شرح حال دهخدا
در سال 1297 هجری قمری در خانه خان بابا خان، از ملاکان متوسط قزوین که به تهران آمده بود، فرزندی متولد شد که او را «علیاکبر» نام نهادند، و در سالهای بعد « دهخدا»ی ادبیات ایران شد. علیاکبر ده ساله بود که پدرش درگذشت و او با کمک مادر به تحصیل ادامه داد.
زبان فارسی را نزد محمّدحسین فروغی و زبان عربی را نزد شیخ غلامحسین بروجردی در مدرسه شیخ هادی نجمآبادی (در خیابان شیخ هادی) فرا گرفت. علاوه بر این نزد مرحوم نجمآبادی رفت و آمدی داشت و مشکلات خود را از او میپرسید. زبان فرانسه را نیز در همین زمان فرا گرفت و دو سال در اروپا- بخصوص در وین پایتخت اتریش- به سر برد.
بازگشت دهخدا به ایران مقارن با آغاز مشروطیت بود. دهخدا در آن زمان روزنامه صوراسرافیل را منتشر کرد که ستون طنز آن را خود با امضای «دخو» مینوشت.
پس از تعطیل مجلس شورای ملّی در دوره محمدعلی شاه، دهخدا با جمعی دیگر به اروپا تبعید شد. در همین زمان در ترکیه، روزنامه سروش را منتشر ساخت و پس از خلع محمدعلی شاه، به ایران بازگشت و به مجلس شورای تازه تاسیس راه یافت.
در زمان جنگ بینالملل اول، دهخدا مدتی در چهار محال و بختیاری به انزوا گذراند و سپس به تهران بازگشت، از کارهای سیاسی کناره گرفت و عمر خود را یکسره وقف خدمات علمی و ادبی کرد و تا روز هفتم اسفند 1334شمسی که در گذشت، به فعالیتهای علمی اشتغال داشت. مزار او در مقبره ابنبابویه تهران است.
حکایتهای دهخدا
تنظیم: بخش کودک و نوجوان
****************************************
مطالب مرتبط
مارک تواین، استاد روایت داستان
