تبیان، دستیار زندگی
پیشو گربه کوچولوی واقعاً قشنگی بود. پوستش مثل ابریشم سفید برق می‏زد و خیلی نرم و لطیف بود. روی بینی کوچک صورتی رنگش، چشمان آبیش را با ناز باز و بسته می‏کرد. میزما می‏توانست واقعا یک گربه‏ی خوشبخت باشد، اما نه! به جای این که با بچه‏ گربه‏های دیگر روی علف‏
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

گربه کوچولوی ناراضی
پیشو

پیشو ،گربه کوچولوی واقعاً قشنگی بود. پوستش مثل ابریشم سفید برق می‏زد و خیلی نرم و لطیف بود. روی بینی کوچک صورتی رنگش، چشمان آبیش را با ناز باز و بسته می‏کرد. پیشو می‏توانست واقعا یک گربه‏ی خوشبخت باشد، اما نه! به جای این که با بچه‏ گربه‏های دیگر روی علف‏ها بازی کند ترجیح می‏داد کنار جوی آب بنشیند و غمگین و ناراحت به عکس خودش در آب نگاه کند و همین‏طور به کارش ادامه دهد.

بله، پیشو با خودش فکر می‏کرد: «این طوری از خودم خوشم می‏آید، اما از رنگ پوستم زیاد راضی نیستم.» همین طور که پروانه‏‏ای از کنارش پرواز می‏کرد، از او پرسید» «به من بگو چرا نمی‏توانم مثل تو رنگا‏رنگ باشم؟» پروانه قبل از جواب دادن روی گلی نشست. سپس گفت: «چه سوال خنده داری! گربه‏ی رنگی! در آن صورت نظم طبیعت به هم می‏ریخت! او قبل از اینکه صحبتش را ادامه دهد، شاخک‏های بلندش را با عصبانیت تکان داد و بعد گفت: «آن موقع کی می‏توانست گربه‏ها را از پرندگان و یا از ما پروانه‏ها تشخیص دهد؟! ها؟! بنابراین خوشحال باش که همانی هستی که باید باشی!» پروانه پس از این هشدار پرواز کرد و رفت.

اما پیشو هم‏چنان غمگین بود وهر روز با ناراحتی لب جوی آب می‏رفت. تا اینکه یک روز صبح سایه‏ای را بالای سرش احساس کرد که در حال پرواز بود. یک شاهین! پیشو ترسیده بود. با خودش فکر کرد: «می‏خواهد من را بخورد؟!» گربه کوچولو با ترس و لرز روی چمن‏ها می‏دوید. اما سایه‏ی شاهین مرتب نزدیک و نزدیک‏تر می‏شد. تا اینکه پیشو با یک پرش سریع توانست خودش را روی سنگ‏ها بیندازد.

شاهین داشت پواشکی دنبال پیشو می‏گشت. او خیلی تلاش کرد تا گربه‏ی کوچولو را ببیند، اما نتوانست، زیرا رنگ پوست پیشو درست مثل سنگ‏ها سفید بود. شاهین با ناراحتی از شکار پیشو منصرف شد. بنابراین پرواز کرد و رفت. شاید پوست سفیدش نجاتش داده بود. اما پیشو به این موضوع فکر نمی‏کرد.

روز بعد پیشو ماجرای شاهین را فراموش کرده بود. با بی‏حوصلگی به طرف باغی پر از گل راه افتاد. وسط باغ سطل بزرگی قرار داشت که داخل آن رنگ ریخته شده بود. با کنجکاوی به طرف آن رفت و با دقت به داخل سطل نگاه کرد، میو... میو...

او با دیدن داخل سطل خیلی خوشحال شد، چون پر از رنگ براق و قرمز بود. با خود گفت: «دلم می‏خواست رنگم درست مثل این قرمز باشد.» پیشو فریاد زنان خود را به داخل سطل انداخت. با خودش گفت: «حتما همه به من آفرین می‏گویند و مرا تحسین می‏کنند و به رنگ پوستم حسادت می‏کنند.»

گربه کوچولو با خوشحالی و با احتیاط از سطل پر از رنگ خارج شد. اما این دیگر چیست؟ ناگهان به وحشت افتاد. در حالی که پوستش مثل رز قرمزی می‏درخشید، آنقدر به هم چسبیده بود که مثل چرم، سفت شده بود. با خود گفت: «چرا این جوری شد؟ چرا به حرف‏های پروانه گوش نکردم؟»

پیشو شروع کرد به شکایت کردن و خودش را با ناراحتی و زحمت زیاد از باغ به طرف چمنزار کشاند. به طوری که صدای ناله‏اش تا آن طرف جنگل می‏رسید. جایی که سگ آبی مشغول استراحت بود! سگ آبی صدای ناله و شکایت گربه کوچولو را شنید. سگ آبی کنجکاو شد. می‏خواست دلیل آن همه ناله و شکایت را بداند! بنابراین دنبال صدا رفت و پیشو را پیدا کرد. از او پرسید چیزی شده؟ اتفاقی برایت افتاده؟ گربه کوچولو. با ناراحتی گفت: «خواهش می‏کنم کمکم کن!» سگ آبی گفت: «با من بیا» و او را به سمت برکه‏ای برد و گفت: «تو باید خودت را تمیز بشویی.» پیشو گفت: «باید به داخل آب بروم؟»

ولی او این کار را نکرد. سگ آبی گفت: «پس باید همین طور چسبناک بمانی. این جوری دوست داری؟ آره!» پیشو دوباره با ناله گفت: «نه!» سعی کرد و آهسته به داخل برکه رفت و چون آب خیلی سرد نبود، سرش را هم زیر آب کرد و سعی کرد خودش را حسابی بشوید.

آرام آرام رنگ پیشو دوباره سفید شد. پیشو خیلی خوشحال شد. از سگ آبی تشکر کرد و به طرف بچه گربه‏های دیگر دوید و برای همیشه از رنگ سفید ابریشمی پوستش خوشحال و راضی بود.

ترجمه‏ی: مهرنوش زارعی‏فر

تنظیم : کودک و نوجوان

*******************************

مطالب مرتبط

باغ گردو (1)

با کلاه یا بی کلاه؟

پرواز پرستو

وقتی بابا گم شد

گاو حسن

دختر فراموشکار

ماشین دودی

غصه ی پروانه کاغذی

ماهی های قرمز و سفید

مشاوره
مشاوره
در رابطه با این محتوا تجربیات خود را در پرسان به اشتراک بگذارید.