت آسمان نایل شده و گره هر مشکلی را گشودهایم . بیهوده نیست که عجب، حماقت نامیده شده و راس نادانی محسوب میشود و معجب به درخت عقل و تیزبینی خود آفت زده و به حسود عقل خویش تبدیل شده است .
راه نجات از این آفت
بهترین راه گریز از این آفت، مقایسه دانستههای خویش با دانش بزرگان و بررسی عاقبتبد این احساس و مطالعه حال عالمان و فرهیختگان است . علم ما قطرهای از دانش عظیم امام علی (ع) هم نیست که فرمود: پیامبر (ص) هزار در از علم برایم گشود که از هر کدام، هزار در دیگر به رویم گشوده شد; یعنی یک میلیون باب از علم .
آیا تا به حال به چنین عقوبتی اندیشیدهایم که هر چیز ما در اختیار مالک هستی است و اگر او بخواهد، ابتداییترین مسائل را هم نخواهیم دانست و یا فراموش خواهیم کرد . پس دیگر غرور و عجب چه معنایی دارد؟
ادامه دارد . . .
منبع: حوزه نت تنظیم برای تبیان:مجید نقدی حوزه علمیه