سلاح نبرد نرم چیست؟

بیانات رهبر، در دیدار جمعی از بسیجات کشور 4/9/1388

مظلومیت به معنای ضعف نیست

 وقتی انسان حقیقت بسیج را می داند، آن وقت می فهمد سرّ مخالفت ها و دشمنی ها و عنادهایی که هدایت می شود از طرف دشمنان انقلاب و دشمنان کشور و دشمنان نظام به سوی بسیج؛ علت این دشمنی ها را انسان می فهمد قله های بلند بیشتر آماج قرار می گیرند. نشان های برجسته، زودتر مورد توجه واقع می شوند و آماج دشمنی قرار می گیرند.

دشمنان می دانند که حضور بسیجی، واقعیت بسیج در کشور و در میان ملت ایران چقدر اهمیت دارد؛ لذا همت می گمارند بر اینکه این حقیقت موثر و کارآمد و نافذ را مورد تهاجم قرار بدهند. البته این مظلومیت است. مظلومیت، مطلقاً به معنای ضعف نیست. قوی ترین انسان های دنیا هم مظلوم واقع شدند. امیرالمومنین (علیه السلام) نیرومندترین انسان دوران های گوناگون است و مظلوم ترین انسان ها هم هست. انقلاب ما و نظام جمهوری اسلامی جزو مقتدرترین و نافذترین پدیده های دوران معاصر است، اما مظلوم هم هست.

مظلوم است، ولی مقتدر است، نافذ است، اثرگذار است؛ این اثرگذاری باقی خواهد ماند.

- نبرد امروز نبرد نرم است

جنگ نرم؛ یعنی جنگ به وسیله ابزارهای فرهنگی، به وسیله نفوذ، به وسیله دروغ، به وسیله شایعه پراکنی؛ با ابزارهای پیشرفته ای که امروز وجود دارد، ابزارهای ارتباطی ای که ده سال قبل و پانزده سال قبل و سی سال قبل نبود، امروز گسترش پیدا کرده. جنگ نرم یعنی ایجاد تردید در دل ها و ذهن های مردم.

- بصیرت فراموش نشود

بصیرت ،بنده بارها بر روی بصیرت تکیه می کنم، به خاطر همین. مردم بدانند چه اتفاقی دارد می افتد؛ ببینند آن دستی را که دارد صحنه گردانی می کند، صحنه را شلوغ می کند تا در خلال شلوغی های مردم، یک عنصر خائنی، یک عنصر دست نشانده و دست آموزی بیاید کاری را که آن ها می خواهند، انجام بدهد و نشود او را توی مردم پیدا کرد. این کاری است که دشمن می خواهد انجام بدهد هر اقدامی که به بصیرت منتهی بشود، بتواند عنصر خائن را، عنصر بدخواه را از آحاد مردم و توده مردم جدا کند، او را مشخص کند، این خوب است.

هر اقدامی که فضا را مغشوش کند، مشوش کند، انسان ها را نسبت به یکدیگر مردد کند، فضای تهمت آلود باشد، مجرم و غیر مجرم در آن مخلوط بشوند، این فضا مضر است، مخالف است.

- تردید ممنوع!

من می بینم در بعضی از اظهارات، در بعضی از حرف ها، فضا آن چنان مغشوش می شود که افراد سردرگم می شوند؛ مردم نسبت به همدیگر، نسبت به نخبگانشان، نسبت به مسئولان شان بدبین می شوند؛ این درست نیست.

حالا بعضی ها- چه مطبوعات، چه بعضی از عناصر گوناگون- توصیه پذیر نیستند؛ آن ها از ما توصیه نمی خواهند؛ معلوم نیست سیاست های بعضی از این دستگاه ها و مطبوعات و رسانه ها را کی معین می کند و کجا معین می شود- نانشان در ایجاد اختلاف است- اما آن کسانی که مصالح کشور را می خواهند، مایلند حقایق راغالب کننده من توصیه ام به آن ها این است که از این اختلافات جزئی و غیر اصولی صرف نظر کنند.

تنظیم برای تبیان :