تپ اخترهای جدید
برای اولین بار فرمی (تلسکوپ فضایی پرتو گامای ناسا)، توانست گروهی جدید از تپ اختر ها را که تا به حال هیچ اثری از سیگنال های امواج رادیویی آنها در زمین دریافت نشده بود به دام بیاندازد.16 تپ اختر جدید گزارش شده در این هفته در یک پژوهشگاه پیشرفته خارج از دانشگاه کالیفرنیا در شهر سانتاکروز مورد تحقیق و برسی قرار گرفتند.
تپ اختر یک ستاره نوترونی به جا مانده از یک انفجار ابر نواختری است. تابه حال 1800 تپ اختر ناشناخته توسط امواج رادیویی منتشر شده از آنها کشف شده اند اما این 16 تپ اختر جدید، اولین تپ اختر هایی هستند که با استفاده از پرتو گاما کشف شده اند.
پروفسور رابرت جانسون محقق و فیزیک دان دانشگاه کالیفرنیا در سانتاکروز اذعان نمود تا پیش از این کشف فرمی، سندی قطعی مبنی بر وجود و یا عدم وجود متعدد تپ اختر های رادیویی خاموش در دست نبود و در مورد این مسئله دچار شک و شبهه بودیم و تنها یک مورد تپ اختر رادیویی خاموش شناخته شده بود که آن هم توسط پرتوی ایکس کشف شده بود.
از 16 تپ اختر جدید، 13 عدد از آنها همان منشاء های ناشناس پرتو گامایی بودند که پیش از این در رصدخانه پرتو گاما کمپتن کشف شده بودند. در این رصدخانه، اگرت (Energetic Gamma Ray Experiment Telescope/ EGRET تلسکوپ آزمایشگاه انرژی پرتوی گاما) نزدیک به 300 منشاء پرتوی گاما کشف کرد اما در کشف سرچشمه آنها ناتوان ماند و بسیاری از آنها ناشناخته باقی ماند.
این پرسش مدت ها مطرح بود که چه چیزی می توانست باعث ناشناخته ماندن منشاء این پرتو ها شود و این اکتشاف جدید فرمی بود که برای ما فاش کرد که بخش عمده ای از منشاء این پرتو ها همان تپ اخترها می باشند.
تلسکوپ فضایی فرمی توانست بی سابقه ترین اکتشاف درمورد پرتوی گامای تپ اختر ها را انجام دهد.
در یک تپ اختر، پرتو باریکی از امواج رادیویی توسط قطب های مغناطیسی ستاره نوترونی آن ساطع می شود که نواسانات و تغییرات آن همانند تغییرات نور یک فانوس دریایی است چراکه قطب های مغناطیسی آن با محور چرخش ستاره همسو نیستند، حال اگر این امواج رادیویی در زمین از دست بروند (امواج رادیویی خاموش) دیگر نمی توان با رادیو تلسکوپ آنان را آشکار و کشف نمود. فرمی توانست تعداد زیادی از این امواج رادیویی خاموش را با به دام انداختن پرتوی گامای منشاء (تپ اختر) آنها کشف کند.
میدان مغناطیسی بسیار شدید به همراه میدان الکتریکی یک تپ اختر باعث تسریع چرخش ذرات آن تا نزدیکی سرعت نور شده و این فرایند باعث می شود تا در نهایت تپ اختر از خود اشعه گاما ساطع کند چراکه سرعت چرخش ستاره حول محور خود ارتباط مستقیم با توانایی پرتو افشانی آن دارد. بدیهی است تپ اختر هایی که آهسته تر می چرخند به همان اندازه سن و انرژی آنها کمتر و رو به پایان است. اما همدم ثانویه ستاره می تواند آن را تغذیه کرده و به یک تپ اختر با سرعت چرخش 100 الی 1000 دور در ثانیه تبدیل کند که این گونه تپ اخترها را تپ اختر های میلی ثانیه (هزارم ثانیه) نامگذاری کرده اند.
دانشمندان توسط تلسکوپ فضایی فرمی توانستند نوسان و ارتعاش 8 تپ اختر در هزارم ثانیه را دریافت کرده و به وجود آنها پی ببرند و این در حالی است که پی بردن به آنها تا پیش از این فقط از طریق امواج رادیویی ممکن بود.
منبع:
به نقل از:
parssky.com
تهیه و تنظیم برای تبیان:
ا.م.گمینی
