به خدا توکل کن
چون قصد کاری کنی بر خدا توکل کن؛ چرا که خدا توکل کنندگان را دوست دارد. اگر خدا شما را یاری کند، هیچ کس بر شما غلبه نخواهد کرد و اگر شما را خوار کند، چه کسی بعد از او شما را یاری خواهد کرد؟
پس مومنان باید که بر خدا توکل کنند. آل عمران / 160- 159
خدایا! گاهی وقتها یادم میرود که تو هستی و خیال میکنم قرار است همه کارها را خودم تنهای تنها انجام بدهم. به همین خاطر وحشت میکنم. میترسم و توی دلم خالی میشود.
شاید همین وقتهاست که خیلی ناامید میشوم.
مادربزرگ همیشه میگوید: «کارت را بکن؛ اما تنهای تنها نه. باید دست به دست خدا بدهی تا کارها رو به راه شود. توکل یعنی همین.»
اما من بعضی از آدمها را میشناسم که هر کاری میخواهند بکنند، میگویند: «به خدا توکل کن» و خودشان را میکشند کنار و توقع دارند کارها خود به خود درست شود.
مطمئنم تو اینجوریش را دوست نداری. اعتماد کردن به تو خوب است. اینکه تکیه بدهیم به تو و مطمئن باشیم تو هستی و کمکمان میکنی؛ اما ما آدمیم و تو انتظارات زیادی از ما داری.
تصمیمهای جدیدت را با خدا در میان بگذار و بگو که چقدر به کمکهای او احتیاج داری؟
این درست نیست که ما وظایف خودمان را روی دوش تو بگذاریم. البته درست هم نیست که فکر کنیم همه کارها را خودمان میتوانیم انجام بدهیم.
شاید قشنگتر این باشد که یک سر کارها را تو بگیری و یک سرکارها را ما. مادربزرگ راست میگوید. من و تو باید دستمان را توی دست هم بگذاریم.
مطمئنم اینجوری زندگی بهتر و زیباتر خواهد شد.
تصمیمهای جدیدت را با خدا در میان بگذار و بگو که چقدر به کمکهای او احتیاج داری؟
عرفان نظر آهاری
تنظیم: بخش کودک و نوجوان