نويسنده جوان حوزه دين و انديشه: تكرار جاي پيشرفت را مي‌گيرد
يك نويسنده برگزيده حوزه دين و انديشه از سوي فرهنگسراي تهران، گفت: از تكرار در كارهايم پرهيز مي‌كنم زيرا تكرار جاي پيشرفت را مي‌گيرد و پس از انتشار هر كتاب سعي مي‌كنم اشكالات موجود را در كارهاي بعدي جبران كنم.
كريم فيضي، نويسنده حوزه دين و فلسفه در گفت‌وگو با خبرگزاري كتاب ايران(ايبنا)، ضمن اعلام اين خبر اظهار داشت: تكرار در كار جاي پيشرفت را مي‌گيرد و بيشتر كتاب‌هايي را كه مي‌نويسم از آن عبور مي‌كنم و سعي دارم در كارهاي بعدي آن اشكالات را جبران كنم و با نگاهي جامع‌تر به موضوع‌هاي بحث شده در كتاب‌ها بپردازم.
اين نويسنده جوان كه در سن 30 سالگي 30 كتاب منتشر شده در بازار كتاب دارد، با اشاره به علاقه‌اش به متون ادبي و فلسفي گفت: از سنين نوجواني، درباره عرفان و معنويت خاص شيعه كنجكاو شدم و تصورم اين بود كه شيعه عرفاني خاص دارد كه درباره آن صحبت نشده است و با كمي تحقيق متوجه شدم كه تا آن زمان كتابي با عنوان و مضمون عرفان شيعي منتشر نشده بود.
وي افزود: از سن 15 سالگي تحقيق در حوزه عرفان شيعي را آغاز كردم و در سن 18 سالگي نخستين كتابم با همين عنوان منتشر شد.
چندي پيش فرهنگسراي تهران طي مراسمي از 2 نويسنده جوان حوزه دين، جمشيد صاعدي سميرمي و كريم فيضي تقدير كرد.
نويسنده كتاب «ديدار با علي(ع)» درباره ضرورت جلوگيري از تكرار مطالب و موضوعات ديني در كتاب‌هايش گفت: تكرار جزو ضعف‌هاي يك نويسنده محسوب مي‌شود. معمولا مطالبي را كه در كتاب‌هايم مطرح مي كنم، در ساير كتاب‌ها تكرار نمي‌كنم و جايي كه نياز به بيان يك مطلب تكراري باشد، تنها مطلب را در حد اشاره مي‌آورم.
فيضي درباره استقبال جوانان از كتاب‌هايش عنوان كرد: مهم اين است كه زمان نوشتن كتاب درباره موضوع بازنگري كنيم تا مطالب جديدي به مخاطب ارايه شود. از سوي ديگر چون خودم جزو نسل جوان به شمار مي‌روم، خواه ناخواه جوانان با نوع نوشتارم ارتباط برقرار مي‌كنند.
وي با تاكيد بر اين كه «فلسفه، دين و ادبيات ما ارتباط تنگاتنگي با يكديگر دارند» اظهار داشت: در فرهنگ ما ايرانيان شعر برگرفته از عرفان است، عرفان ما سبقه ادبي دارد و دين ما با فلسفه مرتبط است و اين سه پيوندي غير قابل انكار دارند.
نويسنده كتاب «قرآن، نماد حيات معقول» اظهار داشت: براي نوشتن كتاب در گام اول شايد ميزان حجم مطالب مورد توجه قرار نگيرد اما هدف مطرح كردن ايده است و سپس براي اين كه موضوع را كامل پردازش كنيم و تحويل مخاطب دهيم، تلاش مي‌كنيم.
فيضي با اشاره به اين كه از ميان كتاب‌هايش با كتاب‌هاي «سرشت و سرنوشت» و «زندگي و بس» ارتباط بيشتري برقرار كرده است، گفت: كتاب «سرشت و سرنوشت» موضوعي فلسفي دارد كه به طور مشترك با دكتر غلامرضا ابراهيمي ديناني انجام شده و به بحث‌هاي هستي‌شناسي، انسان‌شناسي، سير فلسفه در ايران و تامل در جهان فكري فيلسوفان معاصر مي‌پردازد.
وي درباره كتاب «زندگي و بس» افزود: اين كتاب تازه منتشر شده و گام اصلي آن مربوط به ايران است و به معنا كردن زندگي و شناخت وجوه و جلوه‌هاي گوناگون زندگي مي‌پردازد.
وي تصريح كرد: در اين كتاب تفاوت زندگي جديد و قديم و تفاوت زندگي ما با غربي‌ها بررسي و شرح داده مي‌شود كه چرا از زندگي تفسير بد شده است. همچنين اين كتاب مشخص مي‌كند آيا زندگي سخت است يا خير. در بحث اجتماعي و فرهنگي اين كتاب، زندگي‌شناسي بر اساس مشاهدات و تجربيات پيشكسوتاني نظير دكتر نصر، غلامرضا ابراهيمي ديناني، ميرجلال‌الدين كزازي، كريم مجتهدي و منوچهر صدوقي سها نيز بررسي شده است.
فيضي در پايان عنوان كرد: كتاب «شفيعي كدكني و هزاران سال انسان» در واقع نگاه يك جوان نسل سومي به يكي از بزرگترين كارنامه‌هاي تحقيقاتي ايران است كه ميراث فكري شفيعي كدكني، زندگينامه وي و نظرات و آراي دكتر شفيعي كدكني را بررسي مي‌كند.
